Geen Gentse Feesten zonder straatmuzikanten. Daarom plaatsen we hen tijdens deze editie ook eens geregeld in de spotlights. Eerder deze week vertelden we over Eliah en zijn CD’s. De man bleek ondertussen bedaard en is toch gebleven, dus en u kan hem nog horen spelen op zijn Chapman stick voor het stadhuis.
In de Belfortstraat vielen ons gisteren 11 jongens en meisjes op die (bijna) allen met hetzelfde t-shirt en een kniebroek uitgedost waren.
“Wij zijn allemaal lid van de harmonie uit Lochristi (nvdr harmonie “Willen is kunnenâ€)“ licht Aaron Van De Winckel ons toe. Lees verder…
woensdag 23 juli 2014 8u15 |Gentse Feesten, Te Gast|
Maya Witters, Leen Van de Velde en Aroen Vandenbroeck |Reageren uitgeschakeld
Ook de jongeren van Stampmedia/Mediaraven doen verslag van de Gentse Feesten. Hun blogposts kan je terugvinden op http://gentsefeesten.wordpress.com, maar af en toe nemen we met plezier eentje van hen over.
Traditiegetrouw maken tal van straatmuzikanten tijdens de Gentse Feesten het mooie weer. Onze reporter trok zelf de straat op met gitaar in de aanslag en GoPro op het hoofd.
We vroegen aan voorbijgangers hoe veel geld ze geven aan straatmuzikanten, troffen een artiest aan die maar liefst 20 instrumenten tegelijk speelt en, bonus: onze reporter hield er een boeking aan over. Bekijk het filmpje!
dinsdag 22 juli 2014 23u45 |Gentse Feesten, Te Gast|
Jef Cauwenberghs |Reageren uitgeschakeld
Ook de jongeren van Stampmedia/Mediaraven doen verslag van de Gentse Feesten. Hun blogposts kan je terugvinden op http://gentsefeesten.wordpress.com, maar af en toe nemen we met plezier eentje van hen over.
Het is vrijdag zes uur ’s avonds, de bellenman steekt zijn bel in de lucht, zwaait er een vijftal keer mee en kondigt met veel trots de burgemeester aan. In de Pacificatiezaal van het Gentse stadhuis verzamelen journalisten en genodigden zich allemaal rond Daniël Termont. “Wat is het verschil tussen Gent en Landen? In Landen gebruiken ze muziek om mensen weg te jagen, in Gent om volk te lokkenâ€, grapt hij in sappig Gents. Lees verder…
dinsdag 22 juli 2014 23u15 |Gentse Feesten, Te Gast|
Leen Van de Velde, Geoffrey De Mey en Niels D’Haene |Reageren uitgeschakeld
Ook de jongeren van Stampmedia/Mediaraven doen verslag van de Gentse Feesten. Hun blogposts kan je terugvinden op http://gentsefeesten.wordpress.com, maar af en toe nemen we met plezier eentje van hen over.
De eerste dagen van de Gentse Feesten waren alvast een succes. Dat bewijst dit filmpje, gemaakt met een selfiecam. Dansend en lachend werden de feesten ingezet. Verschillende bekende pleinen, de officiële stoet en een hele resem uitgelaten feestvierders passeren de revu. Zet je geluid aan, maak het je gemakkelijk en geniet van dit uitbundig filmpje.
Het is moeilijk om een keuze te maken in het gigantisch grote aanbod aan coverbandjes die je kan beluisteren op de Gentse Feesten. De Groentenmarkt staat dan ook elke avond vol met meezingende ambiancemakers. Maar ook op andere pleinen kan je hier en daar een optreden van een coverband met niveau meepikken. Zoals ook maandag op het Veerleplein. Daar gaf Supreme Court het beste van zichzelf. Ze kregen er snel de ambiance in met zowel eigen geschreven nummers als excentrieke covers van rocknummers. De stem van de zanger was hierbij duidelijk een meerwaarde.
dinsdag 22 juli 2014 21u45 |Gentse Feesten, Te Gast|
Benjamin Ponsaerts/Milou Verstappen |Reageren uitgeschakeld
Ook de jongeren van Stampmedia/Mediaraven doen verslag van de Gentse Feesten. Hun blogposts kan je terugvinden op http://gentsefeesten.wordpress.com, maar af en toe nemen we met plezier eentje van hen over.
