Gentblogt

1 februari 2015: niet te missen S.M.A.K.D.A.G.

donderdag 22 januari 2015 20u18 | Musea en tentoonstellingen | Gudrun | Reageren uitgeschakeld

Op zondag 1 februari 2015 valt er extra veel te beleven in S.M.A.K. Zo gaan we dieper in op de tentoonstelling ‘Collectieonderzoek III: Kunst in Europa na ’68′ om 15:30 en stelt Nikolaas Demoen zijn nieuwe boek en film voor om 11:00. Tussendoor kan je de tentoonstellingen ‘Berlinde De Bruyckere | Sculptures & Drawings. 2000 – 2014′ en ‘Schenking Lois Weinberger’ bezoeken.

De tentoonstelling ‘Collectieonderzoek III: Kunst in Europa na ’68′ loopt nog tot 15 maart en is een hommage aan Jan Hoet. De tentoonstelling toont foto’s en documenten uit het archief maar ook werken van kunstenaars van de oorspronkelijke tentoonstelling in 1980. Jan Hoet kocht toen een tiental werken aan die nu tot de kern van de collectie behoren.

In het kader van deze tentoonstelling organiseert S.M.A.K. in samenwerking met Koen Brams en Dirk Pültau drie evenementen. In gesprekken, interviews en lezingen wordt dieper ingegaan op de tentoonstelling en het onderzoek. De focus ligt op belangrijke aspecten zoals de scenografie van de tentoonstelling, inhoudelijke items die tijdens het onderzoek aan de oppervlakte kwamen en uitdagingen voor de toekomst.

Om de tentoonstelling te kaderen, geeft Koen Brams een lezing over de totstandkoming en het inhoudelijke opzet van de historische tentoonstelling ‘Kunst in Europa na ’68′. Daarbij verwijst hij ook naar het begrip ‘herinneringstentoonstelling’. Na de lezing volgt een discussie met Frederik Leen, hoofd van de afdeling moderne kunst bij de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten in Brussel. Iris Paschalidis, hoofd collectie van S.M.A.K., treedt op als moderator.
Lees verder…

Gentblogt, of hoe afscheid nemen in stijl echt schoon kan zijn (en veel merci’s!)

woensdag 21 januari 2015 16u03 | Gentblogt | Greet | 5 reacties

Toen we vorige week aankondigden dat we er op 15 februari mee stoppen, weekte dat veel reacties los. Eentje daarvan is van Greet, zelf ook medewerker. Zij schreef het volgende op haar blog, en wij vonden dat we u dat niet mochten onthouden. De hele redactie had zo plots last van het ajuinen snijden en zo. Merci, Greet!

Na tien jaar houdt uw, mijn en iedereens favoriete stadsblog er mee op. Dat is een beetje triestig. Zelf sloot ik bij het clubje aan eind 2009 en ik heb in die jaren zo’n 50 artikels geschreven. Met opstootjes, zoals dat wel vaker gaat hier.

Het einde zat er al een tijdje aan te komen. Wat ik altijd de troef vond – de persoonlijke insteek van mensen die ook echt iets gaan eten waren in dat leuke restaurantje of die met hun kindjes ook effectief een voorstelling hadden meegemaakt – leed de laatste tijd een beetje aan bloedarmoede. Als te weinig mensen tijd en goesting hebben om werk te steken in iets anders dan zuivere aankondigingen, dan is de meerwaarde al snel weg. Andere kanalen brengen dat soort nieuws sneller en compacter. Alle heil aan de planners die in tijden van artikelschaarste toch hun best deden om afwisselende berichten te plaatsen, maar ook ik was al een tijdje geen dagelijkse lezer meer. En dat piekte toch een beetje. Schuldgevoel, ook, omdat ik elke dag in de redactiemailbox tientallen artikelsuggesties zag van mensen die het met nadruk bijzonder leuk hadden gevonden mochten we rond hun activiteit iets brengen. Om het dan vervolgens niet op te pikken.

Ik begrijp de beslissing van de redactie. Alles verandert op tien jaar. Het is een klein wonder dat ze het zo lang op zo’n vriendschappelijke maar ook professionele manier hebben volgehouden.

