RSSPuppetbuskers 2011, gezien in het EFTC op dinsdag 19 juli
Gistermiddag zaten we opnieuw paraat voor een nieuwe namiddag puppetbuskers en enkele nieuwe voorstellingen. Om 15 u. stond opnieuw Jong Talent geprogrammeerd, dus was het afwachten wat het zou worden (want in de programmabrochure staat alleen ‘Jong Talent’ vermeld, zonder verdere uitleg over wie, wat, vanwaar, enz.). Het bleek nog eens een Belgische groep te zijn, De Waancel, met Erwin Blik: Expeditie Nul. De Waancel is het gezelschap van Ketnetrapper Peter Pype, die ook al enkele jaren met figurentheater bezig is, en zijn kompanen Peter Spaepen en Jakob Verstichel (die hier de poppenspeler was).
Erwin Blik: Expeditie Nul spelen ze pas voor de zesde keer, en het is al elke keer een andere voorstelling geworden.
Toen we toekwamen, hadden we hem reeds zien lopen op de binnenkoer, ontdekkingsreiziger Erwin Blik, constant op zoek, alles aan het bekijken en opmeten, met zelf ineen geknutselde apparaten en meettoestellen, vreemdsoortige geluiden makend. Het blijkt dat hij al heel lang bezig is met Expeditie Nul en de zoektocht naar de ‘basluis’, een zeer zeldzaam wezen, gelijkend op een luis en dol op basgeluiden. Zeer zeldzaam? Eigenlijk uniek, want er is geen tweede exemplaar. En hoe moet dat dan met de voortplanting? Wij waren bevoorrechte getuigen en waren erbij toen Blik eindelijk succes had en de basluis te pakken kreeg. Luk, zo heette hij. Een sympathiek heerschap. Of is het dan toch een vrouwtje? Hoe dan ook, Erwin Blik moest uiteindelijk een vreselijke daad stellen. Alles voor de wetenschap, nietwaar.
Een leuke voorstelling, vooral voor kinderen bedoeld, maar ook zeer genietbaar voor volwassenen.
Aangezien het tijdens dit Puppetbuskersfestival de allerenige voorstelling van dit stuk was, kan ik vanzelfsprekend geen volgende speeldata meedelen
Na Erwin Blik genoten we andermaal van Punch and Judy, en van een van de spontane verrassingen die dit festival soms in petto heeft. Toen Clive Chandler zijn publiek kwam groeten, riep hij collega-poppenspeler van S.A. Marionetas bij zich en waren we ook hier getuige van een historische ontmoeting tussen Punch en zijn verre familie Dom Roberto, beiden afstammeling van de Italiaanse Pulcinella uit de Commedia dell’arte.
Ondertussen keken we uit naar de voorstelling van Bence Sarkadi uit Hongarije. Hij won in 2008 de Luk Vincentprijs voor Jong Talent en stond hier dus al tweemaal op het podium (het is immers een traditie dat de winnaars van de Luk Vincentprijzen het jaar nadien opnieuw uitgenodigd worden met dezelfde voorstelling). Omdat hij toen heel erg overtuigde, keek ik dan ook echt uit naar zijn nieuwe voorstelling Re: Hamlet, maar helaas, het mocht niet zijn. Om een of andere reden lukte het hem niet om deze voorstelling hier te brengen. In de plaats daarvan bracht hij een aantal op zichzelf staande stukjes uit verschillende voorstellingen. Een aantal daarvan zagen we hier reeds, maar gelukkig zaten er ook nieuwe dingen bij, o.m. twee scènes uit Re: Hamlet, één met Polonius, en één met koningin Gertrude en de nieuwe koning, Claudius (die wel een heel nieuwe gedaante aangemeten krijgt).
Een leuk stukje gaat over een geneticus die aan het experimenteren slaat, en dat verloopt uiteraard niet direct zoals hij zou willen. Bence gaf bij elk stukje een korte introductie en hierover vertelde hij dat het over zijn vader ging. Uit de goed ingelichte bron die op dat moment naast mij zat, vernam ik dat zijn vader inderdaad geneticus is, en dat de marionet heel erg goed op hem gelijkt. Sarkadi blijkt zijn marionetten grotendeels zelf te maken, samen met iemand die voor de afwerking zorgt. Opmerkelijk is ook de evolutie die de man zelf doormaakte. Ik herinner mij nog levendig zijn eerste voorstelling hier Рdie ook zijn allereerste voorstelling bleek te zijn Рwaarbij hij totaal verkrampt was van de zenuwen (wat duidelijk geen invloed had op zijn speeltalent), terwijl hij gisteren ongedwongen het publiek toesprak, en op een ontspannen manier zijn stukjes introduceerde. Ik kan hier slechts nog ̩̩n ding aan toevoegen: als je de kans hebt, ga kijken!
Bence Sarkadi speelt nog vandaag, 20 juli (Provinciehuis, 15 u.), vrijdag 22 juli (EFTC, 17.15 u.), zaterdag 23 juli (Trommelstraat, bij de ingang EFTC, 14.30 u.) en zondag 24 juli (Trommelstraat, bij de ingang EFTC, 14.30 u.)
Wijzigingen zijn altijd mogelijk, raadpleeg dus ook steeds de website van het IPBF
Tot slot van deze mooie, gevarieerde namiddag konden we nogmaals genieten van het mooie Historieta de un abrazo van Cia Dromosofista. Daarover is hier al een en ander neergeschreven, dus ga ik niet meer in herhaling vallen. Alleen nog dit, als het lukt om het in je gentsefeestenprogramma in te passen, ga zeker kijken.
Dat kijken, dat kan nog vandaag, 20 juli (Korenmarkt, 15 u.) en donderdag 21 juli (EFTC, 15 u.)
Wijzigingen zijn altijd mogelijk, raadpleeg dus ook steeds de website van het IPBF
© 2011 GENTBLOGT VZW