RSSZilt
Ik was al een tijdje jaloers op de klanten van mijn man. Als die namelijk een businesslunch heeft, neemt hij zijn klanten mee naar Zilt. Helaas, ik ben niet één van zijn klanten, en was er dus nog nooit geweest. Tot onlangs.
Zilt – de naam suggereert het al – is een visrestaurant, en niet van de minste. Aan de buitenkant oogt het niet bepaald spectaculair: een herenhuis aan het Stapelplein, tegenover de post. Netjes, maar een van de vele in de rij. Binnen moet je meteen de statige trap op, en pas bovenaan komt de grandeur tot zijn recht: je komt binnen in een grote zaal met indrukwekkende hoge plafonds. Alles is wit geschilderd, met een prachtige oude parketvloer, en tweepersoonstafeltjes met grijze loper en doorzichtige Louis Ghost-stoelen van Starck. Links is er een open bar, maar ook nog een oud ‘kamertje’ waar vroeger de kassa moet geweest zijn. Zo staat het tenminste nog te lezen op een raampje. Vroeger zat hier namelijk General Steam, een welvarende rederij, en was deze ruimte voorzien voor de kantoren. De nieuwe eigenaars hebben alles zoveel mogelijk in zijn oude glorie hersteld, zonder aan het comfort van een hedendaags restaurant te komen.
Wanneer ik de kaart overloop, is die niet bijzonder uitgebreid, maar dat hoeft ook niet. Er zijn verschillende menu’s te krijgen, en op een bord in een mooie oude lijst staan de suggesties van de dag. Voor wie toch vlees wil, is er waterzooi van kip of chateaubriand. Kreeft kan je er krijgen in alle mogelijke formaten en bereidingswijzen, en ook de zeevruchten zijn rijkelijk vertegenwoordigd. Toch gaan mijn man en ik beide voor een van de suggesties: asperges met gerookte zalm en mousseline (€ 22).
Nagenoeg onmiddellijk verschijnen onze drankjes (€ 2 per flesje Chaudfontaine) en een mandje met bijzonder smakelijk bruin stokbrood, met een kommetje boter en een kommetje pesto. Niet veel later krijgen we elk ons bord voorgeschoteld: een zestal asperges, perfect beetgaar gekookt, onder een royale portie ijskoude gerookte zalm, met mousselinesaus, en afgewerkt met een takje veldsla, een paar krullen preischeuten en blokjes tomaat. Mooi, en vooral zeer lekker.
We besluiten nog een dessertje te nemen, ik althans. Mijn man houdt het bij een koffie (€ 2,20), ik neem een koffie verkeerd (€ 2,70) en kan niet weerstaan aan de gemengde chocolademousse (€ 7). Er komt een mooi bord op tafel met daarop twee bolletjes bruine en twee bolletjes witte chocomousse, gegarneerd met een streep chocoladesaus, een chocoladeversiering, een takje munt en een smakelijke aardbei. De mousse is goed van smaak, maar niet echt luchtig te noemen, eerder de textuur van tiramisu. Hij valt dan ook vrij zwaar, en het hoofdgerecht was al niet klein uitgevallen.
Op een uurtje staan we weer buiten, en ik kan heel goed begrijpen dat dit een favoriet restaurant is voor businesslunches: heel mooi kader, en lekker en verzorgd eten. Goedkoop is het er niet, maar vis is dan ook duur, en kwaliteit betaal je. Maar verder: een aanrader!
Zilt
Stapelplein 41, 9000 Gent
09/2256267
www.zilt.be
Open van dinsdag tot vrijdag tussen 12.00u en 14.00u, en van dinsdag tot zaterdag is de keuken ook open tussen 18.00u en 21.00u (21.30u op vrijdag en zaterdag)
© 2011 GENTBLOGT VZW
Gesponsord door het restaurant, neem ik aan?
Werkelijk redactie, dit KAN echt niet, weg die rubriek!
