RSSHaha van Hendrik – 25 november 2013
Hendrik Braet trekt de stad in, en legt vast wat hem opvalt.
Aankomst van de Sint
Veel tekst hoeft hier eigenlijk niet bij, dachten wij zo: de Sint is met zijn zwarte (jawel, zwarte) pieten aangekomen aan DOK, en Gentblogt was erbij voor u. Veel plezier met de foto’s!
Twee zangeressen, Tuur! (*)
Het is de week van de zangereskes. Twee, om precies te zijn (ja, we zijn soms rap content). Maandagavond troffen we Zara McFarlane onder de rode spots van de Gent Jazz Club, en gisteren stond Kellylee (spreek uit kel-aai-lie) Evans onder de knipperende leds van het Kraakhuis in De Bijloke. Het bleken twee bijzonder enthousiast onthaalde concerten, niet geheel onterecht, maar een beetje verwonderlijk (op een zeer positieve manier).
Zara McFarlane is een Britse zangeres die anderhalf jaar geleden op Jazz Middelheim een kleine revelatie kon genoemd worden. En terwijl we over haar performance op het podium al te spreken waren, was het vooral ook op de jam sessies (ja, er waren toen nog jam sessies) achteraf dat de jongedame menige mond liet openvallen door haar sympathieke en muzikale deelname.
Haar kracht zit vooral in de soulvolle muziek die ze brengt, inclusief de rijke uithalen die zulke muziek met zich meebrengt. Recent verdiepte ze zich (nog) meer in het jazz repertoire, maar voorlopig blijven we nog net iets meer fan van het eigen werk. We waren niet echt onder de indruk van de drummer of de saxofonist, die maar weinig tot de muziek bijdroegen. Mcfarlane zelf maakte dat helemaal goed –en in deze bezetting draaide het dan ook geheel om haar. Het publiek zag dat het goed was en het applaus op het einde liet de decibelmeter tilt slaan.
Albert Sugg en de Belle Epoque in Gent: Série 1 (31) De Heirnis
In deel 31 maken we aan de hand van de postkaarten serie 1 van de uitgever Albert Sugg nader kennis met de Gentse wijk Heirnis. Arthur De Decker zorgt voor de commentaar bij de antieke zichten en Jos Tavernier toont ons hoe dat er nu uitziet. De vorige delen zijn raadpleegbaar in het Gentblogt-archief.
De wijknaam Heirnis komt van Heernesse (vroegste vermelding 1336) wat in feite kudde betekent . Het was een uitgestrekt meersgebied langs de Schelde van de huidige Achtervisserij in het westen tot de grens van Sint-Amandsberg met Destelbergen in het oosten. Voor nadere uitleg verwijs ik naar het boek “Van wei tot wijk†in 1988 uitgegeven naar aanleiding van honderd jaar Heirnis en waaraan ik mijn medewerking verleende. Momenteel is dat boek niet meer in de handel verkrijgbaar doch geen nood want vandaag, op 22 november 2013, verscheen bij uitgeverij Ultame Thule het boek “Heirnis ofte Antonius Van Paduaâ€, het negende boek van Pieter van Aalst die systematisch alle Gentse parochies uitgebreid beschrijft. Het is te koop in de Stadswinkel onder het Belfort. Voor meer info: www.ultimathule.be
Serie 1 nr. 34 Scheldelaan
Albert Sugg toont ons hier de Nederschelde met rechts het huidige Keizerpark en links de toenmalige beboomde Scheldelaan, die sedert 1942 Vlaamsekaai heet. De Schelde vormt hier de grens tussen Gent (Heirnis) en Gentbrugge (Gulden Meersch, Sas- en Basijwijk). Vandaar dat de sluis aldaar in 1867 gebouwd het Gentbruggesas wordt genoemd. Lees verder…
Giovanni is terug in Gent (+vrijkaarten)
Het is een jaar geleden dat ik Giovanni van Compagnie Cecilia zag en er deze recensie over schreef. Toen was het uitverkocht en dan is het altijd wat lastig om mensen warm te maken. Dus toen we een mailtje kregen was ik stiekem wel blij, want Giovanni is een mooie voorstelling en dan is het leuk als ze hernemen en dat je in onze eigen stad kan gaan kijken. Maar liefst drie weken en misschien valt u wel in de prijzen!
Giovanni vertelt het verhaal van Jean-Pierre Monseré, maar vooral een verhaal over drie vrouwen. We krijgen het verhaal van Jempi namelijk in geuren en kleuren verteld. Hoe hij de jongste wereldkampioen was, hoeveel talent en inzicht hij had in de koers, hoe dramatisch hij om het leven kwam door een stilstaande auto, … en hoe de geschiedenis zich herhaalt bij zijn zoontje, Giovanni. Colette, gespeeld door Joke Devynck, is wat ze noemen een superfan. Haar leven draaide rond haar idool en ook na zijn dood blijft hij een belangrijke rol spelen. Nee, het is geen toeval dat haar zoon Giovanni heet. Maar ook haar zus Martine, neergezet door Anouk David, laat zich meeslepen. Waarom zou ze anders haar crèmerie Giovanni noemen en prijkt er een grote poster boven de koffiemachine? Lily komt in de crèmerie aangewaaid, maar toeval bestaat niet. Zeker vandaag niet.
