zaterdag 14 december 2013 10u29 |
Film |
Jeronimo |
Over Gravity was al eerder veel te doen. We vroegen ons toen af hoe deze film zou overkomen op het publiek. Niet allen qua special effects, maar ook qua acteerprestaties. Want hebben we niet alles al gehad wat mogelijk is in de ruimte, denk Star trek, Star wars en tientallen andere films en series. Bovendien was Sandra Bullock niet de eerste keus van de Mexicaanse regisseur Alfonso Cuarón. Hij wou eerst Angelina Jolie, die wiegerde echter twee keer! Nathalie Portman moest verstek geven wegens zwangerschap. En er volgde nog een hele lijst. Sandra dan maar. Als laatste keuze van de laatste. Tof moet dat geweest zijn voor haar. Gelukkig ook nog steeds bij mijn persoonlijke toppers. Het spreekt van zelf dat de acteurs niet in de ruimte konden gaan acteren. Green key dus. Moet niet simpel zijn om je in een kleien studio tegen een scherm te voelen alsof je in de oneindigheid verloren bent aan het gaan.
En dan heb ik het nog niet gehad over de eeuwige discussie over de al dan niet meerwaarde van 3D nog .
In elk geval ik was niet teleurgesteld, integendeel.
Korte inhoud: Dr. Ryan Stone (Sandra Bullock) is een briljante medische ingenieur die op haar eerste shuttlemissie gaat met de ervaren astronaut Matt Kowalsky (George Clooney), die het commando heeft over zijn laatste vlucht voor hij op pensioen gaat. Maar een schijnbaar routine ruimtewandeling draait uit op een ramp. De shuttle wordt vernietigd waardoor Stone en Kowalsky helemaal alleen achterblijven – enkel vastgeketend aan elkaar en steeds verder zwevend in het duister. De oorverdovende stilte verraadt dat ze elke link met de Aarde verloren hebben … en elke kans op redding. Angst wordt paniek, en elke hap lucht vermindert de nog resterende hoeveelheid zuurstof. Maar misschien is de enige weg naar huis verder te gaan in de angstaanjagende uitgestrektheid van de ruimte.
En hiermee weet je meteen genoeg.
De film begint in stilte, rustig, doet ons wennen aan de eindeloosheid en de geluidloosheid in de ruimte. Aan het feit dat tijd bijna zinloos is en alles aan een trager tempo gaat.
We kunnen genieten van de prachtige beelden van de aarde. We kunnen genieten van hoe het daar zou moeten voelen. Daar onmetelijk hoog in de ruimte en toch op schijnbaar armlengte afstand van de aardbol. Beangstigend en comfortabel veilig tegelijk.
We volgen de chitchat tussen de personages die bezig zijn met een ruimtewandeling. Lees verder…
vrijdag 13 december 2013 10u32 |
Architectuur |
Arthur De Decker (tekst), Jos Tavernier (beeld) |
Dankzij de postkaarten van handelaar Albert Sugg weten we hoe Gent er een eeuw geleden uit zag Hij toonde in zijn serie 1 over Gent niet enkel de toeristische toppers maar ook  zichten buiten de Kuip. Arthur De Decker vertelt ons de geschiedenis van enkele van deze plekken en Jos Tavernier toont ons wat daar nu is te zien. De vorige delen staan in het archief van Gentblogt.
Serie 1 nr. 37 De Nieuwewandeling
Tijdens La Belle Epoque bestonden  er nog geen ansichtkaarten in kleur zoals nu. Er bestonden wel reeds gekleurde prentkaarten maar deze waren relatief duur. Het was in het begin van de 20ste eeuw  gemakkelijker en goedkoper om gedrukte afbeeldingen met de hand te laten inkleuren. Dit gebeurde in sommige gespecialiseerde bedrijven aan de lopende band, meestal door vrouwen. Na 1905 werd kleurendruk goedkoper dan dit handwerk. Alhoewel de kleurefoto reeds was uitgevonden in 1861 werd pas na 1935 de commerciële kleurenfoto geïntroduceerd door Eastman Kodak.