Al jaren draait Piv Huvluv – geboren Jan Catrijsse – mee in het comedycircuit, maar sleet zit er nog lang niet op. Momenteel is hij volop Yolo, zijn vijfde avondvullende show, aan het try-outen. de première in oktober nadert immers met rasse schreden. “Voor deze voorstelling haalde ik mijn inspiratie uit een documentaire over een eendagsvlieg.â€
Piv Huvluv (50) is misschien niet de bekendste stand-upcomedian die Vlaanderen rijk is, maar sinds hij in 1997 de finale van Humo’s Comedy Cup haalde, bouwde de West-Vlaming gestaag zijn carrière als stand-upper uit. Ondertussen is de voormalige leerkracht al vier jaar voltijds met comedy bezig. Lees verder…
De afsluiter van het Sint-Baafsplein op maandag kon niet beter gekozen worden. Les Folles de Gand brachten het beste van 15 jaar travestie in een spetterende show vol dans en klasse, afgewerkt met een mooie dosis humor.
Het optreden van Flip Kowlier op de Gentse Feesten was eigenlijk gewoon een thuismatch. De West-Vlaamse Gentenaar bracht jong en wat minder jong, Gentenaar en West-Vlaming maandag samen op een vol Sint-Baafsplein. Dat niemand zijn teksten verstaat is ondertussen achterhaald want bijna iedereen op het plein zong uit volle borst mee. Een sfeervol optreden vol ambiance dat naar het schijnt met gemak tot aan de Kouter te horen was. Kowlier zorgde voor een aantal klassiekers zoals ‘in de fik’ en ‘min moaten’ maar rapte op het einde ook een stuk in het West-Vlaams. Het geluid kunnen we jullie niet geven, foto’s daarentegen wel.
Onvervalst druilerig Belgisch weer afgelopen maandag en bijgevolg een redelijk slappe opkomst voor het avondprogramma van de Feesten. Slappe kost werd allerminst geserveerd in Muziekcentrum Kinky Star waar een drieledige cursus gitaargeweld voor gevorderden stond geprogrammeerd. De eerste les met ‘Wheel Of Smoke’ pikten we mee.
De programmatie van het Circusfestival in Baudelo is standaard verdeeld over 2 locaties. Op die manier is er voldoende ruimte om elke plek voor te bereiden voor de volgende artiest. Het betekent ook dat het publiek zich per voorstelling moet verplaatsen en dat betekent soms snel zijn om een goede plek te bemachtigen maar meestal lukt dat nog wel, al moet je het natuurlijk wel treffen om aan de ‘goede’ kant van een piste te zitten die langs vier zijden open is. Deze keer hadden wij ons alvast aan de beste kant geïnstalleerd zo bleek en dat is uiteraard altijd mooi meegenomen.
Deze keer twee jongemannen, Jokke en Joren, die al als kind gebeten waren door de circusmicrobe. Cie KaO is een nog jong gezelschap waarin ze voor het eerst samenwerken en de weg van het straattheater inslaan.
Wanneer je onderweg bent naar een bestemming in de Feestenzone, dan kom je al eens langs locaties waar ook activiteiten gaande zijn en dan durven wij wel eens halt houden om ook daar een stukje van mee te pikken. Toen we op maandag langs het Wilsonplein aan de Zuid voorbijreden, hoorden wij de bekende klanken van volksdansmuziek door de luidsprekers schallen.
