donderdag 20 november 2014 8u57 |
Podium en Cultuur |
patricia |
Ergens tussen zijn passage in Café Corsari en de première in Brugge mocht ik bij Benjamin Van Tourhout op de koffie voor de repetities. Hij was nog van alles aan het noteren, maar voor een buitenstaander leek hij toch ook wel alles redelijk onder controle te hebben. Ook al kwamen er nog smsjes met praktische vragen binnen voor de première hij bleef zijn ideeën enthousiast uit de doeken doen.
Toneelgroep Nunc bestaat dit jaar tien jaar. Het ideale moment om de trilogie over de Borgia familie af te ronden. Benjamin was trouwens in de voorbereiding van de tweede Borgia gastblogger bij Gentblogt. Maar het is niet zomaar een derde deel geworden.
“Het was redelijk vanzelfsprekend om dit jaar de Borgia’s te doen. Het verhaal van die familie en alle intriges errond is zo ongelooflijk dat je je er echt in kunt uitleven. Het was wat zien naar de agenda’s van de acteurs die ik in gedachten had, maar sommigen speelden in de eerste twee delen ook al verschillende personages. Dus op zich was dit niet echt een probleem. Voor mij is het nooit de bedoeling geweest dat mensen enkel maar naar het derde deel zouden komen kijken. Het derde deel bestaat maar als je ook deel één en deel twee hebt gezien en dat op dezelfde avond.†Dus trok Benjamin opnieuw naar Rome. “Overdag zat ik in de archieven, ’s avonds werkte ik aan mijn tekst. Een fantastische tijd,†grijnst hij.
“Alles heb ik veranderd. Het begint natuurlijk nog steeds met het conclaaf maar het verhaal focust nu meer op de familie, de intriges rond de andere personages werden geschrapt. Personages zijn verdwenen of herleid tot figuranten. De eerste twee delen zijn nu korter, waardoor het mogelijk is alles op één avond te programmeren. Tussendoor is er eten, Spaanse en Italiaanse keuken, het wordt echt een totaalgebeuren en dit voor een redelijk democratische prijs. Het is al van Ten Oorlog geleden dat er nog zo een theatermarathon wordt georganiseerd.”
Lees verder…
woensdag 19 november 2014 9u04 |
Podium en Cultuur |
Gudrun |
Herman de Coninck (1944-1997), een van de meest geliefde dichters in de Nederlandse letteren, zou dit jaar zeventig geworden zijn.
Als postuum verjaardagscadeau verscheen Er is niets te zien en dat moet je zien, een literair biografische wandelgids die je meevoert naar 21 plekjes in zijn geboortestad Mechelen, zoals het kranten-/boekwinkeltje van de ouders van Herman, het huis van zijn eerste echtgenote, zijn stamkroeg.
Zus Magda De Coninck, weduwe Kristien Hemmerechts & auteur/biograaf Thomas Eyskens nemen u op donderdag 20 november 2014 om 20 uur in het Poëziecentrum mee naar het Mechelen van Herman de Coninck.
Magda Sanchez (fluit) en Cesar Mejia (cello), internationale studenten uit Honduras van het Conservatorium / School of Arts Gent, brengen op deze avond muziek van Franz Schubert, muziek waar De Coninck erg van hield.
Datum: Donderdag 20 november 2014, 20 uur
Locatie: Poëziecentrum, Vrijdagmarkt 36, BE-9000 Gent
Toegang: € 5 / € 4
Info en reserveren: tel. 09 225 22 25 of events@poeziecentrum.be
dinsdag 18 november 2014 16u01 |
Musea en tentoonstellingen |
ElsS |
Afgelopen weekend opende in het Designmuseum een nieuwe tentoonstelling, Lightopia. Net als de vorige tentoonstelling, No Design to waste , gaat het hier opnieuw om een internationale, reizende tentoonstelling, een realisatie in samenwerking met het Vitra Design Museum deze keer. ‘Lightopia is de eerste tentoonstelling die niet alleen lichtkunst of lichtdesign toont, maar alle facetten van licht samenbrengt en met de actuele context verbindt.’ aldus Jolanthe Kugler, curator van de tentoonstelling.