Ook Albert Sugg liet sommige van zijn postkaarten met de hand inkleuren, waarvan hierboven een tamelijk slordig exemplaar met een zicht op de “Nieuwewandelingâ€. Deze benaming ontstond in de 18de eeuw. Bij het ontmantelen van de versterkte stad op last van Jozef II in 1782 verdwenen de Ekkergemse vesten en meer bepaald de 3 bolwerken aldaar: Einde Were, Einde Mueren en Hembyse. Lees verder…
donderdag 12 december 2013 21u44 |
Podium en Cultuur |
ElsS |
Nu de kerstvakantie weer dichterbij komt, verschijnen ook opnieuw de vrolijke affiches van het Spekkenfestival hier en daar in het straatbeeld. Het kindertheaterfestival is inmiddels al zijn zevende editie toe. Nog meer dan andere jaren brengt Uitbureau een uitgebreid en ‘smekkelijk’ programma voor kinderen en gezinnen. Tinnenpot is terug ‘the place to be’, waar maar liefst 35 voorstellingen zullen plaatsvinden.
Alle voorstellingen worden met zorg gekozen, op leeftijd en op variatie qua inhoud, speelvorm… Op het programma staan verschillende premières en hernemingen van succesvolle producties, gaande van figuren- en poppentheater tot meespeel- en eerder ‘traditioneel’ kindertheater. Maar eveneens is er plaats voor circus en andere clowneske voorstellingen, zoals een voorstelling met clowns die opera brengen.
Alle kinderen, maar ook kleuters en zelfs peuters worden verwend: een sprookjesachtige theaterwereld bewoond door lieve prinsesjes en stoere prinsen, kleine hulpeloze draakjes, een mini Japans jongetje, Klein Duimpje, een zachtaardig en lief wolfje… Maar ook met voorstellingen die iedereen doen lachen: zo is er stand-up comedy of improvisatietheater voor de iets oudere kinderen, en heel wat clowns die de kleinsten aan het lachen brengen of hen betrekken bij hun grappen en grollen. Spannende voorstellingen én educatieve voorstellingen, ze hebben allemaal hun plaats tijdens Spekken.
Tijdens, voor en na de voorstellingen zorgen monitoren van vzw Free-Time op het centrale middenplein voor een aantal gratis activiteiten waarbij ieder kind kan aanschuiven: meehelpen aan de poppenkast en zelf poppen knutselen, of samen met de monitoren je eigen kerst- of nieuwjaarskaartjes maken, de kerstboom helpen versieren, … Daarnaast is er ook een striphoekje en een ‘speel’tafel met lego aanwezig. Lees verder…
woensdag 11 december 2013 15u45 |
Samenleving |
Hugues |
Ik heb me eergisteren 20 minuten op het terras van de Pagos gezet (het koffiehuis op de hoek van de Voldersstraat en de Sint-Niklaasstraat) en wat rondgelopen. Op 100 auto’s zijn er een 30-tal die na de eerste verbazing bij het zien van de afgesloten straat gewoon de voetgangerszone inrijden door de Sint-Niklaasstraat: sommigen rijden dan de Korenmarkt op, andere slaan rechtsaf naar het Belfort, sommige rijden halfweg en keren dan terug + de tram die dan afkomt uit de Korte Meer = chaos.
Twee auto’s rijden in de Bennesteeg naar de Veldstraat en komen zo in de Hoornstraat. Een andere wagen zag ik vanuit de Bennesteeg naar de Veldstraat rijden en via de Boeksteeg naar de Predikherenlei! Eén auto zag ik vanuit de Zonnestraat in de Veldstraat rijden en zo de Hoornstraat in! Spektakel, ambiance! Toch ongelooflijk dat automobilsten alle de verkeersregels aan hun laars lappen als ze voor een afgesloten straat staan…
Gisteren was het al niet veel beter: voor de tweede keer zag ik drie wagens in tegengestelde richting uit de Veldstraat rijden (dus komende van de Zonnestraat!) om dan de Hoornstraat in te rijden.
Verder nog meer ambiance in de Korte Meer: bij De Lijn gaan ze niet content zijn want daar staat de tram nog langer dan vroeger te wachten in de file; een file die onstaat in het stuk van de Voldersstraat waar de auto’s wél in mogen/kunnen rijden: richting Zuid. Daar is het voor de fietsers ook geen pretje geworden: waar vroeger de verkeersdruk nog te doen was, is het nu één colonne gefrustreerde en boze automobilisten. Niet écht een verbetering en zeker niet veiliger.