Een aanrader, ik herinner me nog de sfeer in de zaal. De setting is heel mooi. De acteerprestaties zijn top en de tekst zit vol vinnige dialogen, mooie vondsten en spelen met woorden.
Compagnie Cecilia wil 4 x 2 vrijkaarten onder onze lezers weg geven. Je mag zelf een datum uit de speeldata kiezen. Stuur een vriendelijk mailtje naar valerie@compagnie-cecilia.be.
De vrijkaarten zijn uitgedeeld! Je kan nog bij NTGent terecht voor tickets.
Go!Zilla live @ kinky Star, zondag 17 november 2013: prettige déjà vu
Muziekcentrum Kinky Star kreeg zondagavond het Italiaanse Go!Zilla nog eens over de vloer. Een dik half jaar geleden passeerde het duo een eerste maal op de Vlasmarkt. Het concert van toen ging net niet ten onder aan verregaande tour fatigue. Afgelopen weekend kwam de band een stuk beter uitgeslapen voor de dag. In de voorbije maanden zaten de rockers uit Firenze niet stil. Na de Europese tour in het voorjaar werd het toerbusje ingeruild voor de studio. Met een eerste full album tot gevolg.
Grabbing a crocodile heet de eersteling. De plaat telt tien nummers die met succes pendelen tussen sixties garagerock, punk en psychedelica van de rauwe soort. Het album, vorige maand uitgegeven door Black Candy Records, klinkt alsof het in 1969 werd opgenomen. De energieke Florentijnen joegen zondag het gehele album, bisnummer incluis, er vlotjes in drie kwartier door. Het uitbundig galmende I’m Bleeding sprong, net als een half jaar geleden, stevig boven de rest uit. Met dank aan de fantastische riff waarrond het nummer draait. Lees verder…
Kunst in Huis zet de deuren open op de Dag van de Kunstuitleen
Op zaterdag 23 november tussen 10 en 17 uur organiseert Kunst in Huis in haar filialen in Antwerpen, Gent en Leuven de Dag van de Kunstuitleen. Kunst in Huis wil iedereen in contact brengen met kunst door kunstwerken te verhuren tegen democratische prijzen en kunstenaars uit Vlaanderen de kans te geven om met hun werk naar buiten te komen.
Sabine Steels, directeur van Kunst in Huis legt uit wat er op de dag van de kunstuitleen te beleven valt: “Kunst in Huis heeft een ruime en diverse collectie van 5000 kunstwerken van meer dan 500 kunstenaars. In onze filialen zetten wij nu het werk van 3 nieuwe kunstenaars in de kijker: in Antwerpen beeldhouwster Tamara Van San, in Gent illustrator Korneel Detailleur en in Leuven fotografe Michelle Elsen. Iedereen kan op de Dag van de Kunstuitleen uitzonderlijk gratis (-€25) inschrijven en meteen met een kunstwerk naar huis gaan.†Lees verder…
Van F.A.C.T.S. beurs te Gent naar het BK kendo
Het wordt een jaarlijkse traditie, maar opnieuw kan Ko Jika terugblikken op een geslaagd Belgisch Kyu Kampioenschap Kendo dat afgelopen weekend plaatsvond in Leuven. Van de 45 medailles werden er maar liefst 11 gewonnen door de Gentse club: 3 x goud, 3 x zilver, 4 x brons en 1 x fighting spirit.
Eén van hen is de 23-jarige Gentenaar Taron Akopian. Hij maakte vorig jaar pas kennis met de Japanse krijgskunst tijdens een demonstratie van Ko Jika op de F.A.C.T.S. beurs in Flanders Expo. ‘Na de initiatie op de F.A.C.T.S. beurs ben ik naar de sportzaal Tolhuis gegaan voor een proefles. En ik was meteen verkocht!’
Op zijn eerste Belgisch Kampioenschap kon hij meteen doorstoten naar de kwartfinale waar hij tegenover zijn clubgenoot Patricia Lopes kwam te staan. Ze bleek een maatje te sterk en Taron won knap de bronzen medaille in de categorie ’Techniek ouder dan 18 jaar’. ‘Ik heb hard gewerkt om zo snel mogelijk een goede kendoka te worden. Ergens had ik gehoopt op goud omdat ik 100% geloofde in mijn kunnen en in de trainers van Ko Jika. Maar brons is een mooie troostprijs. Mijn vertrouwen in de club is natuurlijk enkel versterkt door onze 11 medailles. Ik ben ook heel trots op de jongeren, die het ‘zot-goe’ hebben gedaan en 6 medailles hebben behaald. Dat belooft voor de toekomst van Ko Jika.’ Lees verder…