Nu ben ik persoonlijk niet zo wild van volksdansen, ik associeer dat vooral met turnlessen die verplicht op het programma stonden en waarbij onze lerares (die er zelf duidelijk ook geen fan van was) steevast vroeg wie er in de CM zat (want die hadden dat zeker al allemaal gedaan en konden dus in haar plaats demonstreren, ik zat niet bij de CM en was daar op dat moment zeer blij om). Maar soit, het was duidelijk dat het een sessie was met kinderen en dus besloten we toch even te kijken. De Kadullen uit Destelbergen waren duidelijk van plan om aan het publiek te tonen dat volksdansen best een leuke bezigheid is en wie zijn wij om hen daarin tegen te spreken. De lesgeefster van dienst pakte het in elk geval heel goed aan om ook de allerkleinsten mee te laten dansen op een Israëlisch vredeslied. Enkele van de groteren deden een bekerdans en als afsluiter werd ook het publiek uitgenodigd om de Zevensprong mee te dansen maar daarvoor heb ik toch vriendelijk bedankt. Enkele sfeerbeelden.
Deux sans Trois is een gezelschap van twee mannen en twee vrouwen. Met Typo brengen ze een boeiende, vaak grappige en soms flitsende voorstelling waarin de vier personages aan den lijve de invloed van de groep op hun doen en laten ondervinden: je bent wat de anderen jou laten zijn. Ze pushen elkaar, lopen elkaar in de weg en werken soms verrassend goed samen. Ze proberen er ondanks (of dankzij?) de anderen het beste van te maken.
Een typemachine, een oude LP en eigen vioolcomposities vormen de soundtrack van de voorstelling. De acrobaten creëren de beelden bij de muziek. Maar de rollen liggen niet vast en de grenzen van hun talenten worden opgezocht. Wat gebeurt er als een acrobaat een muzieksolo moet brengen of een muzikant het hoofdpersonage wordt in een acrobatisch nummer? Ook de term koorddanseres kreeg een ‘andere’ invulling. En zelfs als het fout zou gaan, dan gaat het eigenlijk niet fout en doe je gewoon door.
Een dik half uur kon het gezelschap het talrijk opgekomen publiek boeien met hun voorstelling. Enkel bij het stukje tekst in het Engels moest er hier en daar in het publiek een woordje uitleg gegeven worden aan de jongsten om de extra dimensie ‘mee’ te hebben maar ook zonder die toelichting bleef het geheel meer dan voldoende boeiend om te blijven kijken. Kortom, knappe en boeiende voorstelling met enkele originele invalshoeken.
Voor de tweede dag op rij trokken wij richting Baudelo voor het Circusfestival. Waar het festival jaren geleden heel klein begonnen is, zijn de voorstellingen inmiddels bij heel veel mensen, met en zonder kinderen, bekend en geliefd. Het is dan ook vaak een kwestie van snel zijn om een goede plek te bemachtigen en zeker om foto’s te nemen kan dat wel eens een beetje tegenvallen wanneer je aan de ‘verkeerde’ kant blijkt te zitten. Maar niet getreurd, ook vanuit onverwachte hoek kunnen beelden worden geschoten en circusartiesten blijven ook niet stilstaan in de piste en dus komt alles wel goed wat dat betreft.
De Gentse circusschool Circusplaneet kent jaar na jaar meer succes en ik ken zelf ook steeds meer kinderen die er zich laten inschrijven door hun ouders voor een opleiding tijdens het jaar of voor een (zomer)kamp. Het is heel fijn om te zien hoe snel de kinderen nieuwe dingen aangeleerd krijgen en hoe je op een creatieve manier een mooie voorstelling kan maken ook wanneer nog niet iedereen even sterk is of nog maar enkele technieken onder de knie heeft. Het kan alleen maar nog meer kinderen, groot en klein, stimuleren om ook de stap te zetten.