Zo’n wijze, lieve mensen dat er daar aan meewerkten. Zoveel eerlijkheid en oprechtheid en ernstige goede bedoelingen. Zoveel grapjes achter de schermen van het virtuele redactiekot. Zoveel compleet vrijwillige inzet en deontologie. En zoveel mooi geschrijf en massa’s tips over wat er leeft in deze stad.

Gentblogt deed me Gent opnieuw ontdekken. Ik keek met andere ogen naar wat er zich allemaal afspeelde. Ik sprak met mensen die ik van haar noch pluimen kende om er een artikeltje uit te puren en ik kon nergens meer komen zonder mij de vraag te stellen of andere inwoners hier misschien ook een boodschap aan hadden. En het gaf een oude liefde een nieuwe impuls: schrijven. Iets wat ik altijd graag gedaan had maar nooit van verwachtte dat iemand wat ik schreef zou publiceren. En dat ik er vervolgens meestal nog een paar fijne reacties over zou krijgen. Alleen al daarvoor: merci!

Merci ook aan de fijne mensen die ik er leerde kennen. Vooral daaraan, eigenlijk. Jullie zijn een geweldige inspiratiebron en verdienen alle lof die nu met emmers tegelijk naar jullie hoofden geslingerd wordt. Merci, merci, merci.

xxx

Bryo – Ondersteun jonge ondernemers – Stem Zonen09

dinsdag 20 januari 2015 7u43 | Faits Divers | patricia (tekst), Zonen09 (beeld) | Reageren uitgeschakeld

Het Voka project Bryo, wat staat voor ‘bright and young’, ontstond in 2007 en is bedoeld als leerschool en netwerkopportuniteit voor jonge ondernemers. Tijdens de maandelijkse sessies krijgen de deelnemers advies van ervaren ondernemers. Zo krijgen ze de gelegenheid onze eigen ondernemerskills bij te werken en ontmoeten ze mensen waarbij ze met vragen terecht kunnen. Iedere provincie heeft een Bryo project. Ieder jaar worden 3 Bryo awards uitgereikt. Eén van de awards is die voor de ‘Creative Highlight’. En in deze categorie ontdekken we een bekende, Sharon Duverger, Gentse en de drijvende kracht achter Zonen 09 werd geselecteerd

Sharon zagen we hier eerder als één van de dames achter de Ijverige Wijven, Van Katoen, de maakdagen en zeker Zonen 09. Met haar jongenspatronen, haar goede smaak, oog voor detail en vinger aan de pols heeft ze een plaats veroverd in het bloglandschap van de creatievelingen. En hoewel ze misschien een beetje een vreemde eend in de bijt is tussen die andere beginnende ondernemers, heb ik er wel vertrouwen in. Haar hart en ziel ligt bij wat ze doet en ze barst nog van de plannen, nieuwe patronen, andere ideeën (kijk maar naar het filmpje).

Zoals ze zelf heeft aangetoond is er wel wat potentieel in de zelfmaaksector. Ik gebruik even haar woorden, omdat ze perfect illustreren waar Sharon voor staat. “De sector groeit en bloeit dankzij de vele kleine, lokale en gepassioneerde naaister/ondernemers die starten met het geven van naaicursussen, het verkopen van stof, het tekenen van patronen, het schrijven van boeken, openen van naaicafés, enzovoort. Ze proberen bedrijven uit de grond te stampen met als basis hun liefde voor handwerk, schoonheid, duurzaamheid en het maken van verantwoorde keuzes. Maar wat de zelfmaaksector echt heeft doen bloeien is de vrouw (en hier en daar de man) die de sociale media, waarvan de zelfmaaksector doordrongen is, op de voet volgt en die handwerkbedrijven steunt. Ze koopt stof, patronen, boeken. Ze volgt naailes, workshops en toont op haar beurt de buitenwereld soms ook haar eigen maaksels. Of dat nu via een blog, flickr, facebook, instagram, of om het even welk medium is. De zelfmaaksector heeft een enorm groot en krachtig netwerk ter beschikking.”

Maar de Bryo Award krijg je niet zomaar, Zonen 09 werd geselecteerd en heeft nu uw stem nodig.
Surf dan naar de website van de Bryo-events waar je de 9 filmpjes van de genomineerden kan zien.Tot en met 23/1 kun je stemmen op het filmpje Zonen 09/ Sharon Duverger onder de categorie ‘Creative Highlight 2014′.