Je hebt ook de keuze om het niet te lezen…
Nee, dit is totaal niet gesponsord, ik heb er wel degelijk mijn geld voor betaald, en zelfs niet eens gezegd dat ik van Gentblogt ben. En ja, ik kom ook in restaurants die NIET goed zijn. Maar dan bespreek ik die niet, gewoon omdat ik die mensen niet wil schofferen en niet aan broodroof wil doen. Wat me al eens verweten is, ten andere.
Moest iemand me willen betalen om een positieve recensie te schrijven, ik zou me zwaar beledigd voelen. Neem dat van me aan.
Wij zijn alvast ook erg positief over dit visrestaurant. Het is misschien iets duurder, maar wat je ervoor terug krijgt is werkelijk te pruimen. Probeer vooral de krabbenpoten! Subliem!
Die foto alleen al doet me goesting krijgen!
Sorry,dit is een echt banaal gerecht, totaal “passé”. Op de foto is zo te zien dat het gerookte zalm is van minderwarige kwaliteit. En die preischeuten a.u.b. weg met die rommel. Het dessert,jongens waar heeft die chef zijn beroep geleerd, gemouleerde bolletjes met de ijslepel, en die aardbei totaal niet lekker in deze maand. Afijn, als Gudrun gelukkig was is het voor mij ook o.k.Nog dit ooit gehoord van De Blauwe Zalm?
Blauwe Zalm? Alhier.
(Verder maakt het me niet uit of een gerecht passé is of niet, als het maar lekker is.)
Oh, maar dit gerecht pretendeerde ook echt niet om vernieuwend te zijn hoor, we kregen wat er aangekondigd stond: gerookte zalm met asperges en mousseline. Daar had ik nu gewoon zin in, passé of niet, het is een gewoon lunchgerecht.
Handgerookte zalm had ik trouwens ook niet verwacht voor deze prijs, maar hij was echt wel lekker. Ook al zou hij volgens een snapshot van minderwaardige kwaliteit zijn.
En het dessert, ach ja, dat had ik inderdaad al beter gegeten, maar het was nog steeds best ok. Btw, die aardbei verraste me door wél smaak te hebben, deze tijd van het jaar, het verwonderde me ook sterk.
En nee, persoonlijk ben ik nog niet in de Blauwe Zalm geraakt. Zó vaak kan ik nu ook weer niet uit eten gaan in het iets duurdere segment, mijn loon staat dat niet toe. Maar Gentblogt heeft het alvast wél al gerecenseerd.
Ik waardeer de energie die de redactieleden er in steken om Gentblogt overeind te houden. En of ik vis lust en of ik zin heb om een duur menu te bestellen, daar beslis ik zelf over. Er zijn tenslotte nog andere manieren om je te informeren.
Als ik Gudrun haar commentaar lees dan onthou ik dat de bediening snel en verzorgd is. Als ik naar de foto kijk zie ik inderdaad geen dure zalm, maar dat wil niet zeggen dat hij niet lekker is. Zalm uit de Aldi bv: hij ziet er niet uit, maar als hij verwerkt is merk je het verschil niet of amper.
Wat weet ik nu nog meer? We weten nu iets meer over het menu, het interieur is nostalgisch en het gerecht is, gezien het aspergeseizoen, een klassieker. Niet echt een aha-erlebnis: dat is mijn idee als ik deze recensie lees. Gelukkig herinner ik mij nog dit artikel in het Nieuwsblad: http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=V932DJAQ
Ik wist niet eens dat Zilt bestond. Wel een aha-erlebenis dus:-)
Ik ben het volmondig eens met de paar mensen die terecht een kritische noot laten horen en vind ook dat de redactie van Gentblogt dergelijke reklametekstjes liefst beperkt.
Gudrun: gebruik je schrijftalent voor iets wat meer de moeite is. Een beter onderwerp. Of als je dan absoluut een culinairtje wil schrijven: wees dan wat krititscher. De manier waarop de immer galante Guido V. Peetersen zijn antwoord formuleert is zeker diplomatisch. Sommige reacties zijn interessanter dan het artikel.