Maandagnamiddag 16u, druk in de stad maar ik haast me naar Oudburg. In restaurant Panda ga ik luisteren naar Mieke Felix. Ze brengt het verhaal van Jessica, de dochter van de gehate joodse bankier Shylock. Het verhaal is gebaseerd op The merchant of Venice van William Shakespeare, want we zijn in het Shakespearejaar, zou ze op het einde zeggen. Ze verwees ook naar een site, maar de beste link lijkt me deze van de Gentse feesten te zijn met de Kahaani-vertellingen.Je kan haar nog zowat elke dag aan het werk zien, met een wandeling in de voormiddag en een verhaal in de namiddag, op diverse locaties zoals de School van Toen en Citadelpark en over diverse onderwerpen, zoals een vrouwelijke paus, Congo of de eerste wereldoorlog. Enkel de verhalen in het Gravensteen zijn uitverkocht, bij de andere is nog plaats.
Ik had al goede dingen over de Kahaani-vertellingen gehoord en was enigszins verbaasd dat er niet meer volk was komen opdagen. Het was nog een geroezemoes toen Mieke Felix, of moet ik zeggen Jessica, daar stond met haar koffertje in de hand. Ze keek naar buiten. Ze liep naar het podium, verplaatste een stoel,… vooral de onrust in haar ogen wekte mijn nieuwsgierigheid.
Ik ga het verhaal hier niet herhalen, dat zou zonde zijn als je nog gaat luisteren. Wat ik je wel kan vertellen is dat Mieke Felix een geboren vertelster is. Op een rustige manier doet ze het verhaal. In haar ogen blinkt de hoop of de wanhoop bij de verschillende passages. Ze loopt rond en kijkt uit het raam waardoor je het je bijna kan voorstellen. Je blijft een uur lang geboeid luisteren, ook al is er buiten al eens lawaai van iemand die roept of een bootje dat voorbij vaart. Het is niet het decor of de attributen maar gewoon haar stem en het verhaal. Mooi!
Dus even een snelle inleiding: Binti, dat zijn zes zussen, genaamd Hadiel, Yasmin, Amina, Rana, Sherien en Fedia Holail. Binti betekent in het Arabisch immers “mijn dochterâ€, “mijn meisjeâ€. Lees verder…
Wim Claeys speelde gisterenavond de première van IJzer, het aangrijpende verhaal van zijn grootvader en zijn twee broers.
De broers Fons, Gust en Edmond Vandesteene worden in 1914 samen opgeroepen om de eer des vaderlands te verdedigen aan het IJzerfront. Het is een verhaal over tegengestelde karakters, die alhoewel ze blijkbaar niet in hetzelfde regiment gelegerd zijn, mekaar toch de duvel kunnen aandoen. Het is ook een verhaal over modder en miserie, over een Groote Oorlog van kleine mensen, van helden en lafaards, van gelukzakken en losers, over schrik die woede wordt, en eigenlijk ook over Marie.
Wim deed opzoekingswerk in het Legermuseum en in het In Flanders Fields museum, maakt gebruik van het originele dagboek van zijn nonkel Gust en bespeelt de trekzak van diezelfde nonkel Gust.
Iets van de verhaallijn vertellen zou hier niet gepast zijn, de wendingen zijn er hoe dan ook, hoewel authentiek, toch te onwaarschijnlijk voor.
IJzer wordt vanavond 22 juli nog gespeeld in de Minardschouwburg om 22.00 uur, maar is helaas uitverkocht.
Een nieuw initiatief in de Barrestraat (bij de Bisdomkaai), in en rond Leefschool de Oogappel: Voor als the Mamas and the Papas eens rustig naar een optreden willen, of zonder krijsende kroost willen eten, of zomaar…
In plaats van de kinderen achter het behang te plakken (sommigen op de redactie zouden dat echt doen, lees ik) kunnen ze nu voor een paar uur de ukken met een gerust geweten achterlaten in het Gents Speeldorp, er zijn voldoende monitoren aanwezig.
