RSSComedy Zone 2007: Wuk?
Geert Hoste: men is er voor of men is er niet echt voor. Ik vind Geert Hoste, voor zover ik hem in talkshows en in andere programma’s gezien heb, een bijzonder sympathieke mens. Maar zijn eindejaarsshows, daar kan ik bijna helemaal niet mee lachen.
Freddy De Vadder, denk ik, is een beetje zoals Geert Hoste. In het echt is de mens achter het personage wellicht helemaal anders, maar ik heb het moeilijk om met Freddy De Vadder te lachen. En dat verbaast me wel: ik was er met goeie moed en open geest naartoe getrokken, behoorlijk onder de indruk van het op géén tijd uitverkocht zijn, met epische verhalen van zalen die niet meer bijkwamen in het achterhoofd.
De folder beloofde een best of tien jaar Freddy, net zoals er vorig jaar ook al een best of Gunter Lamoot was, maar met ook nog een aantal special guests, zowel live als “via satelliet”. Net zoals Lamoot vorig jaar begon ook deze voorstelling met een filmpje, en wel meteen met Urbanus. Toe maar. Als men gasten gaat ten tonele voeren, waarom niet meteen aan de top beginnen? De éminence grise van de Vlaamse Comedy (hij zou het moeten horen!) deed een mooi meta-stukje: dat hij onder dwang moest komen vertellen dat hij Freddy De Vadder goed vond, maar dat hij het eigenlijk maar vuile klap vond. Ik had de indruk dat hij het niet zo moeilijk had om dat overtuigend te brengen, en dat hij met enig genoegen zélf vuile klap stond uit te kramen.
Urbanus geweest zijnde, kwam Wannes Cappelle op. Die hernam min of meer zijn act van vorig jaar tijdens de Crazy Comedy Cover Contest: een bijzonder geslaagde Willem Vermandere-interpretatie. Bijzonder goed gedaan, grappig ook, maar buiten het West-Vlaamse en dat het over vrouwenemancipatie ging—een onderwerp dat Freddy De Vadder wellicht nauw aan het hart ligt—zag ik niet meteen het verband met die tien jaar Freddy.
Na welgeteld twaalf strofen hield Cappelle het voor bekeken, en bestreed Freddy De Vadder het toneel. De zaal ging uit haar dak. Van zodra er ook maar een glimp van ‘s mans cowboybotten en lederen vest te zien was, waren de kreten van wuk? niet meer van de lucht. De zaal zat overigens opvallend vol veel meer studentikoos publiek dan de andere dagen van Comedy Zone tot nog toe: behoorlijk overduidelijk zeer veel echte fans.
Dat heeft zijn risico’s natuurlijk, ook en vooral met zo’n best of. Het verhaal van de koffiefilters: fans kunnen het wellicht woordelijk meezeggen. Freddy nam dan ook preventieve maatregelen. “Aanwezigen die mijn show al tien keer gezien hebben,” klonk het, “denken beter twee maal na voor ze luidop pointes verklappen. En anders mogen zij zich aan een klap in het gezicht verwachten.” Euh, maar dan in het Westvlaams, natuurlijk. Ip ulder mule, als het ware.
En zo geschiedde: de fans onthielden zich van pointes verklappen en beperkten zich tot lachen, gieren en brullen met de strapatsen van Menen’s beruchtste typetje. De voornoemde koffiefilters, ip de halve wereld zin mule slaan, epische omschrijvingen van dikke pis… Freddy De Vadder, quoi. Hij waagde zich ook aan een hiphopnummer, maar eerlijk gezegd: het was geen Hof Van Commerce dat we hoorden. Verbaasd dat Studio Brussel dit niet wou spelen? Euh nee, niet echt.
De voorstelling werd even stopgezet voor Piet Depraitere, die ook al een stukje van vorig jaar hernam: een Hitler in jaretellen. Net zoals bij Wannes Cappelle was het verband me niet geheel duidelijk, en het kwam op mij dan ook eerder over als een wat storende onderbreking dan als echt toegevoegde waarde.
Het tweede deel Freddy De Vadder was minder dan het eerste. Als men een typetje neerzet, denk ik soms, is het belangrijk om een zekere suspension of disbelief te bewerkstelligen. Ik ben best bereid om te geloven dat Freddy een half-dronken je m’en-foutist is, en dat het hem allemaal niet echt kan schelen, maar als hij dan ook nog eens tijdens die act een reggae doende medemens nadoet, compleet met dreadlocks, dan komt dat op mij redelijk ongeloofwaardig over.
Ik en mijn gezelschap waren wellicht de enigen die daar zo over dachten, want opnieuw: de zaal lag strijk.
Op de valreep en mits wat sleuren aan de zaal kwam er nog een encore, en daar heb ik nog het meest geslaagde stuk De Vadder van de avond gezien, met een fijne opeenvolging vagina-synoniemen. Ik onthield alvast kweekbak, zweetgote en ontplofte ratte.
En zo heb ik alsnog iets aan de avond gehad.
Noot: uw verslaggever was zijn fotomathilde vergeten, de foto’s zijn dan ook van vorig jaar.
© 2007 GENTBLOGT VZW
heu ik zoek over u maar best geen verband tussen het meest geslaagde deel van de avond en het daarin behandelde onderwerp ;-)
ps: gelaas kennekik dien freddy nie :s
piet is flauw, sorry hoor.
hij was veel beter met het open verhemelte, maarja.
vrienden zorgen voor elkaar?
Zeg het toch zoals het was: Piet Depraitere was ronduit slecht. Als een artist nog altijd op een stuk van een jaar geleden kauwt, en het is nog altijd niet af, laat staan grappig, dan zou hij toch zelf zijn conclusies moeten trekken zeker?