Veel volk op de nocturne van Het Wonderkabinet van de UGent. Studenten en professoren schuiven aan om de Dominicaner Bibliotheek te betreden. Ik ben al meerdere keren in het Pand (achter de Sint-Michielskerk) binnen gegaan. Was het niet om er gezellig te eten, dan wel voor een of ander evenement. Toch had ik de Dominicaner Bibliotheek nog nooit gezien.
Vanaf dinsdag 22 juli slaat Boomtown weer zijn tenten op de Kouter op. En het worden weer vijf heerlijke dagen vol alternatieve muziek. Gratis op de Kouter, betalend in de zaal en club van de Handelsbeurs. En overal geldt vol = vol. De abonnementen zijn reeds de deur uit, maar losse tickets en combitickets zijn nog steeds beschikbaar.
Dinsdag lijkt een avond van ingetogen schoonheid te worden maar even goed van intense waanzin. In de club brengt Douglas Dare nummers over rusteloosheid en diepte, Hauschka‘s composities evoceren de eenzaamheid en de ongrijpbare romantiek van tijdloze, onbekende plekken door middel van filmische melodieën, heldere keyboardpatronen, en donkere percussie. In de zaal laten Raketkanon en Madensuyu hun splinterbommen op u los. Op het plein zullen 65Daysofstatic zonder problemen een geluidsmuur optrekken waar de Mont Ventoux vals plat bij lijkt, maar vrees niet, u bent in goede handen.
Woensdag is er muziek van eigen bodem. Falling Man, onze trouwe lezers al lang niet meer onbekend, opent in de Club. Amatorski staat als eerste in de zaal gevolgd door het Amerikaanse Son Lux met een korte flash support van St. Grandson voor beide concerten, gewoon inbegrepen in de prijs van uw ticket. Girls in Hawai sluiten op de Kouter de avond af, terwijl Gruppo di Pawlowski de club naar zijn hand zet. Van de eerste is het nog wachten tot begin september op de nieuwe cd, maar Neutral Village Massacre van Gruppo di Pawlowski heeft u misschien al wel in uw bezit. Lees verder…
Impro? Improvisatie dus. Elke voorstelling is anders. De acteurs spelen een aantal spellen rond trefwoorden die vanuit het publiek worden aangegeven. En dat kan al eens leiden tot zeer hilarische toestanden. Zo leerden we ooit eens bij een Cluedo-sketch dat de paus werd vermoord met een lepel in de kelder van de pitazaak. Om maar te zeggen: het kan alle kanten op… Lees verder…
Het Design museum Gent wil het museum de komende jaren beter, efficiënter en toegankelijker maken. Het restylen van onthaalbalie en shop is een eerste aanzet van wat op termijn een totale metamorfose van het museum moet worden.
Studio Simple, het ontwerpersduo Ann Vereecken en Jeroen Worst,  creëerden een fris ontwerp, dat eenvoud moet uitstralen.  Het designerskoppel stelt zich  voortdurend de vraag hoe objecten zo licht mogelijk in de wereld kunnen staan, letterlijk en figuurlijk. Het ontwerp is eenvoudig in gebruik, modulair en beweeglijk. Dagelijkse gebruiksvoorwerpen intrigeren hen door hun extreem functionele kant. Toch weten ze er een vleugje poëzie aan toe te voegen. Een mooi staaltje design van Gentse bodem en bovendien deels gerecycleerd. Op dit moment dus uitermate aansluitend bij de tentoonstelling No Design to waste waarover hier eerder al een verslag te lezen was.
Met de nieuwe museumwinkel kwam ook een nieuw aanbod van objecten en boeken/catalogi met aansluiting bij de lopende expo’s. Nu dus vooral duurzame voorwerpen: een krukje uit gerecycleerd plastiek (Wannes Verhees en Sander Michiels), coasters uit oude kinderlaarsjes en boemerangs van oude gevelbanners (Bart Baccarne) tot eigenzinnige schaaltjes en plastiek sculptuurtjes (Gino Rizzi) en niet te vergeten, de T-Shirts van ‘No Design to Waste’ met vijf verschillende slogans uit de huidige tentoonstelling in hoogwaardig zeefdrukwerk. In het nieuwe verhaal ook o.a. de kleurrijke  kleerhangers van Diane Steverlynck, de zilveren armbanden van Clarysse Bruynbroeck en de functionele broodplanken van Studio Simple, evenals speelse  deurstoppen van Cas Moor – Design Matters KASK. Voor het aanbod van boeken werkt het museum samen met Copyright.
Aangezien het mooie zomerweer duidelijk een steek laat vallen dezer dagen, moet je soms wat extra inspanningen doen om een leuke activiteit te verzinnen, waar zowel de kinderen als jijzelf plezier aan kunnen beleven. De suggesties van Vlieg kunnen hierbij zeker helpen. Via Uit in Vlaanderen kan je sowieso heel wat tips vinden voor fijne uitstappen, maar de suggesties van Vlieg zijn speciaal op kindermaat.