Elke dag zijn er activiteiten gepland (buikspreker, kinderdisco, dansles,…) Doorlopend is er ook kindergrime, zijn er gezelschapsspelen, en ga zo nog maar even door. Het speeldorp is volledig afgesloten, ontsnappen is onmogelijk. Ik zag ook een gevangenis, maar ik vermoed dat die voor heel lastige gevallen is. Lees verder…
Jan-Bart De Muelenaere (en dat is dus “De Mulenoare” en niet “De Meulenaere”), inmiddels gekend MC ter lande bij live-comedy-optredens maar evenzeer als “opwarmer” bij TV-shows, stelt elk jaar een eigen selectie uit beginnend stand-up-talent aan het Gentse publiek voor. Lachen en braden voor een prikje. 2 uur mopjes, grappen, instant jokes.
Lukas Lelie, Sander Vanderveeren, Gerrit De Bremme en Jan-Bart zelve houden ons elk een half uur aan de praat.
Ik kan er zeker van genieten en de gedachte om er volgend jaar een volledige comedy-rubriek van te maken lijkt al niet meer zo ver weg. Door mijn druk programma kon ik niet tot het einde blijven maar ik laat toch maar al weten dat Sander Vanderveeren een sterke -doch wel 18+- voorstelling neerzette. Het idee van Jan-Bart om dan Gent af te breken en her op te bouwen in de Westhoek neem ik nog effe in overweging. Dit neo-liberale idee van verplaatsbare steden kan hem nog ‘s de status van comedy-premier opleveren. Jan-Bart: wij zijn vriendjes he! ;) Lees verder…
Om even met de deur in huis te vallen: dit is veruit het mooiste decor dat ik ooit gezien heb bij een kleutervoorstelling!
Nee serieus, volledig Magritte, en op een even surrealistische manier gebruikt ook nog. Maar bon, dit dus even ter zijde.
Daarstraks werd op mijn twitter gesteld: “Ik heb nog nooit iets slechts gezien van 4Hoog”, en ik kan dat alleen maar beamen.
Ook nu is het een prachtige, poëtische voorstelling, die, hoewel ze nooit te moeilijk wordt voor kleuters, ook volwassenen zonder meer aan het lachen brengt. Het verhaaltje is nochtans simpel: de koning lacht van ‘s morgens tot ‘s avonds, want naast een gouden kroon, een gouden mantel en een gouden ring met een echte rode steen, heeft hij de mooiste, beste, schitterendste, prachtigste gouden schoenen van de hele wereld, en daar is hij ongelofelijk trots op. Lees verder…
De glaskunstenares Isabelle Scheltjens uit Grobbendonk presenteert haar werk op formaat 1,70 x 2,30 meter. Ze werkt als enige in de wereld met glass-fusionpixels wat een bijzonder kleurrijk resultaat oplevert. Het gekke is echter dat de kunstwerken zich uitermate moeilijk in kleur laten fotograferen. Hoe dat juist in elkaar zit, is het geheim van het kunstwerk en de kunstenares die zich verdiepte in de kleurenleer hiervoor.
In de galerij hangen nog meer portretten van beroemdheden, o.a. van Mick Jagger. De komende maanden zal het portret van Hoet als persoonlijk eerbetoon nog in de galerij worden tentoongesteld. Als u in de buurt bent een dezer, ga zeker eens een kijkje nemen op de Botermarkt.
Na het vuurwerk stond Cookies and Cream klaar op het Sint-Baafsplein om de massa aan het dansen te krijgen. Met hun schitterende ‘Take back the city-show’ zweepten ze het publiek helemaal op. Sissel Steyaert zorgde voor een fotoreportage.
Het circusfestival in Baudelo kan wel vaker grote namen uit het circuswereldje strikken om naar de Gentse feesten te komen en het is hen ook dit jaar weer gelukt.
Aan het stadhuis kon je de voorbije dagen een opmerkelijk artiest bewonderen: Eliah Levy uit Colorado. Opmerkelijk niet enkel vanwege zijn ongebruikelijke instrument, de Chapman Stick, maar ook vanwege de kunde waarmee hij dit instrument bespeelt.
