Midden vorige zomer startte het grootste archeologische onderzoek tot nu toe op The Loop. Van september 2014 tot januari 2015 vonden de archeologen op de voormalige buitenparking tussen Ikea en de hallen van Flanders Expo niet alleen een middeleeuwse gehuchtje uit de 10de tot 12de eeuw, maar ook verschillende boerderijen uit de Gallo-Romeinse periode die dateren uit de 1ste tot 2de eeuw.
De laatste weken lag de focus van de archeologen zo’n 2000 jaar terug in de tijd. De archeologen vonden verspreid over het terrein de resten van vijf boerderijen uit de Romeinse periode. De enige restanten zijn verkleuringen van de grond waar ooit de houten palen stonden, maar nu weggerot zijn. Op basis van die grondverkleuringen kunnen archeologen wel een grondplan reconstrueren. Doorgaans bestaat een erf uit een hoofdgebouw, eventueel enkele bijgebouwen en kuilen en een waterput. In de opvulling van de sporen worden af en toe scherven van aardewerken potten aangetroffen die toe laten de boerderijen te plaatsen in de 1ste tot 2de eeuw n. Chr.
Als sluitstuk van de opgraving op de buitenparking voor Ikea, werden in januari alle Romeinse waterputten opgegraven. In totaal onderzochten de archeologen maar liefst zes waterputten en een speciaal soort waterput, nl. een drenkpoel. De drenkpoel hoorde bij het erf met het grootste gebouw en is een hele grote poel waarin het vee kan afdalen om te drinken. Nadat deze niet meer gebruikt werd, dempten de Gallo-Romeinse boeren de poel met een grote hoeveelheid afval.
Na het terreinwerk zullen de archeologen alle aangetroffen vondsten onderzoeken, meestal scherven van aardewerken potten, maar ook stukken natuursteen. Dit zal een schat aan informatie opleveren over de herkomst en datering van de gebruiksvoorwerpen. De onderzoekers zullen zo ook een goed idee krijgen van het consumptiegedrag van Gallo-Romeinen op The Loop.
Ik woon op korte wandelafstand van het Citadelpark en dus van twee musea. Zo kort bij dat ik me er soms aan moet herinneren. Vooral omdat je als Gentenaar op zondagvoormiddag gratis binnen mag en er dus eigenlijk geen excuus is.
Gelukkig is een vriendin vriend van het MSK en zijn dit zowat onze vaste afspaakmomenten geworden. Vorige zondag gingen wij naar Love letters in time of war and peace. De tentoonstelling is gewijd aan de periode 1870 tot 1930. De wereld veranderde toen dramatisch. Intellectuelen en kunstenaars verzetten bakens, op artistiek vlak maar ook op relationeel vlak. Hun houding tegenover relaties werkt inspirerend. Bijzonder grappig vond ik het boekje om de ideale liefdesbrief te schrijven, spijtig genoeg zag je enkel de kaft. Blijkbaar was er een hele reeks, brieven om te flirten, brieven om verloofd te worden,…
Hoogtepunten op de tentoonstelling zijn de liefdesbrieven van de dichter Oscar Wilde aan Alfred Douglas, van Dante Gabriel Rossetti aan Jane Morris (mevrouw William Morris), van Dora Carrington aan Lytton Strachey en van Stanley Spencer aan Hilda Carline. Soms is het moeilijk om die sierlijke letters te ontcijferen, gelukkig hangt er een getypte tekst naast. De brieven zijn verspreid over verschillende zalen, waarbij je ook schilderijen van briefschrijvers en brieflezers ziet. Maar ook gewoon portretten van muzes en verboden liefdes.
Aan de overkant van het plein is het een stuk drukker. Het S.M.A.K. lokt veel volk met “Sculptures & Drawings. 2000-2014“. Deze tentoonstelling wordt aangekondigd als een mid-carreer presentatie van het werk van Berlinde De Bruyckere. Via een honderdtal werken zie je waar ze de voorbije veertien jaar mee bezig was.
De werken in de grote ruimte grepen me meteen naar de keel. In vier vitrines zie je lichamen, pijnlijk echt en toch weer onrealistisch gewrongen. Aan de muur zie je de tekeningen die het proces voorafgaan. De kwetsbaarheid van de mens en het lijden zie je in al zijn facetten. Je wordt er niet bepaald vrolijk van en zo lijkt de sfeer een beetje gezet. Het was even slikken. En toen moesten de kolossale paarden nog komen.
