vrijdag 31 oktober 2014 9u00 |
Podium en Cultuur |
Max Van Hemel |
Als ze u op deze prachtig zonnige dag zeggen dat ge een kieken zijt, dan is dat een voorteken dat ge direct uw biezen moet pakken en naar theater Tok gaan om er de voorstelling “Max” te bekijken.
Poppentheater Tok, gekend voor zijn poppentheater voor de allerkleinsten, vertelt de fantastische geschiedenis van het geheim van de wafels van Max. Voor de 175jaar van Max (naast kermisattractie ook tearoom op het Gouden Leeuwplein) volgt een 4daagse marathon aan voorstellingen om van te smullen.
Lees verder…
donderdag 30 oktober 2014 21u24 |
Film |
Helena Verheye (tekst), Film Fest Gent (beeld) |
De reporters van Stampmedia brengen een week lang verslag uit vanop het Film Fest Gent. Helena (18) was onder de indruk van ‘Visitors’, een poëtische prent van regisseur Godfrey Reggio. “Achteroverleunen en meevaren met de voorbijglijdende zwart-zilverwitte beelden is de enige optie.â€
‘Visitors’ is een 87 minuten durende confrontatie tussen beeldscherm en toeschouwer. Wacht vooral niet op een verhaal of een aanwijzing van wat de bedoeling is. “Deze film dient niet om iets uit te leggen of om te entertainen, het is louter poëtische cinemaâ€, aldus regisseur Godfrey Reggio. Achteroverleunen en meevaren met de voorbijglijdende zwart-zilverwitte beelden is de enige optie.
Godfrey Reggio regisseerde in het verleden de Qatsi-trilogie (‘Koyaanisqatsi: Life out of balance’, ‘Powaqqatsi: Life in transformation’ en ‘Naqoyqatsi: Life as war’). Experimentele documentaires over hoe de consumptiemaatschappij de wereld ten onder brengt. Een uitspatting van kleur en licht, een ode aan natuur en cultuur, een statement tegen de industrie.
Het feit alleen al dat ‘Visitors’ gefilmd is in zwart-wit maakt het veel rustiger dan de trilogie. Traag wordt er ingezoomd op een persoon geportretteerd op een donkere achtergrond, en langzaam doven de beelden ook weer uit om plaats te maken voor het volgende personage. Doordat de achtergrond zwart is, lijkt het onderwerp los te komen en wordt het abstracter. Lees verder…
donderdag 30 oktober 2014 20u07 |
Podium en Cultuur |
Gudrun |
Op zaterdag 1 november treedt er in Gent alweer een internationale comedian op. Na Reginald De Hunter staat nu het Schotse talent Daniel Sloss in het Arca Theater, bij het Gravensteen.
Daniel Sloss werd al op jonge leeftijd ontdekt en is bezig aan een indrukwekkende opmars: hij was reeds verschillende keren te gast bij Conan O’Brien in de Verenigde Staten, maar ook in de Michael McIntyre Roadshow of bij Russel Howard. Afgelopen week verkondigde Jimmy Carr nog dat hij Daniel heel erg leuk vindt. Lees verder…
donderdag 30 oktober 2014 10u40 |
Podium en Cultuur |
patricia |
In Antwerpen start vanaf vrijdag de boekenbeurs, voor sommigen een heerlijk moment om naar uit te kijken, voor anderen veel drukte waardoor ze liever weg blijven. Maar hier bij Gentblogt houden we wel van boeken en leek het een mooie aanleiding om het debuut van Seppe van Groeningen in de kijker te zetten. Hij werkt als geluidstechnicus op filmsets maar een paar weken geleden kwam zijn eerste boek “Aards paradijs” uit. Van Groeningen woont afwisselend in Gent en Montpellier.
Toen ik vorige vrijdag zo vijf minuten voor sluitingstijd in de Limerick binnen liep, wou ik een boek voor het weekend. Een zotte ingeving maar ik wist ongeveer wat ik wou en ik kon niet wachten tot ‘s anderendaags. Gelukkig was er nog een late klant die aan het snuisteren was tussen de boeken. Ik liep redelijk recht op mijn doel af en vond niet meteen de titel die ik zocht. Alfabetisch sorteren, soms moet ik nog even de letters in mijn hoofd opzeggen. Maar mijn oog viel op Aards paradijs en omdat iemand op facebook het boek had aangeraden, was de keuze snel gemaakt.