Tijdens de zomermaanden worden er zelfs extra inspanningen gedaan met zoektochten en een heuse wedstrijd. Verspreid over heel Vlaanderen worden er in musea zoektochten van Vlieg georganiseerd. Gent is hierbij heel sterk vertegenwoordigd, in zowat elk museum kan je hiervoor terecht. Bovendien moet je als Gentenaar op zondag (tussen 10-13u) niet betalen voor een bezoekje aan het museum, dus wat zou je nog tegenhouden om er op uit te trekken?
Fotograaf Dirk Sabbe vond ergens op Youtube een filmpje van de Veldstraat uit 1984. Bijzonder geïntrigeerd door wat er in die dertig jaar allemaal veranderd is, ging hij hetzelfde filmpje vandaag namaken, en monteerde ze naast elkaar.
Er zijn de afgelopen maanden heel wat burgertenten bijgekomen in Gent. Zelf wou ik zonder overdrijven al enkele jaren naar Ellis Gourmet Burger in Brussel, maar het was nooit gelukt om er te raken. Aan mijn roadtrips door de USA hield ik namelijk een zwak over voor hamburgers. Let wel, voor goed gemaakte hamburgers, absoluut niet te verwarren met het gefrituurd karton van de usual fastfood suspects.
En zo kwam het dat toen ik een adres zocht waar je snel en makkelijk maar toch lekker kan eten met een vriendin en mijn babydochter, ik spontaan aan de nieuwe Ellis Gourmet Burger op de Korenmarkt dacht. Het aspect baby-dochter deed me enigszins twijfelen, ik vreesde dat zo’n hippe burgertent niet echt kidsproof zou zijn. My mistake, want toen ik voor de ingang stond te dralen onderschepte een vriendelijke medewerker van Ellis me, tablet hip in de hand, en verzekerde ons dat er kinderstoeltjes aanwezig waren. Oef!
En dus werd de baby rustig neergepoot en konden wij kiezen uit de redelijk ruime kaart. Als vegetariër had ik keuze uit maar liefst 3 opties, een gewone burger, een cheeseburger en iets specialer met portobello, geitenkaas en gegrilde groentjes. Je hoort mij al komen, ik koos voor die derde optie (9,50€). Mijn tafelgenoot hield het simpel en ging voor de Classic (8,50€, rundergehakt, sla, tomaat, rode ui, augurken, mosterd en ketchup). Hou er wel rekening mee dat je dan enkel de burger krijgt, side dishes moet je nog apart bijbestellen. Ik vroeg er dus nog een portie frietjes en coleslaw bij om te delen (telkens 3,50€). Wie het minder vettig wil kan gaan voor cole slaw, een halve maïs of een gemengd slaatje.
Om te drinken bestelden we er nog een Fanta (2,40€) bij voor mijn gezelschap en liet ik mij verleiden door de homemade lemonade (3,50€). Lees verder…
De kop is eraf. Zo heet dat dan, tenzij u er dezer dagen de voorkeur aan geeft een voetbalterm te gebruiken, in welk geval ik gerust wil stellen dat JUKWAA gisteren de aftrap heeft gegeven van het Gent Jazz Festival, editie 2014. Al maakte ook Anneleen Boehm van LABtrio aansprak op het openingsconcert tijdens het eerste concert op de Main Stage, en vond een paar uur daarvoor het eerste lunchconcert plaats in Sandton Grand Hotel Reylof. Allemaal in het kader van Gent Jazz, en eigenlijk kunnen ze dus alledrie die opening een beetje claimen. Semantische dilemma’s, het past wel wat bij het (verkeerde) imago van de jazz.
De meest gestelde vraag gisteren, zo kon ik in de wandelgangen vernemen (men hoort wel eens iets in het perskot), ging over de gevolgen van het weer voor de bezoekers aan het festival. Wel, de tent zat, pardon: de tenten zaten alvast goed vol. De geherlocaliseerde Garden Stage tent –u vindt ze meteen aan de ingang, of vlak voor u het festivalterrein dreigt te verlaten– toonde zich bijwijlen reeds te klein voor het volk dat met veel goesting naar Zara McFarlane kwam luisteren. McFarlane mocht drie korte sets spelen gisteren, in de vernieuwde formule van de Garden Stage. De Britse zangeres geniet ondertussen al van enige faam (dat heeft ze danken aan onder meer haar passages op Jazz Middelheim en in de Gent Jazz Club), en dat was te merken aan het dankbaar opgekomen publiek. Ze speelde voornamelijk nummers in de nieuwe stijl van haar recente album, met een mengeling van jazz en soulvolle uithalen.
