Cate Blanchett is Jasmine, zoals ze zich noemt. Een getormenteerde vrouw die alle houvast in haar leven is verloren sinds de breuk met haar man. Ten einde raad vliegt ze van New York, Park Avenue, richting 305 Van Ness, San Francisco. Voor de kenners van beide straten: deze contrasteren nogal met elkaar, net zoals Jasmine sterk contrasteert op vlak van levensstijl met haar zus Ginger. Al denk ik dat het adres in de film niet met de werkelijkheid overeenkomt. Sally’s huis lijkt me eerder ergens in the Mission te situeren, gezien de murals die in beeld komen. Ginger wordt trouwens schitterend vertolkt door Sally Hawkins, de actrice op wie iedere vent verliefd werd tijdens “Happy Go Lucky”, en ook hier steelt ze weer alle charme. Jasmine denkt dat ze haar leven weer op de rails zal krijgen in San Francisco. Ginger hoopt alleen dat Jasmine niet te lang zal blijven, want ze heeft zelf plannen met haar leven, net zoals haar vriend Chili, die de komst van Jasmine maar met lede ogen aanziet. Lees verder…
Een tijdje geleden was er even kortstondig paniek wanneer Tv Ekkergem in slechte papieren zat en een benefiet diende te organiseren, maar ondertussen is Tv Ekkergem goed en wel gered. Meer zelfs, TV Ekkergem is ook uitgebreid naar de Brugse Poort, de Gentse wijk die het meest op Ekkergems zusterstad lijkt.
‘Oeverture’ is zeker niet zomaar een veredelde opendeurdag. Los van hun bestaande aanbod bieden de geselecteerde deelnemers op de driedaagse immers een toegevoegde waarde of activiteit aan die de link tussen design en kunst beklemtoont of belicht. Speciaal voor de vijfde verjaardag van ‘Oeverture’ pakken designshops, galerijen en musea dan ook uit met primeurs, eigenzinnige installaties, knappe kunstwerken of nooit eerder vertoonde designs.
De benaming ‘Oeverture’ verwijst zowel naar ‘openstaan voor’, ‘ontdekking’ als ‘oever’. De Leie is dan ook de rode draad door het gebeuren. De elektrische sloepen van Yachtcharter Gent varen doorlopend tussen 10u en 17u30 vanaf de aanlegsteigers van Krommewal, de Oude Vismijn en het Justitiepaleis naar de deelnemende galerijen, winkels, musea en occasionele tentoonstellingsruimtes. Voor 5 euro kan men de hele dag gebruik maken van die bootjes. Een 6-tal locaties bevinden zich evenwel langs de ring van Gent en die kunnen via de gratis Volvo-shuttles bezocht worden.
De tweede dag van het Boombalfestival moest het dan wel in de namiddag onder de grijze wolken zien te redden, er was een hoop meer volk afgezakt naar de weide en de danstenten zaten goed vol. Zelf arriveerde ik wegens plaatselijke buien boven mijn hoofd pas ‘s avonds, net op tijd om een grote pasta Bolognaise op te peuzelen. Subtiel vroeg een vriendin van me, net als gisteren, of ik al gedanst had. Wijselijk herinnerde ik haar aan het feit dat ze me ooit op het boombal op de Gentse Feesten aan het dansen had gekregen en dat dat zowel voor haar als voor mij nogal faliekant was afgelopen. Niettemin, als ik zo al die vrolijke mensen bekijk die zo mooi aan het heupwiegen en huppelen zijn, dat ziet er toch fijn uit. Plezant. Sfeerfoto’s maar trekken dan. Camera als excuus. Lees verder…
Arthur De Decker vertelt de geschiedenis en Jos Tavernier kiekte de huidige situatie. Er veranderde heel wat! De vorige afleveringen staan in het archief van Gentblogt.
De spoorweg was het eerste type transportinfrastructuur dat de logica van de stadsomwalling met toegangspoorten niet langer respecteerde. Toen de jonge Belgische Staat besloot tot de aanleg van een nationaal spoorwegnet, betekende zulks in de praktijk een eerste ernstige inbreuk op de autonomie van de steden. Dit heeft in Gent verder aanleiding gegeven tot een belangrijke reorganisatie van de stedelijke structuur. Lees verder…
Na het lezen van het boek ging ik mijn “pottekes en tubekes” in de badkamer toch wat aandachtiger bekijken. Als ik amper een paar jaar geleden nog mijn schouders opgehaald had, las ik nu overal over die parabenen. Dat je je toch maar beter zorgen moest maken of dat het zo erg allemaal niet was. En dan is er nog dat gedoe met plastic in de zee, maar veel verder dan het installeren van de app ben ik nog niet geraakt. Of wacht, ik heb die thuis gedemonstreerd met een flesje water en het lief lachte dat het maar goed is dat ik niet insta voor de wekelijkse boodschappen.
Ik gebruikte eerst mijn potje uit, want verspilling is ook nergens voor nodig en omdat ik toch ook al niet 100% tevreden was, ging ik op zoek naar een alternatief. Toevallig passeerde ik even later aan Lush, in de Langemunt. In een nog verder verleden ben ik wel eens met een blokje zeep thuisgekomen van een buitenlandse trip. In Antwerpen weet ik die al een tijdje te vinden, maar heb ik eigenlijk nog niks gekocht voor zover ik me kan herinneren. En in Gent was ik zelfs nog niet binnen geweest.
Al had ik wel al de heerlijke geuren wanneer ik daar passeer, opgemerkt. In de straat staan vaak grote kommen water en je kan al eens iets proberen maar soms is het moeilijk te zien wat of hoe. Nee, dan is het toch gemakkelijker om de winkel binnen te stappen. Lees verder…
woensdag 21 augustus 2013 9u43 |Podium en Cultuur|
Caroline Neels |Reageren uitgeschakeld
Straks, op zaterdag 14 september, is het weer OdeGand en daar kijken we altijd naar uit omdat het toch nog altijd de hoogmis van klassieke en wereldmuziek blijft.
Dit jaar viel me in de programmatie vooral de groep Kalakan op. Daarvan had ik nog nooit gehoord. Het blijkt een Baskisch trio te zijn dat via folk en pop, met a-capellagezangen en eigentijdse opzwepende ritmes, de geschiedenis van Baskenland vertelt. Saai, zou je denken, maar dat is het zeker niet want ook Madonna had ze opgemerkt. Vorig jaar speelden ze een prominente rol in de MDNA-wereldtournee van de popster, die op 12 juli 2012 ook in het Brusselse Koning Boudewijnstadion halt hield.