Gentblogt

Druk weekend in Gent

woensdag 10 september 2014 21u00 | Arnold Van Herreweghe | 2 reacties
Trefwoorden: Buren van de Abdij, muzikantenhuis, Prinsenhof, Speakers Corner.

De vermaledijde nieuwsbrief van Gratis in Gent wordt sedert begin deze maand terug rondgestuurd. Dat onding zorgt elke week weer voor onrust, voor keuzes, naar welke van de activiteiten zullen we nu weer eens gaan zien. Vorig weekend was meer dan overvol gevuld, de stad bruiste redelijk, er was veel volk op de been, de zon scheen en er was veel te veel te doen. Meer hoef je helemaal niet te verlangen.

Vrijdagavond hadden de dames en heren van de Buren van de Abdij al meteen een van hun toppers geprogrammeerd. Lieven Tavernier en Bruno Deneckere brachten twee vrienden mee, Sarah D’Hondt en Gijs Hollebosch. Voor hun programma hadden ze een selectie uit Lieven en Bruno’s repertoire gemaakt, lekker aangevuld met het snarenspel van Gijs en met Sarah’s mooie stem. De Buren zijn trouwens al 7 jaar bezig en zijn nog steeds vol enthousiasme aan de slag. Applaus daarvoor.

Zaterdag was ’t feest in het Prinsenhof. Net zoals vorige jaren hadden ze een drietal optredens voorzien in de buurt, in twee privéhuizen en in de Bonbonnière. Ik wilde absoluut Le grand Bateau zien, ik heb die immers al altijd en overal gemist. Voor de gelegenheid brachten ze met drie (Yves Meersschaert, Thomas Noël en de schone Aster Van Vaerenbergh) een acoustische set met nieuwer werk. Mooi hoor, echt waar, je moet eens gaan luisteren. Ik denk dat ze in december of zo wel eens ergens in de Brugse Poort zouden kunnen opduiken. Rianto Delrue trad in het volgende huis op. Rianto is meestal te zien als begeleidend gitarist bij één van onze andere Gentse barden, maar dit keer bracht hij zijn eigen werk. En inderdaad, buiten gitaarspelen kan Rianto ook meer dan behoorlijk zingen. Bluesbaard Fernand Zeste had de Bonbonnière van Tinnenpot ingepalmd. Samen met Tom en Tom speelde hij uit bestaand werk. Maar pas op, zijn nieuwe cd komt eraan, dat zal Drama zijn.

De Prinsenhovers hebben het goed georganiseerd, dat muziekparcours. Het publiek wordt van optreden naar optreden begeleid. Buurtbewoner Daan Hugaert hield onze meute in bedwang en hield met strenge hand de artiesten in toom.

Maar dezelfde avond trad de immer sympathieke Luiz Márquez op in het Muzikantenhuis in de Dampoortstraat. Bij Mustafa Avzar, ook immer sympathiek, loopt immers nog altijd de concertencyclus “ ‘k Zou zo gere willen leven”. Gelukkig begon Luiz een ietsje later en konden we nog het grootste deel van zijn opotreden meepikken. Maar verdorie, nu heeft Mustafa ook al een zure buur. Het optreden van Luiz was een van de stilste die ik al ooit heb meegemaakt en toch moet iemand zeuren over decibels en de politie sturen. Maar bon, Luiz liet het gelukkig niet echt aan zijn hart komen en speelde nog een beetje stiller op fluiten, schildpadden, saxofoons, ossenpoten, schelpen en dies meer.

Zondag was het plan om enkel eens te gaan luisteren naar Speakers Corner bij Annick in Stadsbrouwerij Gruut. Alle redenen zijn tenslotte goed om eens langs daar af te zakken. Dit keer was het onderwerp van gesprek het fenomeen van de pop-ups, vooral over de pop-up horecazaken. Guido De Leeuw van Trefpunt stond er tegenover Fredo De Smet en Tim Joiris (beiden pop-uppers), waartussen Bart Ingelbrecht, de horecacoach van de stad, laveerde, documenteerde en argumenteerde. Het debat ging vooral over de pop-ups die tijdens de Gentse Feesten in de feestenzone opduiken, maar die eigenlijk weinig of niets financieel aan de organisatie bijdragen. Guido kon tevreden naar huis terug, met twee naamkaartjes en een paar beloften om toch eens te bekijken hoe de tijdelijke horecazaken kunnen bijdragen aan de (financiële) organisatie van de Gentse Feesten.

Als je dan als fotograaf weet dat er nog van alles te doen is in de stad, kan je toch niet naar huis gaan, zeg nu zelf. Een uiterst gezellige lunch op de Kalandeberg was al een stap in de goede richting van de stadshal. Ik weet het, ik weet het, begin niet weer, de stadshal staat er en sommigen zien dat niet graag, maar ik vind het schitterend. Vooral omdat het er tegenwoordig bijna aanschuiven is om iets te organiseren onder het fantastische dak.

Zondagnamiddag bracht de Stad Gent er hulde aan Gerard Mortier, die eerder dit jaar overleed. Les Ballets C de la B brachten een fragment uit C(H)OEURS (Alain Platel, 2012). Ik had het nog nooit gezien, ik ben niet zo dansachtig, maar vond het best indrukwekkend. De dansvoorstelling werd gevolgd door een concert door Collegium Vocale Gent en deFilharmonie (onder leiding van Sylvain Cambreling) in de meer dan volle Sint-Baafskathedraal. Ze brachten Maurerische Trauermusik en Gran Partita van W.A. Mozart en Funeral Sentences van H. Purcell. Er was ook een derde deel aan de herdenking, in de Opera, maar daarvoor had ik vergeten inschrijven en zijn er dus ook geen foto’s.

Niet getreurd natuurlijk, er was immers ook rommelmarkt in het Prinsenhof. Wie nood had aan tweedehands driewielers, een gebruikt kinderbad, een schildpadkarkas, een oude vissenkop, een Popp kaart of iets helemaal anders, zo lang het maar niet nieuw is, kon daarheen. Ik vond er een jaren 50 uitgave van ‘Van den Vos Reinaerde’. En aangezien ik ‘s morgens al loftuitingen aan Guido De Leeuw ’s adres had gehoord, als Koning Nobel – de leeuw, was voor mij een klein cirkeltje rond en kon ik toch nog naar huis, een paar foto’s selecteren.

Maar ja, diezelfde avond viel de volgende nieuwsbrief van Gratis in Gent in mijn mailbox. En het spel begint weer opnieuw.
Wie dezelfde miserie wil als ik moet maar eens kijken op https://www.gratisingent.be. Maar kom achteraf niet klagen dat ik u niet gewaarschuwd heb.

© 2014 GENTBLOGT VZW