zaterdag 28 december 2013 13u17 |
Podium en Cultuur |
ElsS |
Op de derde dag van het Spekkenfestival staat er voor ons figurentheater op het programma. Irene Laros uit Nederland komt voor het eerst met Felix en Felina naar België. Zoals steeds zijn de voorstellingen die ook voor een jonger publiek toegankelijk zijn (doelgroep hier is vier tot acht jaar) zeer geliefd. De voorstelling is dan ook uitverkocht. De Becketzaal zit helemaal vol en het aantal kleuters is aanzienlijk. De dappersten zitten helemaal vooraan op kussentjes.

Irene Laros start de voorstelling met een klein woordje uitleg over het figurentheater en waarom zij zelf helemaal in het zwart is gekleed. Ze toont de kinderen het verschillend effect van een hand met en zonder zwarte handschoen aan en legt uit waarom de lichten in de zaal zullen uitgaan. Een goede manier om de kleintjes gerust te stellen en hen ook spelenderwijs iets bij te brengen over het theater. Lees verder…
vrijdag 27 december 2013 19u18 |
Architectuur |
Arthur De Decker (tekst), Jos Tavernier (beeld) |
De uitgever Albert Sugg heeft in zijn serie 1 van bepaalde Gentse buurten verschillende postkaarten gemaakt, al of niet genummerd met Romeinse cijfers. Dit geldt o.a. voor het Citadelpark, de Sint- Baafsabdij, het Gravensteen en de Coupure. Deze week geeft Arthur De Decker enige informatie bij Coupurezichten tijdens La Belle Epoque en vergelijkt deze met recente foto’s van Jos Tavernier ongeveer genomen vanuit dezelfde hoek. In een later deel komt de Coupure nogmaals aan bod. De vorige delen staan in het archief van Gentblogt.

Serie 1 nr. 39 Coupure I
Het woord “Coupure†heeft hier een dubbele betekenis: enerzijds een gegraven kanaal, anderzijds de weg lansheen deze vaart. Bij die weg wordt in Gent dan nog eens onderscheid gemaakt tussen deze aan de stadszijde die Coupure Rechts heet en deze aan de over- of buitenzijde die Coupure Links heet. Deze Coupure- I- foto werd genomen van op de Coupure Links en we zien ook dat de Coupure op het einde naar links afbuigt om via de Sint-Agneta-sluis in de Leie uit te monden. Links zien we een stoomboot die binnenschepen sleepte. Lees verder…
donderdag 26 december 2013 9u35 |
Faits Divers |
Rob Van de Zande |
De ijsridders
Niet mank in reis naar een pirouette
Of op koers in kristallen vijvers gezet,
Schallen zij als leeuws knapengenot
Tegen toetsen van hun ongekooid lot;
Geen kwade reuk op hen uitgesproken
Maar vrijdom in een eigen rol ontloken,
Vlieden hun rapieren onder de hiel
Weg van de brauw naar een winterse ziel.
woensdag 25 december 2013 16u43 |
Podium en Cultuur |
ElsS |
Het spekkenfestival is kindertheater van de bovenste plank in alle kleuren van de regenboog zeg maar. Een kinderjury geeft haar hoogst persoonlijk oordeel over een aantal voorstellingen en op het einde van het festival zullen de voorstellingen met de hoogste punten als winnaar bekend gemaakt worden.
De leden van de kinderjury zijn meestal tijdig aanwezig en worden voor en na de voorstellingen begeleid. Het hele jurygebeuren blijft vooral een vrolijke gebeurtenis. Ook voor de andere kinderen die vroeger aanwezig zijn of na de voorstelling (of tussen 2 voorstellingen door) nog even willen blijven hangen, valt er allerlei te beleven. Er staan een aantal knutseltafels waar medewerkers van Freetime instaan voor begeleiding bij diverse activiteiten. De kerstboom in de zaal kreeg inmiddels al heel wat mooie kerstversieringen aan zijn takken en verschillende kinderen namen al een mooie kroon of kerstkaart mee naar huis. Vooral de glitters worden volop gebruikt om alles een extra feestelijk tintje te geven.
Ook de striphoek kan op veel succes rekenen. Sommige kinderen rennen na de voorstelling meteen terug naar de leeshoek om hun strip verder te kunnen lezen, de andere familieleden mogen dan gerust nog even bijpraten bij een drankje, een pannenkoek of een hotdog :-) Lees verder…
dinsdag 24 december 2013 10u59 |
Podium en Cultuur |
ElsS |
Dag 2 van het Spekkenfestival betekent voor ons Commedia dell’arte. Een gekende formule met plezier voor groot en klein, maar niet steeds om dezelfde dingen. Ik weet (of denk dat toch) waaraan ik me kan verwachten en stel mijn kleine juryleden gerust: zo griezelig zal het spookhuis niet zijn, eerder een beetje zoals bij Pierke (want dat kennen ze wel), waar griezelig ook nooit echt griezelig is maar veeleer grappig.
De Bouffonzaal zit gezellig vol wanneer de lichten één voor één doven en er in het duister plots een oorverdovend lawaai klinkt, gevolgd door een schreeuw en vervolgens een schaterlach (en terug licht). Arlecchino duikt op in het publiek en is blij dat hij toch enkele mensen heeft kunnen laten schrikken. Een kleine jongen kan er echter absoluut niet mee lachen en huilt dikke tranen. Aangezien hij niet te troosten valt, besluit z’n mama samen met hem de zaal te verlaten zodat de voorstelling verder kan gaan.

