RSSPuppetbuskers 2011, en de winnaar is …
… nog een ogenblikje geduld, u weet hoe dat gaat met prijsuitreikingen, ze houden ervan om het publiek in spanning te houden.
Het was zondagavond 18 u. toen Freddy Claeys, voorzitter van het Europees Figurentheatercentrum (het EFTC voor de vrienden), het podium beklom voor een korte evaluatie. Dat het weer een heus internationaal festival was, bleek andermaal uit de herkomst van de geprogrammeerde groepen: België (tja, ons land staat nu eenmaal vooraan in het alfabet), Chili, Denemarken, Frankrijk, Hongarije, Italië, Nederland, Polen, Portugal, Roemenië, Taiwan en het Verenigd Koninkrijk. Zij speelden 140 voorstellingen op 8 podia, waarvan 2 nieuwe – geslaagde – locaties: het Shoppingcenter Zuid en het Provinciehuis. Het EFTC betreurt het opnieuw heel erg dat de optredens in de buurten niet meer kunnen doorgaan, en zoekt alle mogelijke middelen om dit luik van het festival weer op te starten.
Verder was het een memorabel festival, net zoals het memorabele Gentse Feesten zullen zijn, door de vele regenval (ik vermoed dat we de voorbije week niet alleen heel wat verschillende soorten figurentheater te zien kregen, maar tegelijk een hele studie konden maken over de verschillende soorten regen, want als ze regen voorspellen, kan die duidelijk vele gedaanten aannemen: (felle) buien, enkele druppels en weer gedaan, gestage regen uren aan een stuk, motregen, met of zonder windvlagen, enz.), maar het publiek bleef duidelijk niet weg, integendeel, er werden amper minder bezoekers dan vorig jaar geteld. Zoals ik het in het begin van het festival al ergens schreef: de puppetbuskersmensen zijn echte die-hards, zowel de artiesten, die in veel gevallen onverstoord bleven voortspelen, als het publiek, dat zich een min of meer droog plekje zocht en absoluut de voorstellingen wou zien. Maar we hadden toch veel geluk, aldus Freddy Claeys: het heeft niet gesneeuwd en het lag niet glad.
Maar dan is het nu toch wel tijd voor de uitreiking van de Luk Vincentprijzen. Over het ontstaan en de inhoud van deze prijs, kan u hier een en ander lezen. Inmiddels stonden ook onze beide burgemeesters op het podium, die zich stilaan ontpoppen als een duo stand-upcomedians, alsook Hilde en Eva, de vertegenwoordigers van de jury. Die bestond dit jaar uit voorzitter Hilde Heijnen (actrice), Guido De Simpelaere (muzikant en componist van figurentheatermuziek), Bea Migom (freelance journaliste en kenner van figurentheater), Alain Verhelst (poppenmaker en verbonden aan het Draadpoppentheater in Roeselare), Bart Beys (figurentheaterspeler, tot voor kort verbonden aan Theater Taptoe), Eva Cabral (Portugese figurentheaterspeelster en docent in de theaterwetenschappen), en Donald Hendrickx (docent Hogeschool Gent).
Vooreerst was er de uitreiking van de Luk Vincentprijs voor Jong Talent. Er stonden 5 groepen in het kader van Jong Talent geprogrammeerd: On Strings (Roemenië), De Waancel (België), Oona Libens (België), Hanne Geerts (België) en de Solski Drama School of Warschau (Polen), maar door allerlei omstandigheden zijn de laatste twee niet geweest, wat heel jammer is uiteraard. Maar ook aan de wel aanwezige groepen kende de jury geen Luk Vincentprijs voor Jong Talent toe, en wel om de volgende reden: “Van de drie gezelschappen die we hebben mogen zien, was er één groep die uitblonk in de manipulatietechniek en de professionele afwerking van de poppen. Een andere groep had dan weer een heel origineel verhaal, een derde bracht een mooie soundtrack. Helaas moet de jury al die criteria beoordelen in één en dezelfde voorstelling, en die hebben we jammer genoeg niet gezien. Vandaar onze beslissing.” (uit het juryverslag).
Omdat de jury dit jaar getuige was van een heel hoge kwaliteit en veel creativiteit, werd besloten om eerst drie voorstellingen te nomineren: The Alex Barti Show (Alex Barti uit Denemarken), Tauromaquia (Cie Pelele, Spanje) en Petites histoires sans paroles (Cie L’Alinéa, Frankrijk).
En dan … roffel, roffel, roffel … werd de Prijs Luk Vincent 2011 toegekend aan … Petites histoires sans paroles van Cie L’Alinéa, en dit omwille van de “Voortreffelijke show met handpoppen, boordevol creativiteit, ons gebracht door een heel goede manipulator. Ook hoorden we een heel goede muzikant met geniale muziek- en klankeffecten. De interactie tussen de muzikant en de manipulator was verbazingwekkend. Ten slotte respecteerden de twee artiesten elkaar met een groot gevoel voor teamwork.” (uit het juryverslag).
Aangezien Cie L’Alinéa alweer vertrokken was naar andere oorden, werden ze telefonisch op de hoogte gebracht (leve de mobiele telefonie) en konden zo ook het daverend applaus van op de binnenkoer in ontvangst nemen. De prijs zelf, altijd een pop, werd dit jaar gemaakt door de mensen van Drolatic Industry, die de prijs in 2009 zelf mochten ontvangen, en het moet gezegd, burgemeester Daniël Termont was meer dan gecharmeerd door deze pop, en kon het niet laten om er de hele tijd mee te spelen. Het moet gezegd, een nieuwe carrière lonkt.
En daarmee is het 23ste International Puppetbuskersfestival alleen nog maar geschiedenis. Maar het leeft voort in de annalen en in onze herinneringen.
Dat wil niet zeggen dat er de komende maanden in Gent geen figurentheater meer zal te zien zijn, integendeel. Zo is er op 27 augustus en op 17 september nog Gent Poppenspelstad, zijn er in september optredens in het kader van het Festival van Vlaanderen, is er in oktober en november het Landjuweel voor Poppentheater en is er in december het Winterfestival in Gent en Roeselare.
Ik zou zeggen: hou vooral de website van het EFTC in de gaten: www.eftc.be
© 2011 GENTBLOGT VZW