Negen weken vakantie: het is soms lang voor de kinderen, en je voorziet best af en toe toch een activiteit, als je niet wil dat ze op den duur continu ruzie maken.
Ik toog met vier kinderen naar het Museetse, omdat ik gehoord had dat de zoektochten daar echt wel de moeite zijn. En jawel, het Huis van Alijn heeft er werk van gemaakt. De toegang voor kinderen is op zich gratis, maar voor de zoektocht moet je wel vier euro betalen. Ik kocht er twee: een van Poes is jarig voor de twee kleuters, en Wie is de moordenaar van Hendrik van Alijn? voor de twee oudsten.
Poes is jarig gaat over het feit dat Hendrik, het spook van Alijn, een verrassingsfeestje wil organiseren voor zijn jarige poes, en dat de kinderen daarom alle diertjes moeten zoeken en uitnodigen. De meisjes kregen elk een audiogids die ze tegen hun oor moesten houden, en waarvoor ze telkens poezensporen moesten zoeken, en het nummertje intikken in de gids. Ze kregen dan een verhaaltje met uitleg over de kamer waarin ze zich bevonden, maar wel heel leuk gedaan. Daarin kregen ze ook telkens de opdracht om een diertje van een stickervel te nemen, en op een kroon te plakken. Tegen het einde is de kroon vol, en kan je ze in elkaar zetten. Lees verder…
Paviljoen 13? Even snel herhalen: De Dienst Cultuurparticipatie organiseert de Groote Gentsche Ontwerpwedstrijd Paviljoen 13 en daagt jou uit na te denken over de stad en haar architectuur, dynamiek en ontmoeting, duurzaamheid en flexibiliteit. Voor alle praktische info verwijzen we naar de website van Stad Gent, zijnde www.gent.be/paviljoen13 en om u nog meer te inspireren, zijn er nog twee nieuwe filmpjes en krijgt u ook de bierviltjes te zien waar we het de vorige keer over hadden.
Dok Strand, we hebben het er al een paar jaar over gehad. Vorig jaar viel het weer dik tegen, en ook in 2011 was er lang niet altijd zonneschijn.
Maar kijk, deze zomer hebben we echt niet te klagen, dacht ik zo. Gisteren trok ik dan ook met de drie kinderen naar het strand. Het echte strand is niet aan mij besteed: veel te veel zand, veel te veel mensen, veel te veel file, en ook wel te lang rijden met wagenzieke kinderen. Dok Strand dus, de ideale vervanger, samen met de Blaarmeersen.
Ik vind het alvast ideaal: vlakbij, een heus echt strand voor de kinderen, een zwembadje en strandspeelgoed inclusief, en voor de ouders een uitgebreid terras met zowel drinken als eten. Er zijn speeltoestellen, er is een strandwinkel, er is een piano van 123piano, er is de DOKbib, een moestuin, barbecuestellen, enfin, er is vanalles. Lees verder…
Een paar dagen geleden stond het in de kranten: de gevel van de Achtersikkel, u weet wel, dat prachtige kleine pleintje naast de Sint-Baafskathedraal, met die ronde toren, waar het conservatorium zit, is gerenoveerd. Eindelijk. Na anderhalf jaar.
Ignace Van der Kelen ging voor u een kijkje nemen. Kijk gerust mee.
In mei van dit jaar verhuisde Masuda Rie definitief van Osaka (Japan) naar het verre Gent. Hier startte ze een nieuw leven met haar verloofde, Gentenaar & beeldhouwer Peter Van Romphey. Tijdens het weekend van 23 tot & met 25 augustus treden ze met elkaar in het huwelijk, vandaar de titel van de tentoonstelling: “Eternal love 
Rie is niet onbekwaam in de Japanse kalligrafie, shodo. Ze is dan ook zeer vereerd om – in samenwerking met Kunstgalerie G14 – haar eigen shodo lerares, Ishida Sensei, in Gent te mogen verwelkomen. Naast talloze tentoonstellingen in Japan zelf exposeerde Ishida Suoh reeds in China, Taiwan en Canada. Gedurende haar voortdurende opleiding & carrière was het Ishida Sensei’s droom om ooit in Europa haar werken te kunnen voorstellen. Dit wordt deze maand – tijdens haar 64e levensjaar – eindelijk gerealiseerd, en we zijn bijzonder verheugd dat deze première Gent te beurt valt.
In Japan is Ishida Sensei een zeer gerenommeerde autoriteit op het vlak van shodo. Ze begon met Japanse kalligrafie op 17-jarige leeftijd, om 17 jaar later de titel van professor te behalen (uitgereikt door de Nihon Shohoin). Gedurende decennia volgde ze verschillende opleidingen & behaalde titels + certificaten bij meerdere Japanse shodo autoriteiten; exposeerde heel vaak, en gaf natuurlijk ook zelf les. Ishida Sensei specialiseerde zich in religieuze kalligrafie, haar werken zijn dan ook terug te vinden doorheen Japan in verschillende boeddhistische tempels. Zelfs op de leeftijd van 64 jaar beschouwt ze zichzelf nog steeds als leerling – momenteel concentreert ze zich op de oorsprong van shodo & op de Chinese kalligrafie. Lees verder…
Voor de zevende maal organiseren Circa, Wisper, Danshuis De Ingang, zZmogh, Sogni en Polariteit de dansdriedaagse Dansen in ‘t Park in het Azaleapark in Sint-Amandsberg.