De vraag is echter: hoe geraak je tegenwoordig nog met de wagen in Onderbergen? Simpel: via de Coupure. Je mag nu van de Coupure naar de Ajuinlei rijden via de Lindenlei en de Recollettenlei. De rijrichting werd aangepast: omgekeerd. Goed idee! Alleen: ontzettend slordig en slecht gedaan. Ontzettend gevaarlijk zelfs. Overtuig uzelf en kijk naar de volgende foto’s (huiver & schrik), u krijgt meer uitleg bij de onderschriften:
Lees verder…
woensdag 11 december 2013 9u14 |
Muziek |
Wouter De Sutter |
Zondagavond kleurde geheel Antwerps in muziekcentrum Kinky Star met Go March op de affiche. Een driekoppig gezelschap bestaande uit Philipp Weiess op gitaar, Hans – Broken Glass Heroes – De Prins aan de toetsen en drummer Antoni Foscez die enkele weken geleden al op het KS podium stond met het postrock collectief Statue.
Wat de Antwerpse band brengt, wordt vaak vergeleken met de nerveuze electrorock die het baanbrekende Trans AM produceerde halfweg de jaren 90. Geheel onterecht is die vergelijking niet. Ook Go March pakt de zaken geheel instrumenteel aan en laat klassieke gitaarriffs gecontroleerd botsen met keys en bleeps terwijl de drums onverstoorbaar hun parcours afleggen.
Soundscapes om zalig bij weg te dromen levert dat niet op. Eerder een sombere soundtrack bij het neurotische stadsleven van alledag: jachtig, voorzien van repetitieve elementen maar ook van onvoorspelbare wendingen. Kortom, het gaat hard vooruit maar de bestemming en de weg zijn niet noodzakelijk altijd even duidelijk. Lees verder…
dinsdag 10 december 2013 8u45 |
Samenleving |
Wouter De Sutter |
Het Gents Ecologisch Centrum (GEC) heeft op zondag 8 december de eretitel van Te GECke Gentenaar 2013 toegekend aan EnerGent. De coöperatieve volgt Steven Vromman (Low Impact Man) op, die vorig jaar met de eer ging lopen.
De Te GECke Gentenaar is een symbolische prijs annex eretitel waarmee het GEC naar jaarlijkse traditie, begin december, een Gentenaar of een Gentse organisatie in de kijker plaatst die zich verdienstelijk maakt op het vlak van leefmilieu.
EnerGent, een nieuwe coöperatieve vennootschap opgericht door milieubewuste Gentenaars, is de vijfde laureaat sinds de prijs voor een eerste maal werd toegekend in 2009. EnerGent wordt gecoördineerd door journalist John Vandaele. Het nieuwe energiebedrijf is een 100 % Gents burgerinitiatief. Het wil zijn sociaal-ecologische doelstellingen bereiken met een transparante structuur en rechtstreekse participatie van de burger, sociale bewegingen en middenveldorganisaties.
EnerGent wil werken aan duurzame ontwikkeling en een klimaatneutrale samenleving. Investeren in nieuwe en samenwerken met bestaande hernieuwbare-energieprojecten staan voorop. Daarnaast staan de realisatie van energiebesparingen en het leveren van energiediensten hoog op de agenda. Lees verder…
maandag 9 december 2013 11u12 |
Faits Divers |
Hendrik Braet |
Hendrik Braet trekt de stad in, en legt vast wat hem opvalt.
In het bos op de Kouter
RSS
Over Gravity was al eerder veel te doen. We vroegen ons toen af hoe deze film zou overkomen op het publiek. Niet allen qua special effects, maar ook qua acteerprestaties. Want hebben we niet alles al gehad wat mogelijk is in de ruimte, denk Star trek, Star wars en tientallen andere films en series. Bovendien was Sandra Bullock niet de eerste keus van de Mexicaanse regisseur Alfonso Cuarón. Hij wou eerst Angelina Jolie, die wiegerde echter twee keer! Nathalie Portman moest verstek geven wegens zwangerschap. En er volgde nog een hele lijst. Sandra dan maar. Als laatste keuze van de laatste. Tof moet dat geweest zijn voor haar. Gelukkig ook nog steeds bij mijn persoonlijke toppers. Het spreekt van zelf dat de acteurs niet in de ruimte konden gaan acteren. Green key dus. Moet niet simpel zijn om je in een kleien studio tegen een scherm te voelen alsof je in de oneindigheid verloren bent aan het gaan.