Nog geen week later is het boek uit en ben ik razend enthousiast. Het boek deed wat maar weinig boeken doen, namelijk zich in mijn sjakosse nestelen en me doen vergeten dat ik eigenlijk brei op de trein. Ik kon het boek niet neerleggen, ook al was ik eigenlijk een ander heel mooi boek aan het lezen. Van Groeningen liet zich inspireren door zijn jeugd, het boek omschrijft hij als semiautobiografisch. En ook zijn broer, Felix van Groeningen, is momenteel met een project bezig geïnspireerd op zijn jeugd, namelijk de verfilming van ’Belgica’, een scenario dat hij samen met Arne Sierens schreef over de Charlatan. Maar daarover later ongetwijfeld meer. Lees verder…
woensdag 29 oktober 2014 22u57 |
Film |
Peter Vanwijnsberghe (tekst), Film Fest Gent (beeld) |
De reporters van Stampmedia brengen een week lang verslag uit vanop het Film Fest Gent. Peter (23) zag ‘The Captive’ en was lang niet overtuigd. “Atom Egoyans thriller heeft een rist bekende acteurs, maar ze weten niet wat ze moeten aanvangen met de verwarrende plot. Ga beter naar Egoyans andere, The Devil’s Knot.â€
Misschien dat het hele Film Fest-gebeuren ons wat te hard naar het hoofd stijgt, maar wij vonden ‘The Captive’, de veertiende van de Egyptenaar Atom Egoyan, dik tegenvallen. Zijn thriller over kidnapping en pedofilie hopt van cliché naar stereotype en alles wat daartussen ligt, hangt met haken en ogen aan elkaar.
We hadden het de film nochtans gegund. Deels omdat Ryan Reynolds (Matthew) na het desastreuze ‘Green Lantern’ toe was aan een kwalitatieve productie en omdat Mireille Enos (Tina) als vrouw van Brad Gerry Lane Pitt in ‘World War Z’ potentieel toonde. Maar vooral ook omdat het onderwerp van de film controversieel en actueel is. Denk maar aan Sweetie, de virtuele chatbot die vorig jaar een duizendtal pedofielen kon ontmaskeren. Lees verder…
woensdag 29 oktober 2014 16u51 |
Muziek |
Wouter De Sutter |
Het woord ‘legendarisch’ wordt te pas en te onpas gebruikt in rockjournalistiek, vooral te onpas als u het ons vraagt, maar met Mogwai stond dinsdagavond in Vooruit een band op de affiche die met recht, en met meer dan één reden, aanspraak mag maken op dat label.
Weinigen kunnen de adelbrieven voorleggen die Mogwai schijnbaar achteloos in bezit heeft; eigenhandig een nieuw muziekgenre uitvinden (post rock) waarin ontelbaar veel epigonen zich sindsdien uitleven, twee decennia lang even boeiende als relevante platen uitbrengen en volcontinu toeren met een snelheid en een intensiteit die doorgaans enkel met Mötorhead en consoorten wordt geassocieerd. Faut le faire.
Ondanks dat is en blijft Mogwai de bescheidenheid zelf. En (te) weinig bekend bij het brede publiek. Een lot dat meerdere pioniers wordt toebedeeld. De Schotten zijn zowat permanent de hort op maar het concert in Vooruit, ongeveer hun 25ste op Belgische bodem, was de allereerste stop in Gent sinds de band in 1995 in Glasgow uit de startblokken schoot.
Mogwai houdt van scherp contrast. De groep heeft iets met helwit en inktzwart. Gesofisticeerde, breekbare melodieën en overdonderend gitaargeweld wisselen elkaar af, liefst binnen het bestek van één hetzelfde nummer.
Meezingers en voorspelbaarheid staan nooit op het menu. Wel onorthodox-delicate geluidsarchitectuur en lang uitgesponnen soundscapes. Als het moet een half uur aan één stuk door, gitaarlaag na gitaarlaag. Filmische muziek waarin elegantie en bruut geweld elkaar afwisselen alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. De band heeft trouwens al enkele soundtracks op haar actief (‘Zidane’, ‘Les Revenants’, ‘Ex-drummer’…).
Begin dit jaar bracht de band een achtste full album uit (‘Rave Tapes’) en dat stond dan ook centraal in de show. Naar gewoonte geen spat stress bij de band die, na de gebruikelijke begroeting (“Hi, we’re Mogwai from Glasgow, Scotland…â€), zelfverzekerd van wal stak met ‘Heard About You Last Night’, ook het openingsnummer van de laatste plaat. Lees verder…
dinsdag 28 oktober 2014 16u40 |
Film |
Niels D’Haene (tekst), Film Fest Gent (beeld) |
De reporters van Stampmedia brengen een week lang verslag uit vanop het Film Fest Gent. Niels (24) ging er kijken naar ‘Il Capitale Umano’ – letterlijk vertaald: de waarde van een menselijk leven. “Na het ontrafelen van de verschillende plotlijnen vallen alle puzzelstukken van deze geslaagde thriller mooi in elkaar.â€
Afgelopen juni kaapte Paolo Virzì met ‘Il Capitale Umano’, gebaseerd op de gelijknamige roman van Stephen Amidon, de David de Donatello Award voor beste Italiaanse film weg, voor de neus van Paolo Sorrentino. Die had met ‘La Grande Bellezza’ nochtans een meesterwerk afgeleverd. Hoge verwachtingen dus voor deze Italiaanse thriller, al blijkt de film vooral een kritiek te zijn op de klassenmaatschappij.