Oh maar ik ben graag kritisch, ik denk dat ik hier toch zeker al twintig restaurants heb besproken, en niet allemaal even positief. Ik was (en ben) gewoon zeer te vinden voor dit restaurant, maar blijkbaar kan en mag dat niet?
tijd om zelf de handen uit de mouwen te steken, RoosD, Robert en Nan
In tegenstelling tot veel reacties hierboven moedig ik Gentblogt aan om deze rubriek wel verder te spijzen. Gentblogt lijkt mij niet de pretentie te hebben van sommige culinaire recensenten (die het heel hoog in hun bol kunnen hebben) en ik heb ook al een en ander ontdekt via deze weg. Zilt nog niet. Zoals Syske opmerkt: je hebt de keuze om het niet te lezen. Een aantal rubrieken op Gentblogt interesseren me niet en ik sla die dan ook over. Zoals een krantenlezer slechts een fractie ziet van wat hij onder ogen krijgt.
Helemaal akkkoord!
Een tijdje geleden ook naar Zilt geweest. Het was lekker maar prijs-kwaliteit toch een onvoldoende. Ideaal restaurant voor een zakenluch.
Zo van ’tis niet erg dat ik teveel betaal voor wat het is want ik kan het als kosten inbrengen’?…
LOL! I wish, als leerkracht bestaan onkosten niet…
Wat een minachting voor het princiepe “zakenlunch”! Men kan van een zakenlunch iets buitengewoon lekker en zelfs gezellig maken. Sommigen nemen zichzelf dikwijls te veel “au sérieux” en missen daardoor zelfs het aangenamen van de lentezon!
Vraag is of een dergelijk artikel niet eerder iets is voor de zone09.
De redactie van GentBlogt zal zich hierover toch even moeten beraden.
Want natuurlijk kan het onderwerp relevant zijn, het gaat immers over een restaurant in Gent.
Maar waarom dit restaurant wel, en niet een ander? Komt er een vaste rubriek over eten/drinken/etc in Gent. Recensies zowaar. Zeker met restaurants is het risico op verdoken reclame dan niet veraf. Niet dat dit hier zo is, maar ik zou als restaurantuitbater toch snel wat mensen mobiliseren om mijn zaak de hemel in te prijzen en een ander de grond in te boren. Maar ik heb dan misschien wel een verdorven geest. En zeker een slecht karakter.
Soit. Echt wakker lig ik er niet van. Maar toch wel even een vraagtekentje waard, leek me.
Euh. Excuse me?
We hebben op Gentblogt al talloze restaurants besproken.
Ik zie écht niet wat het probleem plots zou zijn. Kijk, mijn twee eerste artikels op Gentblogt: De Kashmir en Gouden Paard, en dat is ondertussen al meer dan zes jaar geleden.
Voortsvoorderest: al wie liever andere artikels zou zien verschijnen is heel, héél erg welgekomen om die te schrijven en door te sturen!
Peetie,
De gesponsorde artikelen uit 09 en co zijn nu net van een totaal ander allooi. Je moet die kritieken eens vergelijken met wat de auteur hier op vrij frisse en neutrale toon schrijft.
Gudrun is met een onbevangen kijk naar Zilt getrokken om er 36 euro (voor een ‘blote’ menu zonder wijn of poeske) uit te geven aan iets wat je een zakenlunch mag noemen. Dat is 1.500 oude Belgische franken voor 6 asperges met nog het een en het ander erbij. Maar om de kritiek van Jean Marie bij treden wil daar niet verder op ingaan.
Maar soit, zoals ik eender aanhaalde, Gudrun hoeft echt niet lyrisch te doen over haar culinaire ervaring: tussen de regels door lees ik voldoende. En dat is het belangrijkste.
Een culinaire rubriek op gentblogt moet kunnen, waarom niet. Maar er is een voorwaarde, vind ik: publiceer ook de recensies van de slechte ervaringen. Anders ben je redelijk hypocriet. Dat heeft niks met broodroof te maken maar met eerlijkheid.
Op gentblogt wordt toch ook geschreven over slechte wegen en fietspaden zonder dat men zich zorgen maakt over de firma die ze heeft aangelegd…
Oh, maar er staan negatieve resto-reviews op Gentblogt hoor. Ik heb enkele maanden geleden nog eens slechte pizza gegeten bijvoorbeeld ;-)
“Een culinaire rubriek … moet kunnen, waarom niet?” — Gentblogt heeft al meer dan zes jaar restaurantbesprekingen, net zoals bijvoorbeeld concertbesprekingen.