Ook deze editie wordt sfeervol genieten met familie en vrienden: er is een ruime keuze aan dansinitiaties en dansworkshops met o.a. Argentijnse Tango, Lindy Hop, Inclusie dansen, flamenco kids en zoveel meer… ‘s Avonds geniet je van verschillende dansvoorstellingen en performances uit binnen- en buitenland, gevolgd door een spetterend dansfeest in openlucht. Voor de kleine bezoekers werd een volledig kinderdorp uitgewerkt met dansinitiaties en theaterworkshops.
Ik ging even poolshoogte nemen gisterennamiddag, ondanks de dreigende wolken, samen met een vriendin en vier kinderen, en ik moet toegeven: de sfeer was er. Overal zaten mensen, liepen kinderen rond, en werd er vooral gedanst. Op de grote dansvloer ging net een initiatie Oosterse dansen door, terwijl er op een van de kleinere werd gezumbad (of hoe schrijf je dat?).
Een stukje taart later – en man, eigenlijk zag à lles op dat buffet er ongelofelijk lekker uit – stroomde de grote dansvloer vol voor de lindy hop, en werd er enthousiast meegehuppeld, ook al was het intussen toch wel serieus beginnen druppelen. Lees verder…
Dit complex  heeft meerdere componenten uit verschillende tijdperken. Strikt genomen slaat de benaming Bijlokecomplex enkel op de gebouwen gelegen op het uitgestrekte terrein tussen de Godshuislaan, de Bijlokekaai, de Louis Pasteurlaan en de Jozef Kluyskensstraat. Hierbij sluiten enkele andere gebouwen tussen de Jozef Kluyskensstraat en de Coupure Links aan. Ze werden alle ooit in functie van het Bijlokehospitaal beschermd als monument. Bovendien werd de hele site in 1980 als stadsgezicht beschermd.
Arthur De Decker schrijft er teksten over  en Jos Tavernier toont hoe die site er nu uitziet. De vorige afleveringen staan in het archief van Gentblogt.
Serie 1 nr. 22 De puntgevel van de refter van de Bijloke
Op deze postkaart, verzonden in 1906, zien we de zijvleugel van de Bijlokabdij. Het is een prachtig voorbeeld van vroege 14de-eeuwse baksteenarchitectuur.  Het is een van de hoogtepunten van de baksteengotiek. Het maakt deel uit van de centrale gebouwen van de abdij die rondom een binnentuin zijn geschikt, typisch voor een cisterciënzerinnenabdij. Deze abdij ontstond in 1228 toen het Mariahospitaal, oorspronkelijk ingericht in een woning nabij de Sint-Michielskerk, naar de Bijlokemeersen werd overgebracht. De fenomenale stedelijke expansie en de bevolkingsaangroei in de 13de eeuw maakten een georganiseerde ziekenzorg in hospitalen en godshuizen noodzakelijk. Lees verder…
De kaart is zeer beperkt: dagsoep, spaghetti met geitenkaas en honing, of een enorme salade, met ansjovis of tempeh. Voor de kinderen is er spaghetti. Meer moest dat eigenlijk niet zijn, en dus ging ik aan de toog bestellen. Je bestelt, betaalt, krijgt je drankjes mee, en meteen ook het nummertje van je bestelling. Zodra de lichtjes van het gadget oplichten, is je bestelling klaar, en kan je ze gaan afhalen. Lees verder…
donderdag 15 augustus 2013 9u36 |Muziek|
Tineke Schatteman |Reageren uitgeschakeld
Het klinkt haast onwaarschijnlijk: een rasechte reggaezanger geboren en getogen in Gent. En toch is het waar. De jonge en beloftevolle Gentse Collieman (Stefaan Colman) kreeg reeds veel positieve reacties. Onder meer zijn debuutalbum ‘The same blood’ (2011) werd bijzonder goed onthaald door het reggaewereldje. Vandaag stelt hij zijn eerste videoclip ‘Farmerman life’ voor, in samenwerking met de Antwerpse dubproducer Unlisted Fanatic.
woensdag 14 augustus 2013 8u55 |Faits Divers, Natuur|
Dirk Van de Vyver |Reageren uitgeschakeld
Wie rond dit tijdstip van het jaar naar de nachtelijke hemel kijkt, kan vaak meerdere meteoren per uur waarnemen. Deze zijn afkomstig van de meteorenzwerm Perseïden die de baan van de aarde nu kruist. Daarom organiseerde de UGent volkssterrenwacht Armand Pien een kijkavond op campus Sterre. Rond negen uur gingen de deuren open en konden we naar het dak van het gebouw S9 om daar het opstellen van de mobiele telescopen te volgen, en om vervolgens ook door de telescopen te kijken. Terwijl we de horizon afspeuren, krijgen we plots een omgekeerde kerktoren te zien. Dat blijkt normaal te zijn omdat een extra lens (om het beeld te draaien) veelal niet gebruikt wordt om geen extra licht te verliezen.