Het elektrische licht had als geen ander medium de afgelopen eeuw een grote impact op ons leven, het veranderde zowat alles in onze samenleving. Ook vandaag vinden er opnieuw ingrijpende veranderingen plaats in de wereld van het kunstlicht. Daarnaast is er
echter ook de problematiek van lichtvervuiling en de ongelijke sociale verdeling van verlichting in de wereld. Net als bij No Design to waste is er terug een actie voor het goede doel gekoppeld aan de tentoonstelling. In de museumshop kan je een LED-lampje kopen op zonne-energie, een ontwerp van kunstenaar Olafur Eliasson & ingenieur Frederik Ottesen. Met de opbrengst worden projecten in Afrika opgezet om dorpen zonder elektriciteit van kunstlicht te voorzien (meer info op www.littlesun.com). Je kan ook meedoen aan een wedstrijd om er eentje te winnen trouwens.
De tentoonstelling is opgebouwd in vier delen. Deel 1 kreeg als titel Living in Lightopia en start met een blik op de functie en de plaats van licht en verlichting in onze hedendaagse, westerse maatschappij. De kansen en innovaties met o.a. LED en OLED, maar ook de negatieve gevolgen van lichtvervuiling en verspilling van grondstoffen.
In Deel 2. Designiconen volgt een terugblik op de ontwikkeling van de lamp in de loop van de geschiedenis en hoe design intrinsiek verbonden is met veranderingen in de maatschappij en technologische ontwikkelingen. Een vijftigtal objecten uit de lampenverzameling van het Vitra Design Museum schetsen de mijlpalen van het lichtdesign en hoe de designers zich bij deze ontwerpen lieten beïnvloeden. Van de historische fabrieksontwerpen uit het einde van de 19de eeuw naar recente modellen, van functionele verlichting naar sfeerverlichting, de introductie van halogeentechniek, …
Lees verder…
maandag 17 november 2014 17u46 |
Muziek |
Wouter De Sutter |
Muziekcentrum Kinky Star liep woensdagavond goed vol om El Yunque aan het werk te zien, een kakelverse Limburgse band. Allesbehalve licht verteerbare kost want sonische waanzin met benauwend desperate hoofd- en ondertonen. En meestal met de volumeknop op 10 of daar verdacht dicht bij. Uw man ter plaatse zag een hyperenergieke show en hoorde dat het goed was.
El Yunque werd anderhalf jaar geleden uit de Hasseltse grond gestampt met de bedoeling om zo ver als mogelijk uit de buurt te blijven van alles wat enigszins conventioneel of radiovriendelijk heet. Te oordelen aan de naamloze 5-track EP die begin dit jaar in eigen beheer werd uitgegeven, is de vierkoppige band daar met brio in geslaagd.
Vier koppen betekent in dit geval twee drummers en twee gitaristen. Een van de gitaristen, de meest baardige van de bende, had zich woensdag in een shirt met Hawaï-allures gehesen. Dat was veruit het joligste dat te noteren viel; luchtig entertainment en flauwe praatjes stonden niet op het menu. Wel gitaarmuren, denderende drumpartijen en weinig orthodoxe songs die je naar de keel grijpen. Het rammelde en krasselde dat het geen naam had maar het atonale collectief ging steevast recht op doel af. Lees verder…
zondag 16 november 2014 13u03 |
Sport |
Mathias De Schrijver |
Straks, om drie uur, speelt de eerste ploeg van Gent Rugby op de Blaarmeersen tegen Namen. U bent dus meer dan welkom om te gaan kijken, en daarna (of tijdens, een match duurt 80 minuten) in het clubhuis iets te drinken. Als smaakmaker geven we u nog het verslag van vorige week mee.
Gent won na een gemiste seizoensstart drie maal op rij en kon zo oprukken richting de vierde plaats in het klassement. Een overwinning tegen hekkensluiter Vis̩ Рdat nog niet kon winnen dit jaar Рkon Gent zelfs de derde plaats opleveren.