Een ander duidelijk hoogtepunt is ‘Kreupelhout – Cripplewood’ (2012-‘13), de monumentale installatie die te zien was op de Biënnale van Venetië in 2013. Iedereen liep rond het werk en sommigen kwamen toch wel iets te dichtbij vond de zaalbewaker. Persoonlijk spraken de geweien uit de reeks Rodt me nog net iets meer aan. Maar eigenlijk schieten woorden me een beetje te kort bij deze tentoonstelling. U moet gewoon ook maar eens gaan kijken. En vooral, het heeft geen zin om van elk werk een foto te nemen (en al zeker niet met flits), kijk gewoon eens en zie wat het met u doet.
Op donderdag 5 en vrijdag 6 februari 2015 en op donderdag 12 en vrijdag 13 februari 2015 zetten we de deuren van het museum open tot 22:00. Sculptures & Drawings. 2000-2014 loopt nog tot 15 februari. Zeg niet dat u het niet wist.
woensdag 28 januari 2015 8u14 |Muziek|Gudrun|Reageren uitgeschakeld
De Gentse rapper T-Loc lanceerde gisteren zijn nieuwste nummer genaamd ‘Verdronken in jou’. De beat is van de hand van Beatsofreen. Opname, mixing, beelden en montage door Kraakpandproducties.
Tim, aka T-loc is al zijn leven lang bezig met muziek, en dan vooral hiphop. Hij is de koning in freestyle, maar ook tekstueel is hij een meester. hij is al vier jaar keizer van het park en is niet van plan deze titel af te geven. Verder zit hij in verscheidene collectieven: De Lenterebellen, Lichtschrijvers, en Nachtwerk.
Gekrenkte zielen en politiek: altijd een gevaarlijke cocktail
Richard III is niet gemaakt voor wulps vertier. Hij besluit zich te wreken op alles en iedereen rondom hem. Hij beklimt de trappen van de macht, niet vanuit een ideologie, niet met een doel en zelfs niet omwille van die macht. Nee: louter om wraak te nemen op alles en iedereen, zichzelf incluis. Wie niet kan maken, moet vernielen. Eros en thanatos.
William Shakespeare schreef Richard III eind 16de eeuw, geïnspireerd door de biografie van Thomas More (eind 15de eeuw) over de tirannieke vorst, de laatste koning van het Huis York op de Engelse troon (1483-1485). Het corrupte, cynische beeld van Richard of Gloucester dat Shakespeare hem gaf moet wel in zijn tijdsgeest geplaatst te worden . Maar het stuk zelf fascineert al eeuwen menig theaterpubliek: een fysiek en geestelijk mismaakt hoofdpersonage dat met het grootste gemak alle politieke listen gebruikt om te klimmen en te misbruiken. Richard III wordt daarom – en wat Krakeel betreft terecht – als een van de meest cynische Shakespeares koningsdrama’s beschouwd. Lees verder…
Een paar maanden geleden zaten we met de redactie samen en het onderwerp kwam ter sprake: hoe moet het nu verder met Gentblogt.
Het was niet de eerste vergadering dat dit besproken werd. Het was al een tijdje aan de gang. We zagen allemaal dat het moeilijk ging de laatste tijd, laatste maanden, laatste jaren. Dat er periodes waren dat het allemaal wel vlotte, maar ook meer en meer periodes dat het trekken en sleuren was om iets gepubliceerd te krijgen. En ja, dat de commentaren alsmaar meer verzuurden de laatste tijd, iets wat maakte dat de motivatie er niet beter op werd.
Vorige vergaderingen konden we onszelf telkens nog iets of wat motiveren, maar tijdens die laatste vergadering moesten we het toegeven: zo kon het niet verder. Zo wilden we niet verder. Zo zouden we niet verder gaan. De beslissing die we al zo lang uitstelden werd genomen: Gentblogt zou er mee ophouden en wel op haar 10e verjaardag.
De weken nadien heb ik er niet teveel bij stil gestaan. Het was een feit en het was nu enkel aftellen tot de aankondiging. Het ging mij goed af. Geen probleem.
Gentblogt is 9 jaar lang een groot deel van mijn leven geweest. Het begon als losse medewerker op de Gentse Feesten van 2006 om nadien over te gaan tot vaste medewerker en redactielid na de Gentse Feesten van 2007.
Er waren zeer intense periodes en rustiger periodes, maar er was altijd iets dat kon gepland worden en naar uitgekeken worden. Soms was Gentblogt zelfs de enige reden om iets te doen, dingen die ik normaal niet zou gedaan hebben, maar omdat iemand gevraagd werd zei ik soms ‘waarom niet’ en ontdekte ik soms fantastische en soms ook minder fantastische dingen.
