RSSUrban Education
Voor de laatste maand hebben we een aantal oud-medewerkers en oud-gastbloggers gecontacteerd om te vragen hoe het nu met hen gaat en of ze zin hadden om nog eens iets met ons en u te delen. Daan Jossels stelde zich in 2011 voor met dit artikel en liet ons nadien mee kijken achter de schermen van het project Ik fiets, dus ik ben.
Beste Gentenaar,
Vier jaar geleden blogde ik als lesgever van het VISO Gent over een uniek project dat wij met enkele enthousiastelingen van het lerarenkorps op poten hadden gezet. We fietsten met anderstalige, minderjarige (12-18 jaar) nieuwkomers de Ronde van Vlaanderen. Daarvoor werd enkele weken intensief getraind op gesponsorde fietsen met gesponsorde uitrusting. We kregen zeer veel positieve reacties en de jongeren leerden op een sportieve, authentieke wijze de Vlaamse cultuur kennen. Het was ‘wijs’ onderwijs op een fiets, buiten de schoolse context.
Sindsdien heb ik aan nog andere, bijzondere onderwijsdoelgroepen Nederlands mogen onderwijzen: anderstalige volwassenen in een Centrum voor VolwassenenOnderwijs (CVO), anderstalige kinderen van 6-12j in de zomervakanties via vzw Roeland, langdurig opgenomen kinderen en tieners in het UZ Gent via de Ziekenhuisschool Stad Gent en momenteel studenten van de lerarenopleiding secundair onderwijs aan de Arteveldehogeschool.
In al die contexten dragen de medewerkers gelijke onderwijskansen hoog in het vaandel. Iedere leerling moet kansen krijgen om naar een hoger niveau te klimmen. Iedere jongere heeft recht op begeleiding op maat. Iedere leerkracht moet bereid zijn aandacht te besteden aan die noden. Ieder lid van de onderwijsgemeenschap moet de middelen, de aandacht en de professionalisering voorzien om gelijke onderwijskansen te kunnen aanbieden. Ik geloof dat Stad Gent al goede stappen gezet heeft (en hoop nog zal maken), om in een groeiende nood aan differentiatie te voorzien.
We geven onderwijs in een grootstedelijke context. Onze nieuwe Gentenaars komen meestal enkel in contact met Nederlands op school/in de avondles. Na de uren hebben ze daar vaak weinig kans toe. Onze studenten Nederlands aan de Arteveldehogeschool proberen daar jaarlijks verandering in te brengen. Als vakgroep Nederlands bereiden wij onze studenten voor op lesgeven in grote steden door hen in rechtstreeks contact te laten komen met ‘typisch grootstedelijke’ doelgroepen. Ze lezen voor aan huis bij (onder andere) anderstalige tieners. Ze maken anderstalige volwassenen wegwijs in Gent via individuele begeleiding (een cultuurbezoek, een stadswandeling …). Ze organiseren praat- en voorleessessies voor volwassenen uit diverse kansengroepen … Dat gebeurt allemaal buiten de schooluren, los van een ‘schoolse context’, meestal in samenwerking met losse organisaties.
Dat soort Urban Education (onderwijs buiten de schoolmuren) moet volgens mij meer aandacht krijgen in de grotere steden. Echter ontbreekt daarvoor nog de omkadering vanuit het beleid op stadsniveau. De vele topprojecten die in Gent worden georganiseerd, functioneren op hun eigen eiland waardoor ze niet allemaal voldoende bekend zijn bij de doelgroepen en/of medewerkers die ze willen bereiken. We moeten gebruikmaken van studenten uit de lerarenopleiding en (andere) vrijwilligers om de begeleiding van die projecten aan te dikken en te optimaliseren.
Er staat ons een nog grotere diversiteit op alle scholen te wachten. Leerkrachten en leerlingen hebben daar begeleiding bij nodig, zowel binnen als buiten de school. Ik bestempel Gent graag als een sociale stad. Ik hoop dat zij haar onderwijspersoneel en leerlingen/cursisten via o.a. nieuwe onderwijsbewegingen zal begeleiden.
© 2015 GENTBLOGT VZW