Visé start fel. De Stroppen worden meteen tegen de eigen try-lijn geduwd. De Gentse muur breekt niet onder het gehamer van de Walen en bij het eerste foutje breekt Gent bliksemsnel uit. Een koude douche voor de Luikenaars, 7-0. Gent heeft het moeilijk met het loodzware pak van de tegenstander, maar meer op karakter dan op kunnen houdt het pak stand om dan de hapklare kansen voor te schotelen aan de efficiënte lijn. Eén van die kansen wordt afgewerkt door Victor Marlein na schitterend samenspel met Ege Gürkan, 26-0.
Gent neemt wat gas terug en laat de Walen meer de bal. Die zijn pompaf en kunnen amper nog twee fases bij elkaar harken zonder foutje te maken. De zeldzame keren dat hen dat wel lukt, worden zij keihard teruggeslagen door het Gentse blok. De 31-0 ruststand is allerminst overdreven.
Na de rust brengt coach Bruyère zes nieuwe spelers op het veld om de automatismen verder te ontwikkelen. De bankspelers grijpen hun kans en laten zien dat ze zeker geen verzwakking zijn, integendeel. Visé blijft sterretjes zien terwijl het Gentse aanvallen regent. Eén van die aanvallen wordt na een verpletterende break van Benjamin Delaey eenvoudig afgewerkt, 45-0. Lees verder…
zondag 16 november 2014 9u05 |
Podium en Cultuur |
Koen Colpaert |
Theaterplatform Gent pakt uit met een echte traditional op vlak van deurenkomedies. Stilte AUB van Michael Frayn is een van de meeste gespeelde komedies ter wereld. Het publiek in het Scalaplatform wordt extra verwend met actrice Loes Van Den Heuvel in de cast. Zij zorgt, samen met de andere acteurs, voor een aangename en boeiende theateravond.
In Stilte AUB repeteert een toneelgezelschap nog een laatste keer voor de grote première. Alles wat fout kan lopen, loopt fout. De regisseur, gespeeld door de zakelijk leider van Scala, Johan Van Hoorde, krijgt het warmer en warmer en vreest dat zijn première de mist in zal gaan. Hij probeert zijn voorstelling te redden, maar moet afrekenen met foute replieken, attributen en verkeerde tijdstippen van opkomen. Ook de acteurs van zijn gezelschap werken niet altijd even vlot mee. Ze hebben last van hun lenzen, bloedneuzen of van de alcohol. Wat volgt op scène is een opeenhoping van open- en dichtslaande deuren, sardines, intriges, liefdes en verwarringen. Kortom, een ideale mix om je eens goed te amuseren. Het stuk geeft het publiek een komische blik op het leven „achter de schermen†van een toneelvoorstelling.
Loes Van Den Heuvel kruipt op haar eigen wijze in de rol van Mrs. Clackett, de huishoudster van Mr. and Mrs. Brent (Geert Callebaut en Rani Vanhaesenbroeck). Af en toe gooit Loes een Gentse uitdrukking de zaal in, en dat weet het publiek van de avant-première best te boeien. De aanwezigheid van Loes zet ook de andere acteurs aan tot sterke vertolkingen. Liesbeth Roose speelt de overwerkte floormanager. Je krijgt bij momenten medelijden met haar personage. Dimi Tarantino en Manon Soberon flirten als de immo-agent en het meisje van de belastingen, belastingen die Philip Brent op de hielen zitten. Alain Devos en Luc De Paepe zorgen voor de Gentse noot in de voorstelling. Zij zijn de vertrouwde gezichten in het Gentse theaterleven en nemen ook op hun eigen wijze de zaal mee. Kortom, op scene is het een grote chaos, maar bij de acteurs van Theaterplatform Gent loopt helemaal niets fout. Ze brengen dit aartsmoeilijke stuk op een zeer vlotte wijze op de planken. Stilte AUB is een voorstelling waar je lang aan werkt, en dat hebben ze in de Scala zeker gedaan. Ook de mensen van de techniek maken van deze voorstelling een succes. Stilte AUB is dus een aanrader als je zonder zorgen een avondje wil lachen.