Ik heb parken bezocht en vergeleken, de kinderen meegesleurd naar allerlei voorstellingen, ontdekkingstochten gedaan door de stad, persoonlijke verhalen gedeeld, de kalender (toen er nog een was) minutieus bijgehouden en aangevuld, musea en tentoonstellingen bezocht, dingen gedaan waarvan ik dacht ze nooit te doen.
Ik heb leren kijken op een andere manier, want als ‘reporter’ bekijk je de dingen anders omdat je er rekening mee houdt dat je, wat je ziet en meemaakt, moet overbrengen naar de lezer. Het heeft me geleerd om dingen op verschillende manieren aan te pakken en andere invalshoeken te zoeken.
En nu is dat dus gedaan. Het plannen. Het uitkijken. Het mezelf opleggen om iets te doen. Toch voor Gentblogt. En alhoewel ik nog steeds 100% achter onze beslissing sta, toch stemt het mij ook triest. Verstaanbaar, denk ik.
Gentblogt heeft mijn leven op vele vlakken verrijkt. Ik heb mensen leren kennen die ik anders nooit had tegengekomen. Het heeft vrienden gebracht uit onverwachte (en ook verwachte) hoeken. Het heeft deuren geopend die anders zouden dichtgebleven zijn. Het heeft mij op plaatsen gebracht waar ik anders nooit zou gekomen zijn. Het is een ervaring geweest om mijn hele leven mee te dragen en er de vruchten van te plukken.
Bedankt Gentblogt voor de mooie jaren. Bedankt lezers om mee te gaan in mijn verhalen. Bedankt collega’s om de laatste jaren de weg samen met mij af te leggen en zoveel vriendschap, liefde, enthousiasme en drijfkracht te geven en te delen. Bedankt.
Ik hoor het u al zeggen: “Wabliefteru? Ge gaat mij nu toch niet naar een klassiek concert laten gaan zekers?”
Toch wel! En ik zal u direct zeggen waarom u dit concert niet zou mogen missen.
Dit jonge, beloftevolle trio is nog maar pas afgestudeerd maar heeft al een C.V. om U tegen te zeggen. Grote concertzalen zijn hen niet meer vreemd: Flagey, Bozar, de Vlaamse Opera Gent, Koninklijk Conservatorium Brussel, deSingel…ze zijn er geweest. Dat betekent toch al iets, niet? Ze waren ook al in concert in Nederland en Noorwegen en starten, na dit concert, een tournee in Portugal.
Het toont maar aan dat dit trio op een topniveau werkt. Het is een unieke gelegenheid om dit trio dan ook in Gent te zien optreden.
Het trio treedt op 28 februari 2015 om 20u in de H. Hartkerk van Kolegem Mariakerke, Eeklostraat 15 te 9030 Gent.
Een organisatie van het Cultuurplatform Mariakerke en het Davidsfonds Mariakerke met de financiële steun van de vzw SWUK Vlaanderen.
Reservatie kan gebeuren via jo_verpoest@hotmail.com en roel.bohez@skynet.be.
Toegangsprijs is slechts 12 euro.
Gentblogt is ook een beetje mijn kindje. Ik kwam erbij kort nadat de site zijn eerste verjaardag vierde, begin 2006. Mijn leven zag er toen helemaal anders uit dan nu. Ik werkte maar halftijds dus had ontzettend veel vrije tijd die ik een nuttige invulling wou geven. We hadden een abonnement in de Vooruit, tijdens het FilmFestival zagen we minimaal 10 films, we gingen naar musea. Maar evengoed gingen we graag en vaak uit eten en schreef ik daarover. Zoveel onderwerpen. Ik deed het ontzettend graag.
Gaandeweg veranderde mijn leven. En dat van de hele redactie. Zoals in het artikel ook te lezen staat; andere job, gezinsuitbreiding, andere engagementen. Ik persoonlijk had minder tijd om dingen te doen die tot een artikel kunnen leiden. En wanneer er dan wel eens iets was waarover ik eigenlijk heel graag wou schrijven, raakte het vaak ondergesneeuwd in de orde van de dag. Zeker eens de kinderen er waren maar eigenlijk al van daarvoor. Vanaf eind 2011 kon ik mijn engagement steeds minder waar maken. Niet toevallig het moment waarop Zoon in mijn leven kwam. Heel, heel spijtig, maar de dingen zijn nu eenmaal wat ze zijn.
