RSSBest of Peters Feesten
Op verzoek van de redactie ook een Best of van mijn Gentse Feesten. Na jarenlang in de Gentse binnenstad gewoond te hebben, heb ik sinds bijna twee jaar mijn vaste woonplaats in de rand van Gent. Toch ben ik in jaren niet meer zo veel naar de Gentse Feesten geweest als dit jaar. Ik ben wellicht een beetje als Walter De Buck, de peetvader van de Gentse Feesten, die op een gegeven moment naar Spanje verhuisde, maar dan met de trein naar zijn Feesten kwam. Ik verplaatste me met de fiets. Tien kilometer enkele rit. Het is nog net te doen, al heb ik het me in het naar huis rijden soms beklaagd dat ik niet ergens halverwege woonde.
Daarnaast had dit frequenter bezoek aan de Feesten natuurlijk te maken met mijn verslagjes voor Gentblogt. Aangezien ik niet in het centrum woon en ook drie dagen moest werken, heb ik lang niet alles kunnen bezoeken (wie kan dat wel nog?) en heb ik heel selectief moeten zijn. Ik heb dus vooral de activiteiten bezocht die ik verslagen heb voor Gentblogt en enkele andere. Daarnaast loop ik ook dikwijls rond op de Feesten om de algemene sfeer op te snuiven. Die was dit jaar best te doen. Het weer viel over ’t algemeen mee. Er was ook niet te veel volk: het was meestal nog menselijk om door de massa te lopen. Wellicht ook omdat er steeds meer pleinen en activiteiten bijkomen. Er zijn ook weinig incidenten voorgevallen, die ontploffing daargelaten, of toch geen die ik meegemaakt heb.
Van de tien dagen ben ik er negen naar de Feesten geweest. Al vanaf de eerste avond ben ik naar een optreden in de Spiegeltent aan het Baudelopark geweest. Het was een optreden van Aardvark, een duo dat folkrock brengt in het Sleins, het dialect van Sleidinge. Ik was er aangenaam door verrast. Ik heb het niet gecovered, want ik had geen fotograaf mee en er was zoveel volk dat ik zelfs geen goede plaats meer had om foto’s te maken. Nadien versloeg ik in diezelfde Spiegeltent samen met fotografe Rosemie Callewaert optredens van eerst De Valse Teefjes en daarna Patricia Beysens in de reeks Chanteuses. Beide acts waren goed. Van de kracht van het expressionistische Duitse lied uit het interbellum (Beysens) was ik op de hoogte, maar De Valse Teefjes waren een verrassing. Het is een koor van een twintigtal dames uit Gent die covers van bekende liedjes brengt in diverse dialecten. Met een originele, iets andere tekst. Fris, volks, kitsch van de bovenste plank!
Naar het vuurwerk aan de Watersportbaan ben ik ook geweest. Neuf musiques à brûler, luidde dit jaar de titel. De artistieke vuurwerken van de laatste jaren aan de Watersportbaan bevallen me wel, ook dit jaar. Gelukkig zijn er ditmaal geen accidenten gebeurd.
Daarnaast heb ik nog enkele optredens op het Groot Podium van Sint-Jacobs verslagen: de onverslijtbare Walter De Buck, de comeback van Zjef Van Uytsel. Interessant, want ik had beiden al in de jaren zeventig aan Sint-Jacobs zien optreden. Walter De Buck al van bij het prille begin, het eerst in 1971 geloof ik. Zjef Van Uytsel in 1974. Daarnaast zag ik ook voor het eerst Lady Linn optreden en dat viel best mee: fris en swingend! Veel volk ook. Het schijnt dat ze het plein hebben moeten afzetten. Ik wou ook even naar De Kreuners gaan kijken aan het Sint-Baafsplein, maar dat was al afgezet. Een minpunt voor mij; ik blijf die gebarricadeerde pleinen ongentsefeestelijk vinden.
Op de Vlasmarkt ben ik dit jaar nooit blijven plakken, zelfs niet de laatste nacht, want ik moest dan twee verslagen schrijven.
Bataclan II was voor mij wel een revelatie. Vorig jaar was ik niet op de eerste editie geraakt. Absurde humor en een gezellige sfeer. Ongelooflijk hoe die Jezus dat vol hield met zijn stomme mopje over een camouflagepak. Allez uppe!
Ongetwijfeld heb ik ongelooflijk veel gemist dat de moeite waard was.
© 2008 GENTBLOGT VZW
En dat terwijl dat het niet de eerste keer is dat jezus het over dat camouflagepak heeft. Ondermeer op de onafhankelijkheidsverklaring van Gent heeft hij die ook een 15-tal keer verteld.
De mannen van Aardvark uit Sleidinge -dat was er meer dan duidelijk aan te horen- waren ook voor mij een leuke opener van de feesten. De liedjes bekten goed, ondanks de nogal basic bezetting met hun tweetjes. Met wat kennis van het plaatselijke dialect en de achtergrond van meer of minder bekende sleinse plekken en personen, passeerden een hele reeks vertelselkes de revue. Uit het leven gegrepen zeg maar. Van de ondeugden van de melkboer tot de Sparta pils in de Miami.