RSSJeronimo’s Beste podiumervaringen 2008
Het was zoals u in mijn lijstje kon lezen een niet zo denderend filmjaar met gelukkig enkele uitschieters. Over mijn concertjaar ben ik dan weer meer dan tevreden. Het afgelopen jaar bracht ik menig moment door in de frontstage of in het publiek al dan niet mijn oren beschermend. Wat er in mijn oor bleef nazinderen zijn de volgende Gentse optredens.
Er waren enkele teleurstellingen en enkele aangename verrassingen.
10) The levellers en Aedo. Absolute tegenvallers van het jaar, al dacht ik er aan het publiek te zien, als enige zo over. Niettemin een positieve review uit mijn mouw geschud, want dat zij hun 20ste verjaardag vierden en een hele zaal van begin tot einde in vuur en vlam zetten, betekent dat ik er feitelijk naast zat. Het was gewoon mijn ding niet en Aedo was ik al beu gehoord ondertussen.
9) A brand, met in het voorprogramma de poprockers van Malibu Stacy en als afterparty the punkdj’s van The Subs konden we wel bekoren met hun energieke glamrock. Niet echt mijn stijl, maar al bij al redelijk en de sfeer zat er in.
8) Kadril zijn een bende oude zakken, die gelukkig de toenmalig oudbollig klinkende Eva De Roovere hebben ingewisseld door een iets frissere verschijning van de sympathieke Marieke uit Boezinge. Al bij al een goed Gentse Feesten-optreden, maar toch miste ik iets.
7) Sioen meets Soweto, op “one day for another world”, een van de meest favoriete dagen van de Gentse Feesten op Bij Sint-Jacobs. Dit keer Afrikaanse geluiden, not bad en vooral energiek feestelijk! Ik kijk even door mijn Sioen-altijd-hetzelfde-gevoel heen.
6) Alvaros Paños, de Andalousische balaior de flamenco, vreemde eend in de bijt, heel speciaal optreden dat ik liever in een Casa de Flamenco in Sevilla of Córdoba had gezien, maar goed, intieme prachtige sfeer.
5) Boombalfestival 2008: mijn tweede editie, iets minder zomers, maar nog steeds warm en zwoel en vol gedans, dit keer niet op mijn eentje, maar met de toen kersverse Gentblogt-fotograaf Thierry en er liep ook nog wat ander volk rond dat ik kende. Ishtar was leuk maar simpel meen ik me te herinneren, Lais was vermoeid, maar allez, ik heb me toch geamuseerd.
4) Olla Vogala in De centrale, de immer sympathieke Wouter Vandenabeele en een Soetkin Baptist ontdaan van alle glamour van Ishtar, waardoor haar vocale kwaliteiten meer dan tot hun recht kwamen. Ik heb de cd nog steeds niet (omdat ik enkel afgeprijsde cd’s koop), maar het optreden was knappe pure Europese folk. Gezellige warmte.
3) Ana Moura, de knappe Portugees-Angolese Fadozangeres betoverde me met haar knappe verschijning, warme zachte volle stem en haar melancholische breekbare liedjes. Jammer dat ik nog steeds niet de schitterende cover “no expectations” van The Rolling Stones heb noch vind.
2) Marketa Irglova en Glenn Hansard, samen in de topfilm Once, samen in het leven en samen op het podium als The Swell Season. Lekker ruig intiem wondermooi.
1) Gent Jazz festival 2008: Melody Gardot en the Saxophone Summit, virtuozen van de bovenste plank. Een oergezellige family uitstap!
© 2009 GENTBLOGT VZW
Ik vind het moeilijk om de beste concerts op te sommen: twee keer Bon Iver, zeker ook Marketa en Glenn. Humcrush was een ontdekking, net als Kira Kira.