Ik vind het ontzettend spijtig dat er nu een einde komt aan dit fantastische initiatief. Maar ook dat is niet anders. We hadden het allemaal nochtans zo graag anders gezien. We hebben nog enkele jaren geprobeerd. Met we bedoel ik dan eerlijkheidshalve vooral de anderen, want zoals gezegd kwam ik er niet meer toe. Ik slaagde er nog net in mijn engagement voor Gratis in Gent te behouden, alhoewel dat ook moest stoppen eens mijn Dochter erbij kwam.
Het is allemaal nog een beetje onwerkelijk. Gentblogt hoort bij het vaste online leesvoer en als er ergens in mijn buurt iets gebeurt, ik een nieuw restaurant ontdek of godbetert nog eens in de film of het theater raak, denk ik nog altijd wat ik in het artikel op Gentblogt allemaal wil zeggen erover. Gent zonder Gentblogt, het is een raar idee.
Niet alleen voor de tekst en de foto’s, trouwens. De mensen achter Gentblogt waren en zijn eigenlijk nog steeds mijn lokaal netwerk. Vrienden van vroeger en familie wonen allemaal elders en als ik iets wil weten wat aan Gent gebonden is, gaande van een goede huisarts tot info over scholen, dan steek ik altijd eerst mijn licht op bij de redactie.
En nu zit het er dus officieel bijna op. Poeh. Ik word er best emo van.
vrijdag 23 januari 2015 13u38 |Architectuur|
Arthur De Decker (tekst), Jos Tavernier (beeld) |5 reacties
In dit achtentachtigste deel focussen Arthur De Decker en Jos Tavernier op het Nationale Bankgebouw aan de Reep. Een Gentblog-lezer suggereerde ooit om elk deel van deze Albert Sugg-reeks te laten voorafgaan met een plannetje van waar het gebouw juist ligt. Dus hier doen we dat eens: https://www.openstreetmap.org/way/242360183.
Deze Suggkaart werd verstuurd in 1906 en toont ons de toen nieuw gebouwde Nationale Bank gezien van op de Reep, met links het Geraard de Duivelsteen, achteraan de toren van de Sint-Baafskathedraal (zie delen 43 en 81), rechts het neo-gotische bisschoppelijk paleis aan het Bisdomplein gebouwd tussen 1842 en 1845 naar ontwerp van Mathias Wolters (1793-1859) en op de voorgrond de Nederschelde.
Voor de laatste maand hebben we een aantal oud-medewerkers en oud-gastbloggers gecontacteerd om te vragen hoe het nu met hen gaat en of ze zin hadden om nog eens iets met ons en u te delen. Daan Jossels stelde zich in 2011 voor met dit artikel en liet ons nadien mee kijken achter de schermen van het project Ik fiets, dus ik ben.
Beste Gentenaar,
Vier jaar geleden blogde ik als lesgever van het VISO Gent over een uniek project dat wij met enkele enthousiastelingen van het lerarenkorps op poten hadden gezet. We fietsten met anderstalige, minderjarige (12-18 jaar) nieuwkomers de Ronde van Vlaanderen. Daarvoor werd enkele weken intensief getraind op gesponsorde fietsen met gesponsorde uitrusting. We kregen zeer veel positieve reacties en de jongeren leerden op een sportieve, authentieke wijze de Vlaamse cultuur kennen. Het was ‘wijs’ onderwijs op een fiets, buiten de schoolse context.
Sindsdien heb ik aan nog andere, bijzondere onderwijsdoelgroepen Nederlands mogen onderwijzen: anderstalige volwassenen in een Centrum voor VolwassenenOnderwijs (CVO), anderstalige kinderen van 6-12j in de zomervakanties via vzw Roeland, langdurig opgenomen kinderen en tieners in het UZ Gent via de Ziekenhuisschool Stad Gent en momenteel studenten van de lerarenopleiding secundair onderwijs aan de Arteveldehogeschool.
In al die contexten dragen de medewerkers gelijke onderwijskansen hoog in het vaandel. Iedere leerling moet kansen krijgen om naar een hoger niveau te klimmen. Iedere jongere heeft recht op begeleiding op maat. Iedere leerkracht moet bereid zijn aandacht te besteden aan die noden. Ieder lid van de onderwijsgemeenschap moet de middelen, de aandacht en de professionalisering voorzien om gelijke onderwijskansen te kunnen aanbieden. Ik geloof dat Stad Gent al goede stappen gezet heeft (en hoop nog zal maken), om in een groeiende nood aan differentiatie te voorzien. Lees verder…
RSS![Raoul Hausmann, "Ich liebe dich!" [to Hannah Höch], 1918, Berlin, Berlinische Galerie, Hannah Höch Archiv](../wp-content/uploads/2015/01/Hausmann-Medium-RL0H.jpg)