Stilte AUB, Nog tot 7 december in de Scala in Gent, in een regie van Mathieu Van den Branden.
zaterdag 15 november 2014 17u28 |
Faits Divers |
Gudrun (tekst), www.kiekje.be (beeld) |
Het zijn misschien al vijgen na Pasen, of nog beter: pompoenen na Halloween, maar toch vonden we dit ingestuurde filmpje zó leuk dat we niet konden nalaten om het te publiceren. Als smaakmaker krijgt u ook nog een paar losse foto’s, maar het is vooral het filmpje van op het water dat zo poëtisch is.
We vroegen wel een beetje uitleg, en dit is wat Evert Vandenberghe ons mailde: “We zijn gewoon verkleed in de kano gestapt, voor halloween. Het blijft natuurlijk een angelsaksische feestdag (us, uk…) die hier niet zo vaak gevierd werd. Enkele jaren geleden met de openingen van de Ierse pubs leken me er meer activiteiten rond te zijn. Uiteindelijk hebben we er een wat europese twist aan gegeven. Zo hebben we er dan uiteindelijk een beetje een thema van gemaakt: Charon op de Styx. Niet Pietje de dood, maar Mietje de dood dus (want het was een dame die zo verkleed was). En voor de rest was het opgaan in het decor van historisch Gent, de Leie/Lieve en het schitterende lichtplan van de stad. Wat extra sfeer toevoegen en voorbijgangers een feestelijke aanvulling bezorgen, om over te praten, denken, dromen…” Lees verder…
zaterdag 15 november 2014 9u40 |
Podium en Cultuur |
patricia |
Als ik mijn abonnement bij de Vooruit samenstel zijn er een aantal vaste waarden die ik aankruis voor ik ga puzzelen met mijn agenda, want sommige avonden lukken beter dan andere en alle voorstellingen in dezelfde maand proppen is ook geen goed idee. Superamas, het huisgezelschap is zo één van die vaste waarden. Dit Frans-Oostenrijks collectief wist me de voorbije jaren al een aantal keren echt te verbazen, theater met een hoek af, zo heb ik het wel eens graag. Bovendien schuwen ze ook de maatschappijkritiek niet en houden ze het publiek wel eens een spiegel voor.
In de loop van de week kwam er een mail binnen met het uur en een waarschuwing dat de voorstelling 16+ is wegens expliciete beelden. In Superamax gooien de mannen van het collectief zich op het ondernemerschap. Na een tegenvaller gaan ze op zoek naar een nieuwe adem. Ze zoeken hun inspiratie op het internet en in nieuwe producten. Ze spelen met beelden en technologie. Er wordt geswitcht tussen verschillende stijlen, er wordt gezongen en muziek gemaakt. En hoewel ik af en toe wel eens moest lachen of dacht van “dit is nu wel goed gevonden”, zoals de fotoshoot, kon het me eigenlijk niet blijven boeien. Ik vond het vooral traag en weinig samenhangend. De naakte mannen en de verwijzingen naar sex en porno leken eerder gratuit.
Voor wie ze nooit eerder aan het werk zag, is dit allesbehalve een kennismaking die uitnodigt naar meer. Het applaus op het einde klonk dan ook eerder beleefd dan gemeend. Spijtig want ik heb al anders van hen gezien. Tot 2016 blijven ze het alvast het huisgezelschap.
Superamax van Superamas, gezien op vrijdag 14 november in Vooruit.
vrijdag 14 november 2014 16u36 |
Architectuur |
Arthur De Decker (tekst), Jos Tavernier (beeld) |
Het Gravensteen was tijdens La Belle Epoque reeds een belangrijke toeristische attractie en dus uiteraard het onderwerp van menige Gentse ansichtkaart. Ook postkaartenhandelaar Albert Sugg maakte dus vele kaartjes met dit toen nieuw gerestaureerde kasteel als onderwerp. In deel 54 en deel 75 toonden we er reeds enkele. Deze week behandelt Arthur De Decker de postkaarten met de indrukwekkende voorpoort als onderwerp en toont Jos Tavernier de actuele toestand.
