dinsdag 2 december 2014 9u09 |
Musea en tentoonstellingen, Podium en Cultuur |
Veerle |
In tegenstelling tot wat tegenwoordig misschien kan worden gedacht, is er historisch een nauwe band tussen Gent en het liberale leven, in heel diverse sectoren. Zo had Gent van 1830 tot aan de Tweede Wereldoorlog alleen liberale burgemeesters, een enkele kortstondige uitzondering daargelaten. Het is de bakermat van het Willemsfonds, opgericht in Gent in 1851, en het oudste nog actieve Vlaamse cultuurfonds dat het voortouw nam in de vrijzinnige en Vlaamse beweging. Zo was er een sterk aanwezige liberale pers, bouwden opeenvolgende liberale schepenen het stedelijk onderwijs uit en steunden steeds meer liberale sociale initiatieven op een combinatie van zelfredzaamheid en solidariteit. En zo zouden we nog even kunnen doorgaan.
Gelukkig hoeft dat hier niet, want Bart D’hondt, wetenschappelijk medewerker van het Liberaal Archief, dook in archieven en bibliotheken, in kranten en tijdschriften, en voert ons mee door anderhalve eeuw Gents liberaal leven in het boek Van Andriesschool tot Zondernaamstraat. Verwachte evenwel geen doorlopende chronologische geschiedenis, neen. De auteur selecteerde een tweehonderdtal personen en organisaties en vertelt het verhaal aan de hand van deze liberale actoren. Ze worden ook gelinkt aan nog bestaande plaatsen in Gent. Lees verder…
maandag 1 december 2014 9u03 |
Architectuur |
Koen Goeminne |
Twee historici, Koen Goeminne en Pieterjan Vinck van de website Vigor Clius, stuurden ons een tijdje geleden het volgende artikel toe. Wij zeiden uiteraard geen nee!
Op een zonnige dag tijdens het weekend rondkuieren in een middeleeuwse stad, een must voor iemand met een passie voor het verleden. Vorig weekend maakte ik van de laatste nazomerdag gebruik om zo’n wandeling te maken met als bestemming de ruïnes van de Gentse Sint-Baafsabdij. Ooit bekend als één van de machtigste benedictijnenabdijen van Vlaanderen, is deze site vandaag veel minder bekend dan de Sint-Baafskathedraal met zijn Lam Gods, of het Gentse belfort met zijn draak als torenspits. Wat deze ruïne uitademt is niet de gebruikelijke ‘disneyficatie’ van de geschiedenis, maar wel een mysterieuze vergane glorie met vooral veel vraagtekens over het hoe, wat en waarom. Kortom, precies zoals historici het graag hebben. Op deze site geen duizenden toeristen die van alles een foto nemen, geen dure inkomprijzen om een glimp van een meesterwerk te mogen opvangen. Wat de bezoeker vooral opvalt aan deze site is de sereniteit: een mooie open tuin met hier en daar een oud beeld, een oudere buurtbewoner die een oogje in het zeil houdt, een student die een boek leest… In deze bijdrage zal ik kort de geschiedenis van deze mysterieuze plaats toelichten. Wie de Sint-Baafsabdij in ‘real life’ wil bezichtigen zal echter moeten wachten tot april, wanneer de site terug toegankelijk is voor het publiek.
Amandus en de heilige Bavo
De oorsprong van onze Sint-Baafsabdij moeten we zoeken bij de figuur Amandus. Deze gedreven zendeling was reeds vanaf de 7e eeuw vanuit zijn houten klooster op de Blandijnberg (die later zou uitgroeien tot de Sint-Pietersabdij) gestart met het bekeren van het gebied bij de samenvloeiing van de Schelde en de Leie. Om zijn bekeringswerk kracht bij te zetten bouwde hij de ‘Ganda-kerk’, genoemd naar zijn ligging. Ganda is immers het Keltische woord voor monding. Deze Ganda-kerk won aan succes onder invloed van de verering van Bavo, nadat zijn stoffelijke resten naar hier werden overgebracht. Door deze populariteit namen het aantal giften en schenkingen enorm toe. Zo kon de clerus van de Ganda-kerk uitgroeien tot een echte kloostergemeenschap en dit op nog geen kilometer afstand van de Sint-Pietersabdij.[1] Vanaf de 9e eeuw nam het Gandaklooster, dat inmiddels tot abdij was uitgegroeid, Bavo als hun patroonheilige. De Sint-Baafsabdij was geboren. De eerste abt van de abdij werd Einhard, bekend als biograaf van Karel de Grote. Onder leiding van Einhard en geruggensteund door de verering van Bavo kende de abdij een periode van grote voorspoed. Hierbij werd de houten kerk zelfs vervangen door een stenen exemplaar.[2] Lees verder…
zondag 30 november 2014 15u56 |
Samenleving, Sport |
Marion Andrews |
België heeft een voetbalcompetitie voor dak- en thuislozen, en ook Gent doet mee. Via via werd Marion Andrews uitgenodigd om een training bij te wonen, en ze kreeg meteen ook de regels van het spel uitgelegd. Ze maakte er het volgende artikel over.