Serieus, ik begrijp soms niet waar deze reacties vandaan komen.
En of het “hypocriet” zou zijn als er meer positieve dan negatieve reviews zouden zijn: ik kan niet spreken voor andere mensen bij Gentblogt, maar wat mij betreft heeft het bijzonder weinig met hypocrisie te maken, en bijzonder veel met goesting.
Als ik ergens goed gaan eten ben, heb ik zin om dat te delen met de mensen, en als ik ergens slecht gaan eten ben, heb ik geen enkele zin om nog eens na te trappen.
Als u zich geroepen voelt om met een andere insteek artikels te schrijven voor Gentblogt, dan kan dat helemaal: uiterst welkom zelfs. (Maar dan wel onderbouwd en als het even kan opbouwend. Want afbreken om af te breken, dat kan iedereen, en daar vind ik persoonlijk dan weer niets aan.)
Beste Michel
Je klinkt alsof je lunch niet echt geslaagd was :)
Mijn zinnetje ‘Een culinaire rubriek…’ is gewoon een reactie op de mensen die zeggen dat zoiets niet kan op Gentblogt. Ik weet dat er al jaren dergelijke besprekingen op Gentblogt staan en ik lees ze – soms – graag! Een negatieve bespreking vind ik trouwens niet natrappen maar even informatief. Dat zou anders betekenen dat culinaire journalisten die in de De Standaard of De Morgen een 1 op 4 geven, alleen maar natrappen? Kom zeg!
Je vindt dus ook als je niet akkoord bent, je het dan zelf maar moet schrijven? Ik dacht dat men bij Gentblogt vrij was om te lezen en te reageren zonder dat men zelf moest artikels schrijven? En is een reactie eigenlijk niet evengoed een deel van het artikel. En waar ben ik eigenlijk aan het afbreken?
Nu ja, een blog is duidelijk niet de beste plaats om te discussiëren.
Ik word kregelig van veel reacties hier, dat is waar. En nog het meest van mensen die denken gelezen te hebben dat andere mensen dachten te schrijven dat ze meenden te zeggen wat ze dachten dat, enzoverder.
Dingen zoals “waar ben ik eigenlijk aan het afbreken” vragen, dat klinkt voor mij alsof u ervan uitgaat dat ik u ergens beschuldigde van afbreken, wat ik dus niet deed.
En ik dacht ook bijvoorbeeld dat ik duidelijk gezegd had “ik kan niet spreken voor andere mensen bij Gentblogt, maar wat mij betreft…” — maar bon.
Michel en andere vrienden van Gentblogt: “doe wel en zie niet om”. Ik ben blij een nieuwe lezer te ontdekken onder de naam “peetie”, misschien moeten we hem de tijd laten eens in uw/ons archief te ‘schnuisteren’, Hij zal verschieten hoe divers en open het aanbod is….
Goed idee die culinaire rubriek. maar toch voorzichtig een etentje is een unieke ervaring en nog steeds een “moment opnamme”. Heb het reeds zo vele malen meegemaakt een restaurant ,aan een vriend aangeraden, en zijn commentaar totaal anders dan de mijne.
A propos hoor niets meer over Restaurant Volta,voor mij nog steeds de max. Ziezo culinaire rubriek gestart.
Maar enfin! Ga eens naar het archief, en kijk eens bij de rubriek “Resto, Café en Nachtleven”? Doe gerust de moeite om daar de restaurantbesprekingen te tellen, het zijn er zeker meer dan honderd.
Het hangt er gewoon van af waar we als niet-gesponsorde particulier gaan eten zijn, en of we er dan zin in hadden om erover te schrijven.
Volta: dat komt nog wel, als ik er ooit eens geraak. We hebben allemaal nog een gewone job en gewoon leven naast Gentblogt, we zijn geen professionele recensenten zoals voor sommige dagbladen of weekbladen, en hebben dus ook niet hun tijd en fondsen.