De Garden Stage tent werd eerder die dag dus ingewijd door JUKWAA, de groep rond pianist Thijs Troch (onthou de naam Keenroh) die er stond in samenwerking met de Hogeschool Gent. Ze speelden een al bij al verrassende set, het mag gerust dezelfde richting uitgaan voor de rest van die festivaldagopeners.
vrijdag 11 juli 2014 14u22 |Architectuur|
Arthur De Decker (tekst), Jos Tavernier (beeld) |5 reacties
Als een Gentenaar zegt “Hij weunt op ’t Seeleskest†wil dat zeggen “Hij woont op de parochie van het Heilig Kerst of Sint Salvatorâ€. Heden is dit de wijk Tolhuis, Sluizeken, Ham, inclusief Meerhem. In de serie 1 van postkaartenhandelaar Albert Sugg zitten  enkele kaarten met zichten van kanalen in La Belle Epoque door die parochie die in de voorbije decennia onherkenbaar veranderd is. Arthur De Decker vertelt en fotograaf Jos Tavernier toont ons de huidige situatie.
Serie 1 nr. 105 Tichelrei
Op deze in 1901 verstuurde Suggkaart zien we een stukje  Meerhemkanaal, ook wel Schipgracht of Burggravenstroom genoemd. De gebruikte naam varieert erg doorheen de tijd, met soms verwarring tot gevolg. Dit kanaal vertrok oorspronkelijk bij Sint-Jacobs naar de Krommewal (Ottogracht), ging via Sluizeken naar Tolhuis en Blaisantvest en verliet de stad tussen Meulestede en Wondelgem. Vanuit Gent kon men zo in noordelijke richting varen naar de moeren en via de Sassevaart naar Zeeuws-Vlaanderen. Een parallel straatje heet nu nog altijd Lange Schipgracht. Met kleine schuitjes werd zo turf naar de stad gevoerd, toendertijd de belangrijkste brandstof voor de kleine man. Dit kanaal behield zijn bevaarbaarheid tot in de 17de eeuw, maar het statuut van bevaarbare waterloop bleef officieel behouden tot in de 20ste eeuw. Lees verder…
MiramirO heeft bouwplannen. Tijdens de Gentse feesten zorgen zij elk jaar opnieuw voor extra gezelligheid in de stad, deze keer vragen ze ook uw hulp om het festival mee vorm te geven.
Frans kunstenaar Olivier Grossetête strijkt enkele dagen neer in Gent om samen met iedereen die er zin in heeft een monumentale structuur te bouwen, uit kartonnen dozen, die de blikvanger van het festival wordt. De constructie wordt op maat gemaakt van de omgeving en brengt iedereen samen in een collectief project. Een utopische architectuur, een jongensdroom, een nieuw monumentaal landmark voor Gent.
Grossetête geeft op 20, 21 en 22 juli om 14u en 18u participatieve ateliers in de Machariuskerk om de kartonnen bouwstenen in elkaar te steken (duur telkens 3u). Hebt je zin om hieraan deel te nemen? Schrijf dan in via miramiro@miramiro.be voor 15 juli.
De constructie wordt gebouwd op woensdag 23 juli vanaf 14u (duur: 5u). Hopelijk zijn de weergoden ons goed gezind en kan de constructie het hele festival blijven staan. In dat geval mag je op zondagavond 27 juli de boel ook komen helpen afbreken om 21u (duur: 1,5u). Mis het niet!
Alvast een sfeerbeeld van waar we ons mogelijk kunnen aan verwachten:
woensdag 9 juli 2014 13u51 |Film|San|Reageren uitgeschakeld
Op deze redactie werken is wreed plezant en zeker wanneer je dan nog een uitnodiging krijgt om een als allereerste een stadsspel te mogen uittesten.
Op 2 juli kwam de avonturenfilm Labyrinthus uit, een Vlaamse film van regisseur Douglas Boswell in een productie van Savage Film en Eyeworks (o.a. Rundskop, Ben X) in een scenario van Pierre De Clercq (Hasta La Vista). In de hoofdrollen bevinden zich naast enkele gevestigde waarden zoals Tine Embrechts, Herwig Ilegems, Pepijn Caudron en Ivan Peknik, ook jonge talentvolle acteurs.
In de film Labyrinthus moet de veertienjarige Frikke een code vinden om zijn vrienden te redden uit een computerspel. Die zijn daar toevallig terechtgekomen en worden door Pekk, een kwaad meesterbrein, vastgehouden… maar de tijd tikt!
De film werd opgenomen in Gent en daarom werd naar aanleiding van de film ook een stadsspel gemaakt voor en in Gent, uiteraard. Vorige woensdag, 2 juli, werd het stadsspel gelanceerd en ondergetekende en uw fotograaf van dienst, samen met onze 8-jarige dochters en een 50-tal andere gelukkige kinderen, werden om om 15 uur in de Trouwkapel van het stadhuis, verwacht.