Five-a-side football is min of meer op straat ontstaan. Groepjes jongeren palmden een stukje van een park of pleintje in, zetten twee goals op, zochten een bal en de match kon beginnen. Langzaam verovert het een naam naast de ‘grote FIFA jongens’. Zoals de naam al doet vermoeden bestaat een team uit vijf spelers, inclusief de goalkeeper. De regels worden losjes geïnterpreteerd. Er zijn ook six-a-side en seven-a-side teams. Het terrein waarop ze spelen is aanzienlijk kleiner dan dat van een gewoon voetbalveld, ook de goals zijn kleiner. De bal is even groot, maar zwaarder, waardoor hij niet zo hoog opstuitert. Kopballen en ballen hoger dan de spelers zijn verboden. Het strafschopgebied is een halve cirkel rond het goal. Uitsluitend de goalkeeper mag dit betreden. De goalkeeper mag de bal niet uit schoppen, maar enkel uit gooien. Er bestaan geen regels voor buitenspel. Een groot verschil met traditioneel voetbal is, dat rondom het veld een soort muur staat, waardoor de bal binnen het veld blijft en de bal soms razendsnel heen en weer rolt. Een ander groot verschil is, dat elke speler tegelijkertijd aanvaller en verdediger is. In Amerika is five-a-side populair bij kinderen. Door de kleinschaligheid hebben de junioren veel balbezit en wordt de wedstrijd spannender. Five-a-side wordt zowel binnen als buiten gespeeld. De wedstrijdduur varieert van 30 tot 60 minuten. Lees verder…
zaterdag 29 november 2014 20u08 |
Muziek |
Michel Vuijlsteke |
1962-2014
vrijdag 28 november 2014 16u30 |
Architectuur |
Arthur de Decker (tekst), Jos Tavernier (beeld) |
In de serie 1 van Albert Sugg handelen heel wat postkaarten over het toen herontdekte Gravensteen. In deel 54, deel 75 en deel 78 toonden we reeds de kaarten over respectievelijk het westelijk deel, de ringwal en de toegangspoort. Deze week komt het huis van de kastelein en het noordelijk deel aan bod. Arthur De Decker doet de duiding en Jos Tavernier verzorgt de hedendaagse zichten.
Serie 1 nr. 212 Gravensteen VI. De Romaanse galerij (1200)
Deze Suggkaart toont ons het ruineuze gebouw dat in de 13de eeuw ten oosten aan het Donjon werd toegevoegd. Dit werd lange tijd de Romaanse galerij genoemd doch werd na de restauratie door Jozef De Waele tijdens la Belle Epoque de kasteleinswoning geheten daar het de woning van de slotvoogd of burggraaf zou geweest zijn. Deze gevel, met langs beide zijden een toren, was één van de merkwaardigste delen van het Steen. De toren links bevat een wenteltrap die naar de verdiepinen en naar het Plat bovenop het Donjon leidt. De toren rechts, niet te zien op de kaart, bevat een kamertje op elke verdieping. De voorgevel heeft op de eerste verdieping 4 grote rondbogen gedragen door mooie zuiltjes. Deze staan op steunmuren, die uit het schuine ondergedeelte van de muur oprijzen. De Romaanse rondbogen overspannen de vensters van de kamer van de kastelein, ook wel de kapitein van het kasteel genoemd. Lees verder…
donderdag 27 november 2014 9u18 |
Muziek |
Wouter De Sutter |
De Belgisch-Finse Anu Junnonen sloot zondagavond het weekend af in Muziekcentrum Kinky Star. De klassiek geschoolde muzikante bracht met haar band een ongewone mix van elektropop, Finse folk, ABBA, Jazzrock en nog ’n paar dingen. Met inzet van etherische zangpartijen en – zowaar- een dwarsfluit. Het ideale recept voor een flink potje avant-gardistisch gedram, hoor ik u al denken, maar dat werd het niet. Ongewoon ja, ontoegankelijk neen.