Arlecchino speelt handig in op de situatie en gaat dan verder met zijn verhaal. Hij merkt ook op dat de kinderjury in de zaal zit en besluit dan ook dat ze hun beste beentje zullen voorzetten. Wanneer hij de jury bovendien probeert te verleiden met een ‘meet & greet’ met de acteurs (waarvan er eentje uit de cast van Galaxy Park komt en eentje uit Hotel 13) dan zetten er al meteen enkele grote ogen op: zouden ze om te kopen zijn? Lees verder…
maandag 23 december 2013 10u41 |
Podium en Cultuur |
ElsS |
De kerstvakantie staat voor ons al enkele jaren gelijk aan heel wat theaterplezier. Het Spekkenfestival biedt immers een mooie waaier aan diverse voorstellingen voor (heel) jong en (iets) ouder. Net als vorig jaar stelde dochterlief zich kandidaat om in de kinderjury te zetelen. Gedurende de eerste week van de kerstvakantie mag zij, samen met een groep andere meisjes en jongens een vijftal voorstellingen bijwonen en daar haar mening over geven (verhaal, spelers, decors, kostuums, …). De resultaten van alle juryleden worden op het einde gebundeld en zorgen voor twee winnaars, eentje in elke leeftijdscategorie.
De eerste voorstelling op het programma: Issun boshi, een minimusical voor minimensjes over een mini Japans jongetje, zo vertelt het programmaboekje ons. Compagnie Vuil Konijn was vorig jaar winnaar tijdens het Spekkenfestival bij de categorie kleuters met hun voorstelling ‘Doe het licht maar uit!’, uitkijken dus naar wat ze dit jaar zouden brengen.

Wanneer het publiek de zaal in komt, vraagt een vriendelijke dame ons wat we eigenlijk komen doen, want er is helemaal geen voorstelling. Heel eventjes zet ze ook mij op het verkeerde been, maar al gauw blijkt dat de voorstelling eigenlijk al begonnen is. De poetsdame en haar mannelijke collega moeten de zaal nog volledig in orde brengen voor de kaas- en wijnavond. Al pratend beginnen ze te fantaseren over Issun Boshi, een kereltje van slechts 3 centimeter groot. Een sprookje over hoe je heel klein toch heel groot kan zijn. Lees verder…
maandag 23 december 2013 9u00 |
Faits Divers |
Hendrik Braet |
Hendrik Braet trekt de stad in, en legt vast wat hem opvalt.

Wondelgem
zondag 22 december 2013 17u04 |
Muziek |
Wouter De Sutter |
Drumster/percussioniste Karen Willems stelde woensdagavond haar soloproject ‘Inwolves’ voor in Muziekcentrum Kinky Star. Op papier een try-out maar het optreden straalde weinig ‘generale repetitie’ uit. Met een meer dan volwaardig en boeiend concert toonde ‘Inwolves’ klaar te zijn voor het grote werk.

Willems (34), actief bij Zita Swoon, Yuko en vele anderen, startte vorig jaar haar muzikale solo-onderneming. Om voor de volle 100% haar eigen(zinnige) ding te kunnen doen. Een volslagen eenzame onderneming werd het niet. Willems liet en laat zich bijstaan door het tweespan Ward Dupon – Jurgen de Blonde (a.k.a. ‘Köhn’) op synthesizer. De formule drums – synths is eerder ongewoon maar ze werkt prima zo leek woensdag.
Inwolves is nog pril – in Kinky Star werd pas het derde concert gespeeld – en staat voor muzikaal avontuur, duistere melodieën en onorthodoxe songstructuren. Krachtige klankarchitectuur is het, met een soms sterk melancholische ondertoon.
“Cinematic Music†is een omschrijving die vaak opduikt. Niet helemaal onterecht, ook al wegens de afwezigheid van vocals, maar in een vakje stoppen of vergelijken met andere namen is onbegonnen werk. Een eigen geluid; we zijn geneigd om dat een pluspunt te vinden. Lees verder…