De Chapman Stick is een 12-snarig instrument dat ontwikkeld werd op het einde van de jaren 70. Het is volkomen elektronisch, heeft geen klankkast en wordt bespeeld door de snaren aan te raken. (“tippingâ€). Met de linkerhand bespeel je de bassnaren, met de rechterhand speel je de melodie op een ander stel snaren.
In 1996 begon Eliah de Chapman stick te spelen, en is ondertussen een virtuoos in zijn vak. Reden waarom hij ook al door tal van beroemde artiesten gevraagd werd om mee te spelen op hun CD’s. Hall en Oates en Eric Burnett zijn er maar twee van. Momenteel trekt hij in Europa van festival naar festival. Lees verder…
Zoals de voorbije jaren slaat het FVV, het Forum van Vlaamse Vrouwen opnieuw haar tenten op in het Augustijnenklooster. Ik was er niet voor de tentoonstelling Tussen Hemel en Aarde over het werk van Kaat Tilley, maar voor een modewandeling, speciaal op maat door de Gentse Gidsen. De wandeling is nog op 22 en 25 juli, telkens om 14u. En er zijn ook nog andere activiteiten, zoals de live performances, een rondleiding in het klooster, kinderkapsels met de Kip van Troje en een aperitiefcauserie over parfum.
Ik had me online ingeschreven voor de wandeling en was goed op tijd. Dus kon ik al even piepen op de tentoonstelling, maar veel te vlug om alles goed te bekijken, ik ga er deze week zeker nog eens rustig rond proberen wandelen.
Kapel
Patershol
We startten de wandeling vreemd genoeg in de kapel bij de Heilige Rita en haar hopeloze gevallen, maar alles zou meteen duidelijk worden. Onze gids Annemarie De Pillecyn haalt er een afbeelding van het Lam Gods bij en ze zet meteen de toon met het overlopen van de panelen. Het vijgeblaadje van Eva, de opdrachtgever Joos Vijd en zijn vrouw Elisabeth Borluut,… Getrouwde vrouwen liepen in die tijd (15de eeuw) gesluierd, geen haartje mocht zichtbaar zijn. Desnoods werd je haren bij geschoren of als je veel haar had, kreeg je die vreemde hoorntjes. Ze wijst er op dat de kledij van de sibillen verschillend is van stijl en maakt zo meteen een sprongetje naar de Bourgondiërs, want daarvoor was het niet zo interessant op modevlak hier in Vlaanderen. Karel De Stoute, de vierde hertog van Bourgondië omschreef ze als een modepopje met een zilveren bad en vele juwelen, die hij ook meenam als hij oorlog ging voeren. We verlieten de kapel met een glimlach, het was duidelijk: Dit wordt een rondleiding met de nodige humor. Lees verder…
Een van onze vaste jaarlijkse bezoekjes tijdens de Gentse Feesten zijn de voorstellingen van het Circusfestival in Baudelo. Op het programma zondag onder andere de voorstelling Shake, shake, shake. De naam deed ergens een belletje rinkelen en bij de start van de voorstelling wist ik het meteen zeker: we hadden hen vorig jaar ook gezien op MiramirO. Aan het concept van de voorstelling werd niets gewijzigd, acrobatie, een vleugje magie en heel veel humor.
Het publiek was massaal aanwezig in Baudelo en genoot met volle teugen. En ja hoor, wie de voorstelling nog niet had gezien, liet zich opnieuw in de luren leggen. De bespreking stond hier vorig jaar al online, maar alsnog enkele sfeerbeelden van de voorstelling van dit jaar omdat ze toch weer heerlijk was om te bekijken.
Theater Exces is gelukkig ook terug aanwezig in het straatbeeld, ze spelen elke dag in de Mageleinstraat (kant Volderstraat).
Dit jaar hebben ze twee kleinere producties.