Hoe kun je stemmen?
Surf naar de pagina van Bryo waar je kan stemmen.
Klik op ‘stem nu’ onder ‘Bryo Creative Highlight 2014′.
Vul je naam en emailadres in.
Klik op de link die je in je mailbox krijgt (!!!check zeker je SPAMFILTER!!!) en vul je wachtwoord aan.
Stem op jouw favoriet!

Het gaat om een tijdelijke account om een zo eerlijk mogelijke stemming mogelijk te maken. Als je niet weet voor wie je in de andere categorieën kan kiezen, zijn er ook nog de Oost-Vlaamse Bryo collega’s Wim Van Buynder van Nextapps en Siegert Dierickx van Multiminds in respectievelijk de categorieën ‘Rookie 2014′ en ‘Flanders Future 2014′.

Bevroren blijven bestaan

maandag 19 januari 2015 9u00 | Faits Divers | Hendrik Braet | 3 reacties

Sluikstorten
worden vlug opgeruimd
worden vlug vergeten
Gentblogt
blijft bevroren
voor altijd bestaan

op een ereplaats
net onder
onze Gentse Elvis

Beste gentbloglezer, hierbij mijn laatste beeld voor jullie

Ghent-post-Christmas-blues

Nieuwjaarsdrink

zondag 18 januari 2015 18u04 | Fotoreportage | Arnold Van Herreweghe | Reageren uitgeschakeld

Er zijn misschien al drogere of warmere dagen geweest, maar dat weerhield u er niet van om in grote getale af te zakken naar het centrum voor de nieuwjaarsdrink. Arnold Van Herreweghe was er ook, en kon de sfeer vatten met zijn fototoestel. Geniet!

Gaar!

zondag 18 januari 2015 13u55 | Podium en Cultuur, Samenleving | Gudrun | Reageren uitgeschakeld

Het is een boutade om te verklaren dat de jongeren mondiger zijn dan vroeger: elke leerkracht zal u dat beamen. Daarom zijn ze niet onbeleefder of arroganter, ze durven gewoon meer hun mening verkondigen, en die dan ook verdedigen indien nodig.

Wat dacht je dan dat er zou gebeuren, als een hele school zich achter een project rond duurzaamheid schaart, en het eten altijd maar minder duurzaam wordt? Er is een schitterende keuken en een nog betere kokkin, en het enige wat zij mag doen, is aangeleverd eten uit een grootkeuken opwarmen. Of, zoals de leerlingen het noemen, vierkante patatten en platgekookte groenten.

Tsja. Dan beginnen de leerlingen met acties, planten ze een moestuin, en gaat het jaarlijkse schooltoneel over net datzelfde thema. Reclame hoefden ze niet te maken, want alle vier de voorstellingen waren zo goed als uitverkocht. En terecht.

Al voor de dertiende keer werkte een veertigtal leerlingen van het Koninklijk Atheneum Mariakerke zelf aan een toneel, en uit hun inspiratie en improvisatie groeide deze keer een stuk waarbij het publiek bij momenten zat te schaterlachen. Ze planden een grote kookshow, maar door een vergissing op de affiches is het publiek er een maand te vroeg. Paniek! En geen van de drie topchefs kan zich last minute vrijmaken. Tsja, dan lossen ze het maar zelf op, zeker? Er worden in allerijl drie teams opgetrommeld en drie chefs geïmiteerd: Sofie Dumon, Peter Goossens, en een Indiër. En dan begint de zoektocht naar ingrediënten, en de directies die gingen komen eten.

Het resultaat is ronduit hilarisch, maar de onderliggende boodschap niet minder indringend: mogen we misschien gezond, eerlijk en lokaal voedsel op ons bord? En moeten wij, als leerlingen, daar echt zelf om vragen? Zou dat voor volwassenen niet vanzelfsprekend moeten zijn?

Het stuk speelt straks om drie uur een laatste keer, en ik geloof dat er nog een paar laatste plaatsen vrij zijn. Dus weet u echt niet wat doen over een uurtje, en wil u een uurtje dik amusement? Rep u naar Mariakerke, de leerlingen zullen u dankbaar zijn.