Serie 1 nr. 183 Gravensteen IV (868-1140)
Op deze Suggkaart, verstuurd in 1903, ligt het Sint-Veerleplein voor het Gravensteen er maar verlaten bij. Dat dit tijdens la Belle Epoque niet altijd het geval was blijkt uit deel 59 waar het plein te zien was op drukke marktdagen.
Volgens het bijschrift dateert het Gravensteen uit “868-1180â€. Toen deze kaart werd uitgegeven was men inderdaad nog van mening dat het kasteel onder Baudewijn met den ijzeren Arm, eerste graaf van Vlaanderen, omstreeks 868 werd opgericht. Men was toen nog van oordeel dat het niet enkel tot stand kwam voor meerdere veiligheid van de graaf of tot verhoging van het grafelijk gezag, “maar meer nog om het grondgebied dat den graaf toebehoorde, te beschermen tegen de vervolgingen en invallen der woeste Noormannen en andere vreemde roovers en stroopers.†Tot nu toe zijn er echter geen archeologische bewijzen voor deze datering teruggevonden. Uit dendrochronologische analyses blijkt dat de houten constructie die het Gravensteen vooraf ging uit de 10de eeuw stamde. Lees verder…
vrijdag 14 november 2014 13u14 |
Musea en tentoonstellingen |
patricia |
Het is algemeen geweten dat Belfius een rijke kunstcollectie heeft. Onder de noemer “Cultuur voor iedereen” zetten ze elke derde zaterdag van de maand van 10 tot 16.30 uur de deuren van hun galerij op de Pacheolaan in Brussel open. En dit al voor de zesde keer. Allemaal goed en wel, hoor ik u denken, maar dit is toch Gentblogt? Ja, maar deze keer is er een reden om naar Brussel af te zakken.
“De verloofden” is de titel waarmee de collecties van Belfius en S.M.A.K. in dialoog gaan. Het verwijst naar een werk van Constant Permeke dat deel uitmaakt van de Belfius-collectie maar het verwijst vooral naar de complementariteit van beide collecties. Vier kunstenaars met werken uit beide collecties worden met elkaar geconfronteerd. Het gaat om Leo Copers, Thierry De Cordier, Jan Van Imschoot en Jan Vercruysse.
Ik was aangenaam verrast door zowel de tijdelijke tentoonstelling als de vaste collectie. Bij mijn bezoek was een gids aanwezig. Wat betekende dat ik niet alle werken in detail kon bekijken of zo lang ik wilde, maar in ruil wel een degelijke en geanimeerde uitleg kreeg. Voor u vat ik gewoon het persbericht samen, ga vooral kijken, zou ik zeggen.
Jan Van Imschoot – Ja, ja für Elise, 1994 – © Bart Van Leuven
Jan Van Imschoot is een Gente schilder. Hij brengt historisch beladen schilderijen waarmee hij de scherpe kantjes van de maatschappij probeert bloot te leggen. Je vindt in zijn werken ook de kleinere verhalen, maar vooral is het een zoektocht om de vele historische verwijzingen te kunnen plaatsen. Zijn werken ademen een vervreemdende sfeer uit. De kunstenaar houdt ook heel erg van taal en verwerkt dit in zijn werken.
Lees verder…
vrijdag 14 november 2014 8u36 |
Muziek, Samenleving |
Frank Bombeke (tekst), Lieven Blancke, Greet Lybeer, Mie Bode (beeld) |
‘Als de grote cultuurhuizen sluiten, hebben we tenminste dit nog’ was de commentaar van een deelnemer aan de Huiskamerconcerten, voorbije zaterdag 8 november in Ledeberg. Zo’n vaart zal het wel niet lopen en de vergelijking loopt ook een beetje mank. Maar alleszins had dit nieuwe initiatief van Cultuurcafé Ledeberg van Caroline Mattheeuws en haar vrijwilligers muziek dichter in de buurt en bij de mensen gebracht. Low budget dankzij Wijk aan Zet, gratis voor de deelnemers. Vier groepen van telkens een 15 mensen konden carrouselgewijs genieten van 4 mini-concerten ten huize van gastvrije buurtbewoners in de Weidestraat en de Pol De Vischstraat. Muziekopnames kunnen we de Gentblogt-lezers niet presenteren, maar wel sfeerbeelden door fotografen uit het publiek.