Dino Ossola (Fabrizio Bentivoglio) is als hardwerkende makelaar zijn kleinburgerlijk leventje in Noord-Italië meer dan zat. Lees verder…
dinsdag 28 oktober 2014 13u12 |
Muziek, Podium en Cultuur |
Gudrun |
We kennen in onze muziekgeschiedenis vele boeiende werken, maar geen ervan kan zo beklijvend zijn als wanneer de boodschap gaat over de meest intense emotie: het lijden van een persoon. Deze muziek graaft immers verder en dieper in de geïntrigeerde ziel van de luisteraar. Samen met de componisten van deze concertavond kunnen wij op zoek gaan naar antwoorden, naar uitwegen die het verlies draaglijker maken. Op die manier brengt de muzikale vertolking van dat gevoel ons
dichter bij het ultieme en verlossende slotwoord.
Het koor Cantabile-Gent brengt u samen met het Drongens Kamerorkest een ingetogen versie van dit meesterwerk, en combineert het met het veel minder bekende ‘Stabat Mater’ van Jozef Rheinberger. Solisten zijn Anne Buyssens (sopraan) en Anthony Heidweiller (bas). Naast beide werken met orkest breng het koor u ook ‘Funeral Anthems for Queen Mary’ en het 8-stemmige ‘Hear My Prayer’ van Henry Purcell, alsook het ontroerende Avondlied ‘Bleib bei uns’ van Jozef Rheinberger.
We verwachten u op zaterdag 1 november 2014 om 20 uur in de Sint-Niklaaskerk te Gent.
Kaarten bestellen kan via kaarten@cantabile.be (€ 15, kassa € 18).
maandag 27 oktober 2014 21u38 |
Film |
Helena Verheye (tekst), Film Fest Gent (beeld) |
De reporters van Stampmedia brengen een week lang verslag uit vanop het Film Fest Gent. Helena (18) ging er kijken naar ‘Adieu au langage’, de nieuwste prent van de ondertussen 83-jarige Jean-Luc Godard. “De film is een aaneenschakeling van indrukken en herinneringen die elkaar niet laten uitvertellen.â€
De Franse regisseur Jean-Luc Godard zette in 1959 met zijn eerste langspeelfilm ‘À bout de souffle’ de Nouvelle Vague in gang. Een stijl die inging tegen de kostelijke droomfabriek van de grote Hollywoodstudios. De lowbudget-allure van zijn films van weleer is er nog steeds, maar wordt in ‘Adieu au langage’ aangevuld met driedimensionale techniek.
Godard is intussen 83 jaar oud. Waar de regisseur vroeger focuste op het medium van film op zich, gaat hij hier vooral in op hoe muziek, beeld en woord elkaar zowel kunnen aanvullen als onderbreken en zo samen een allesomvattende taal vormen. ‘Adieu au langage’ is een 70 minuten durend poëtisch pleidooi voor taal in al zijn vormen, maar stelt het tegelijk ook in vraag.
Lees verder…
maandag 27 oktober 2014 17u33 |
Muziek |
Wouter De Sutter |
Eind september gooiden de Gentse spacerockers van ‘The Fur’, na drie jaar bivak ter hoogte van het repetitielokaal, hun debuut CD op de markt. Zwaar psychedelische stuff met een voorliefde voor gitaarorkanen, geluidseffecten die je evenwichtsgevoel op de proef stellen, redelijk knullige songtitels en vloeistofdia’s in werkelijk alle kleuren van de regenboog.
Na de opnames begin dit jaar, werd de plaat in de betere DIY – traditie in eigen beheer uitgegeven. Slechts zes nummers, maar de integrale beluistering van de CD vraagt wel een slordige drie kwartier van je tijd. Vluchtige drie minuten – dingetjes zijn duidelijk niet aan ‘The Fur’ besteed.
Toeval of niet, het enige nummer dat voorzien werd van vocals – het ruim 10 minuten lange ‘Expanding Universe’ – kon ons nog het meest overtuigen, al zit het impressionante gitaarwerk daar zeker ook voor veel tussen. Beklijvende melodie, knap gedaan. Tijdens de eerste beluistering overviel ons zelfs een zeker ‘wow-gevoel’, wat ook niet iedere dag gebeurt.
Passende achtergrondmuziek voor wie easy rider-gewijs de R4 onveilig wil maken. Al dan niet met behulp van een chopper en een gele zonnebril. Een krachtig en geslaagd debuut waarmee ‘The Fur’ zich ver boven de grijze middelmaat positioneert. In ieder geval de moeite van het ontdekken waard.
The Fur – The Fur (09/2014, eigen beheer)
1. Ahn Dré 07:01
2. Zwarte Materie 06:04
3. Sunhaze 06:29
4. Expanding Universe 10:04
5. Auf’s Peltz 06:51
6. Not Enough Bananas 06:26
Meer informatie:
http://the-fur.bandcamp.com/
https://www.facebook.com/TheFur.stoner
RSS