In ‘LadyBird’ moet schilder Mirá zich reppen om het lieveheersbeestje op doek vast te leggen. Het beest is echter een echt ondeugend pestkopje en maakt het Mirá allesbehalve makkelijk. Kinderen zijn ook niet altijd veilig voor het diertje en schilder Mirá moet dan ook soms een brandje blussen.
maandag 21 juli 2014 15u01 |Gentse Feesten|San (tekst), Max (beeld) |Reageren uitgeschakeld
De Belgen doen het hem weer. Sinds drie jaar wordt het vuurwerk verzorgd door de Belgische vuurwerkmeesters Patrick en Philip De Winter van Dewico, en als de vuurwerkmakers , dan maar direct in het land blijven voor de muziekscore en dus werd eerst Jef Neve gevraagd om een score te schrijven, waarna vorig jaar The Subs aan de beurt waren. Twee zeer geslaagde combinaties dus had de Gentse singer-songwriter Frederik Sioen dit jaar een uitdaging voor zich: de lat lag zeer hoog.
Nog een wijziging dit jaar: een traditioneel vuurwerk dat voor het eerst niet wordt afgeschoten op 21 juli, maar geprogrammeerd stond op de eerste zondag van de feesten, de 20ste juli dus. Al diegenen die geen dag te laat kwamen opdagen, en dat waren er heel veel, werden voor het derde jaar op rij getrakteerd op een spectaculaire show met een prachtige, opnieuw speciaal voor het vuurwerk geschreven score. Lees verder…
Of is het eigenlijk ‘dag 1′. Nu, officieel werd de aftrap op zaterdag gegeven, dus zondag is wel degelijk dag 2.
Wegens afgelasting door Figurenkombinat kregen we de kans om toch nog de gemiste voorstelling van zaterdag te zien. Visueel zeer sterk, maar toch wel een beetje te langdurend voor mijn smaak. Als opener van het festival kan ze wel tellen.
Daarna ging het richting ‘stadhuis’ voor de volgende twee voorstellingen. Op de website van het puppetbuskersfestival staat aangekondigd ‘hoek Botermarkt/Hoogpoort, maar dat zou ons weer op het verkeerde spoor gezet hebben. Je kon ze daarentegen wel vinden op de Botermarkt, vlak voor de etablissementen tegenover de stadshal, richting Sint-Baafsplein. Het programmaboekje stelde ook ’15:00-17:00: afwisselend’ en ik wist niet goed hoe dat te interpreteren. De situatie ter plaatse maakte alles duidelijk. Lees verder…
Wij gingen opnieuw op pad om enkele voorstellingen van Puppetbuskers te bekijken. Nu de organisatie geen vaste stek meer heeft in de Trommelstraat is het kwestie van het programma goed uit te pluizen wie je waar moet gaan zoeken. Wij trokken naar de Kalandenberg, op zich wel een leuke locatie voor straatvoorstellingen: ietwat rustiger en met bankjes (of een terras van een etablissement) waar je kan zitten wachten wanneer je iets te vroeg bent en zelfs een fonteintje om even af te koelen wanneer het te heet is. Vandaag echter geen last van de hitte, wel nog warm maar vooral grijs en dus kijken we regelmatig met een bezorgde blik naar de wolken: zullen we het droog houden tijdens de voorstelling?
RSS
Geen Gentse Feesten zonder straatmuzikanten. Daarom plaatsen we hen tijdens deze editie ook eens geregeld in de spotlights. Eerder deze week vertelden we over Eliah en zijn CD’s. De man bleek ondertussen bedaard en is toch gebleven, dus en u kan hem nog horen spelen op zijn Chapman stick voor het stadhuis. 
Onvervalst druilerig Belgisch weer afgelopen maandag en bijgevolg een redelijk slappe opkomst voor het avondprogramma van de Feesten. Slappe kost werd allerminst geserveerd in Muziekcentrum Kinky Star waar een drieledige cursus gitaargeweld voor gevorderden stond geprogrammeerd. De eerste les met ‘Wheel Of Smoke’ pikten we mee. 