Christian Vladila (Gent) speelde cello, Suite No.1 van Bach. Voor de ware liefhebbers van klassieke muziek.
Stefaan Gouwy (Ledeberg) zong Place Musette, het Beverhoutplein tijdens de Gentse Feesten, de Ledebergse huiskamer in met Frans chanson. Lees verder…
donderdag 13 november 2014 21u15 |
Gentblogt |
patricia |
Afgelopen maandag verraste Wouter ons niet enkel met een concertverslag maar ook met de mededeling dat hij dringend naar het ziekenhuis moest. Gelukkig alleen maar goed nieuws: Arend werd geboren. Een flinke jongen van 3,75 kg en 53 cm. Moeder en kind stellen het goed, liet de vader weten, maar zelf leek hij nog even te twijfelen.
We wensen beide ouders een dikke proficiat en een hartelijk welkom aan de kleine Arend!
donderdag 13 november 2014 19u42 |
Muziek |
Max Van Hemel |
Al ooit een CD gekocht omdat alleen de foto al je kon verleiden? Ik wel. Maar ik heb zeker al een heel leger CD’s gekocht omwille van de muziek.
Ik ben zelf geen liefhebber van veel gitaarwerk en dus moet iemand als Joni Sheila goed opletten. Maar ik loop veel in Gent rond en tijdens de Gentse feesten een aantal jaren geleden zag ik Joni liedjes zingen naast een voorstelling (in opbouw) van het EFTC. Na een paar tonen, of liever akkoorden, sleepte Joni mij mee in haar muziek. En zo word je dan fan van de Facebookpagina van Joni en volg je dat onbekend talent. Je wil meer weten: wie is dat? Van waar komt die (want ze zal wel van ver komen om tijdens de feesten hier op te treden)? Heeft ze al een CD?…
De CD was er nog niet en wat Joni betreft moest ik het doen met een ander verrassingsoptreden in een andere straat. Dat is wel enorm lastig wanneer je ook vrienden van je ervaring wil laten proeven. Lees verder…
donderdag 13 november 2014 11u29 |
Podium en Cultuur, Samenleving |
Veerle (tekst), De Zwarte Doos - Stadsarchief Gent (beeld) |
De bestuursleden van Gent on Files (GOF), de vriendenkring van het Gentse Stadsarchief (Zwarte Doos), zijn dol op alles wat met verleden en heden van Gent te maken heeft, en weten er dan ook heel wat over. Het zou een beetje vreemd zijn indien het anders was, of wat dacht u. Maar ze vroegen zich ook af hoe groot de kennis van de Gentenaar over zijn/haar stad was. En u weet hoe dat gaat op een vergadering, er wordt al eens half lachend een idee gelanceerd – bijvoorbeeld “laten we dan gewoon een quiz organiseren†– en voor je het weet, staat het uitgewerkt en wel op de planning.
(Provinciale tentoonstelling, Gent, 1899 – © Stad Gent, De Zwarte Doos, Stadsarchief)
Op vrijdag 21 november is het dus zover: dan kan u deelnemen aan de allereerste GOF-Quiz en uw kennis van Gent testen. De quizmasters serveren vragen over muziek, sport, literatuur, economie, geschiedenis, politiek, kunst, cultuur, architectuur, feesten en genieten in Gent! En er zijn heel mooie prijzen te winnen.
Lees verder…
RSS
Toneelgroep Nunc bestaat dit jaar tien jaar. Het ideale moment om de trilogie over de Borgia familie af te ronden. Benjamin was trouwens in de voorbereiding van de tweede Borgia gastblogger bij Gentblogt. Maar het is niet zomaar een derde deel geworden.