Tien jaar geleden streek Anu neer in Brussel als au pair. En bleef er. Niet als eeuwige kinderoppas, wel als muzikante. Tien jaar in het land, maar dat was er op het podium niet aan te horen. De sirene van de Baltische Zee klonk tussen de nummers door alsof ze al heel haar leven in de druilerige driehoek aan de Noordzee heeft doorgebracht. Om er tegendraadse muziekjes te maken. Al dan niet met gelijkgestemde zielen.
Vorige maand kwam het solo debuut ‘Skeletons’ uit op LC Music. Een album met negen nummers die zowat integraal door haarzelf werden ingespeeld en waarin een buslading stijlen, stemmingen en invloeden aan bod komen. Cross-over in de ware zin van het woord. Doet wat denken aan Hanne Hukkelberg, ook van alle markten thuis. Live laat ze zich bijstaan door een drummer en een wat stuurs kijkende bassist/percussionist. Lees verder…
woensdag 26 november 2014 13u53 |
Samenleving |
ElsS |
Sinterklaas, Kerstmis, nieuwjaar, … december is voor velen cadeautjesmaand waar met glinsterende oogjes naar wordt uitgekeken. Helaas betekent december ook voor steeds meer mensen nadenken over hoe die geschenkjes er toch nog kunnen komen zonder een financiële aderlating te veroorzaken. Om deze mensen een hart onder de riem te steken en een steuntje in de rug te geven, organiseert Ledeberg Doet het Zelf een Geefplein Speelgoed. Iedereen kan er speelgoed geven of ophalen op de Standaertsite op zondag 30 november tussen 11u en 16u.
Geefpleinen zijn een vrij recent fenomeen. Op talloze plaatsen in Vlaanderen gaan ze door. Het is een plek van geven en krijgen, maar je hoeft niet eerst te geven om vervolgens te kunnen krijgen. Je kunt er bruikbaar speelgoed schenken, genieten van de sfeer, een koffietje met pannenkoek bestellen en met een goed gevoel naar huis gaan. Maar uiteraard ben je even welkom wanneer je op zoek bent naar speelgoed of spelletjes.
Begin september organiseerde Ledeberg Doet Het Zelf een zeer succesvol Geefplein. Deze keer werken er nog meer organisaties mee om van het Geefplein Speelgoed een geslaagde dag te maken. Toontje vzw uit Gentbrugge stelt ook speelgoed ter beschikking.
In heel Vlaanderen zijn er trouwens op deze dag Speelgoed Geefpleinen (meer info op https://www.bewustverbruiken.be/artikel/30-november-speelgoed-geefpleinen).
Heb je thuis nog bruikbaar speelgoed liggen waarmee je kinderen gelukkig kan maken? Breng het op zondag 30 november (11-16 u) naar de Standaertsite. Of beter nog: bezorg het op werkdagen tussen 9 en 17 u bij Samenlevingsopbouw, in het oude Buurtcentrum, Langestraat 129.
Lees verder…
woensdag 26 november 2014 9u03 |
Sport |
Gudrun |
Afgelopen weekend vond in Londen het 42ste internationaal kendotoernooi Mumeishi 3s plaats. Ruim 60 teams uit heel Europa streden om de titel. Ook de Gentse kendoclubs Ko Jika en Kendo Gent waren het Kanaal overgestoken om deel te nemen. Naarmate de rondes vorderden werd duidelijk dat de finale een Brits – Belgisch onderonsje zou worden. Bijna werd het zelfs een Gentse derby. Maar in de halvefinale verloor Kendo Gent (vertegenwoordigd door Jimmy De Backer, Emanuel Van Ackere en Vincent Dupon) van het Britse Shozankan, die hiermee in de finale tegen Ko Jika uitkwam. Met Peter D’hont en Wesley Haeke – beide lid van het Belgisch Nationaal Kendo Team – en Robyn Van Daele was de overwinning knap voor Ko Jika. Goud voor Ko Jika en brons voor Kendo Gent.
Een andere landgenoot die in de prijzen viel was Annick Pollet, een Brugse die in Gent werkt. Zij won de Fighting Spirit.
Dat ook de beginnende Gentse kendoka’s heel wat in petto hebben, bewezen ze op het Belgisch Kyu Kendo kampioenschap begin deze maand. Ook daar was Gent ruim vertegenwoordigd op het podium. Bij de individuele competities behaalde Kendo Gent 1 bronzen medaille. Ko Jika keerde met niet minder dan 4 gouden, 4 zilveren en 5 bronzen medailles alsook 1 fighting spirit terug naar de Arteveldestad. Bij de teamcompetitie was het hetzelfde verhaal als in Londen: goud voor Ko Jika en brons voor Kendo Gent.
Meer foto’s over het Belgisch Kampioenschap vindt u op www.facebook.com/kendopictures.
RSS
