RSSStille optocht
Zonder woorden.
Let’s Pinx together: holebifilmfestival
Het nieuwe kalenderjaar is in aantocht en dat gaat hand in hand met een gloednieuwe editie van het holebifilmfestival Pinx. Voor het derde jaar op rij brengen vzw La Luna en cinema Sphinx vier dagen lang een boeiende selectie fictiefilms, documentaire en kortfilms onder één dak.
Van 22 tot en met 25 januari stellen we een programma voor dat logischerwijs het holebithema als roze draad heeft. Dit jaar tasten we evenwel bepaalde (seksuele) grenzen af en gooien we enkele labels overboord. Bovendien leggen we met onze openingsfilm en meerdere kortfilms de focus op Scandinavië.
Het startschot geven we dit jaar met een bijzonder liefdesverhaal tussen twee jonge mannen: de gevoelige bad boy Andreas en de androgyne Sebastian. ‘Something Must Break’ is Zweedse cinema die mikt op het hart.
In ‘Test’ volgen we de getalenteerde danser Frankie. Onderweg genieten we bovendien van beklijvende dansscènes van choreograaf Sidra Bell en een heerlijke soundtrack met o.a. Bronski Beat, Sylvester en Laurie Anderson. Dit verhaal over vriendschap, liefde en geluk in een tijdperk van onrust won vorig jaar de prijs voor Beste Film op het Los Angeles LGBT Film Festival.
Traditiegetrouw pakken we ook uit met enkele Belgische premières: de documentaire ‘Peter De Rome: Grandfather of Gay Porn’, het Braziliaans drama ‘Praia do Futuro’ en de Amerikaanse debuutfilms ‘Appropriate Behaviour’ (Desiree Akhavan) en ‘Concussion’ (Stacie Passon).
Op zondag 25 januari sluiten we ons festival af met ‘The Normal Heart’. Het verhaal over de begindagen van de aidscrisis in New York in de vroege jaren 80 is een aangrijpende filmbewerking van Larry Kramers gelijknamige toneelstuk, waar onder meer Julia Roberts en Mark Ruffalo de hoofdrollen op zich nemen. Lees verder…
Muziek = Vertroosting
Ook aan het eind van een dag die de geschiedenisboeken zal ingaan als gitzwart na de bloedige aanslag in Parijs werd er gemusiceerd. Omdat het nu eenmaal zo gepland was. Woensdagavond met een sombere kop richting Vlasmarkt en de vertroosting die muziek bieden kan. De gedachten zijn vrij.
In Muziekcentrum Kinky Star speelde het Leuvense trio ‘Evillookingbird’. De jonge band – op het KS podium pas aan haar zevende optreden toe – bracht een originele mix van klassiek en rock. 100% instrumenteel, de (elektrische) piano in een hoofdrol.
Nog maar voor de zevende maal op de planken maar toch bestaat ‘Evvillookingbird’ al een goeie vier jaar. Bijzonder veel haast is er kennelijk niet bij. Hoeft ook niet. Traag kan ook mooi zijn.
De bezetting doet eerder ongewoon aan; piano/keys in combinatie met bas en drums. Ongewoon maar de groep heeft dan ook bijzonder weinig op met klassieke pop- en rockformules.
In november brachten de Leuvenaars een eerste EP (‘Labyrinth’) uit in eigen beheer. Een veredelde demo waarop de “experimental heavy classical piano-driven spacepostrock†(sic) die de band produceert, in zes ferme brokken wordt opgediend.
Veel (space)postrock hebben we echter niet opgevangen tijdens de korte show. Wel heel wat nerveus pianogeweld dat vanaf de start de nodige Philip Glass – associaties opriep. Nerveus maar trefzeker. Toetsenman Tim werd netjes begeleid door een hypergeconcentreerde bassist die zich nauwelijks verroerde en door een enthousiast om zich heen meppende drummer. Het contrast kon moeilijk groter.
De show werd geopend met ‘Re Entry’, ook het eerste nummer van de EP. Een waterval van een nummer waarin de ene pianopartij na de andere in de clinch gaat met bas en drums. De toon was meteen gezet want, op het hoekige ‘FixedActionPattern’ na halfweg de set, werd ongeveer hetzelfde energieke spelpatroon gevolgd in de nummers die volgden. Gelukkig met de nodige zin voor variatie. Vervelen deed het in geen geval. Lees verder…
Albert Sugg en de Belle Epoque in Gent: Série 1 (86) Kunstschatten in Sint-Baafskathedraal
Gezien het buiten bar koud is blijven we in deze zesentachtigste aflevering over de postkaartenserie nr. 1 van Albert Sugg binnenkamers en toont Arthur De Decker enkele kunstschatten in de Sint-Baafskathedraal, de vroegere Sint-Janskerk. Hij bespreekt enerzijds het grafmonument van bisschop Triest en anderzijds het schilderij Het Lam Gods.