De kinderen die zijn meegekomen met hun ouders, wachten vol ongeduld om zelf ook eens te kunnen kijken, terwijl de maan al een tijdje verstoppertje met hen speelt achter de aanwezige wolkenslierten. De geïnteresseerde bezoekers kunnen een (ingekorte en kindvriendelijke) voordracht over meteoren volgen. We leren dat er in de 19e eeuw ooit een meteoriet in Sint-Denijs-Westrem is gevallen, waarvan er nu een deel in het Vaticaan en een deel in een museum ligt. Lees verder…
dinsdag 13 augustus 2013 8u20 |Muziek|
Guy Van Handenhove |4 reacties
Na de Gentse Feesten, Festival Van Vlaanderen en OdeGand heeft Gent er een nieuw muzikaal spektakel bij : 123-Piano. Het project, ontsproten aan de geest van Sioen en Chris Taerwe van Quatre Mains Piano’s, heeft niet alleen als bedoeling om iedereen de kans te geven muziek te spelen, maar ook om mensen op een natuurlijke wijze samen te brengen.
Na een gelijkaardige ervaring in Gare Montparnasse in Parijs, waar enkele hobby-pianisten tijdens het wachten op de trein elk een stukje piano speelden en waar omstaanders geboeid stonden te luisteren, contacteerde Sioen de Stad Gent om dit sociaal-artistiek project te ontwikkelen. Schepen van Cultuur Annelies Storms, was direct gewonnen voor het project en zette mee haar schouders onder het project.
Met als resultaat dat van woensdag 14 augustus tem 28 september op 7 verschillende plaatsen in Gent (Stadshal, Gravensteen, St Pieterstation, Pyramuide, Pierkespark, Woodrow Wilsonplein en Dok) een piano zal staan waar iedereen die in de buurt woont of een toevallige passant is zijn of haar muzikale talenten aan de buitenwereld kan tonen. Lees verder…
Je zag tijdens de Gentse Feesten misschien al een aantal #tijdvoor80-artikels passeren op Gentblogt, wel: de komende maanden staan de jaren 80 centraal in Het Huis van Alijn. Het museum wil kennis over dit decennium vol contrasten en dualiteiten opbouwen en laten circuleren, samen met het publiek: Tijd voor 80 gaat via social media op zoek naar het geluid, de kleur en het uitzicht van de jaren 1980.
#tijdvoor80Â is het codewoord. Met deze hashtag brengen u en ik via verschillende kanalen de jaren 80 binnen op www.tijdvoor80.be.
Groen in de stad, stadstuinieren, vensterbanktomaten en -pepertjes, … Het klinkt u ongetwijfeld niet meer onbekend in de oren. De kans is bovendien groot dat u zelf al wat aan de slag bent gegaan om wat meer (eetbaar) groen in uw directe omgeving te creëren. Mocht u echter nog wat extra inspiratie kunnen gebruiken of een beetje praktische hulp, dan kan u op zondag 11 augustus terecht bij Mastouche (Schoolkaai, tussen 13u en 16u) of zaterdag 17 augustus aan de grindbakken van Dok Noord (tussen 9 en 12u) voor een workshop verticale tuinen uit paletten.
Organisator van deze workshops is Kangroen, een initiatief van Bert Ostyn, een bio-ingenieur die zijn opleiding graag met een flinke dosis creativiteit aanwendt om zo de wereld rondom ons leefbaarder en duurzamer te maken. Geïnspireerd door een aantal reizen door ongerepte natuur is hij ervan overtuigd dat het ook in het verstedelijkte Vlaanderen groener kan.. Met een woonst in de stad is hij reeds enkele jaren op zoek om van zijn beperkte stadsruimte een leuke tuin te maken. Deze ervaringen deelt hij nu graag met anderen via ‘Kangroen’. Lees verder…
Zo’n drukte als tijdens de Belle Epoque is er nu niet meer op de Groentenmarkt. Wat er wel nog staat, is het Vleeshuis en de monumentale pomp.
De markt was achtereenvolgens veemarkt, vismarkt (1366-1689) en sedert de 18de eeuw groenselmarkt. In goed Nederlands heet dat tegenwoordig Groentemarkt.
In de vorige eeuwen vervulde deze markt een belangrijke functie als executieplaats: misdadigers werden gestraft op de pijnbank, waarvan de haken en balksleutels bewaard zijn in het “Galgenhuysekenâ€, dat reeds bestond in de middeleeuwen, doch in 1783 als herberg werd uitgebreid. Een galg heeft er echter nooit gestaan! Lees verder…