Serie 1 nr. 279 Sint-Baafskathedraal. Mausoleum van Bisschop Triest (Jérôme Duquesnoy 1642-1645)
De Sint-Baafskathedraal heeft ontelbare grafmonumenten, epitafen en grafzerken gekend die in de loop der eeuwen zijn verdwenen en door nieuwe exemplaren zijn vervangen. De nu nog bestaande praalgraven van bijvoorbeeld de bisschoppen Carolus Maes (1595-1612), Carolus van den Bosch (1609-1665), Eugeen D’Allamont (1627-1673), Johannes de Smet (1674-1741), Maximiliaan Van Der Noot (1685-1770), Govardus van Eersel (1713-1778) zijn terug te vinden rond het koor recht over de zijkapellen. In het noorden van de kooromgang staat het praalgraf van bisschop Antonius Triest (1576-1657) in wit en zwarte marmer tussen twee kolommen achter een gesmeed ijzeren traliewerk. Dit is het enige praalgraf van de kathedraal waaraan postkaartenhandelaar Albert Sugg een kaart wijdt. Het monument kan aanzien worden als het eerste barokke beeldhouwwerk in de Nederlanden en is het werk van de beeldhouwer en architect Hiëronymus of Jérôme Duquesnoy de Jonge (1602–1654) Hij was de zoon van Hiëronymus Duquesnoy de Oudere en de broer van Frans Duquesnoy. Lees verder…
Jongerentherapie die telt, nu ook in Gent
Tejo, de vzw die eerstelijnstherapie biedt aan jongeren in Antwerpen en Ronse, opende onlangs ook haar deuren in Gent. Jongeren tussen tien en twintig jaar kunnen er gratis, snel en anoniem terecht met hun problemen. “Het georganiseerde werkveld is zwaar overbelast. Tejo helpt die druk te verlichtenâ€, zegt Gwendy Moentjens, een van de vier oprichters van Tejo Gent.
In het open therapiehuis helpen een vijftiental deskundige vrijwilligers jongeren tussen tien en twintig jaar
Vlakbij ICC De Centrale in Gent, is sinds oktober een Therapeuten voor Jongeren (Tejo)-huis geopend in Gent. In dit open therapiehuis helpen een vijftiental deskundige vrijwilligers jongeren tussen tien en twintig jaar. Ze zijn elke maandag, woensdag en zaterdag open. De gratis therapiesessies die in deze kamers plaatsvinden, zijn anoniem en laagdrempelig.
Juriste en therapeute Ingrid De Jonghe stichtte in maart 2010 de vzw Therapeuten voor Jongeren in Antwerpen. De nood aan eerstelijnshulp voor jongeren bleek hoog: tegen 2012 had Tejo Antwerpen al meer dan duizend jongeren begeleid. Binnenkort zijn de Tejo-therapeuten ook in Mechelen actief, nu vind je ze al in Ronse én sinds kort dus ook in Gent. Lees verder…
Luigifest: Belgisch-Italiaanse potpourri
Een concertnamiddag ter ere van de Italiaanse platenbaas Luigi Falagario met een bloemlezing van artiesten die hij op zijn label Almost Halloween Time onderdak biedt, dat moet wel een keur aan crooners en Belcanto-artiesten opleveren? Nou, nee: het programma van ‘Luigifest’ oogde door en door Gents en op het podium werd er geen woord Italiaans gezongen. Falagario heeft dan ook een sterke band met ons land en dat al sinds de hoogdagen van de lo-fi, intussen twintig jaar geleden. Wie de ogen sloot, kon zich ondanks de waaier aan genres die de revue passeerden zo in 1996 wanen.
Falagario runt zijn label op een ambachtelijke, erg on-2015-achtige manier. Hij beperkt zich tot kleinschalige uitgaves op cassette of vinyl, telkens op een paar tientallen exemplaren. Dat is in principe bijzonder weinig, maar het wordt plots erg véél als je bedenkt dat hij voor de hoes van elk exemplaar een uniek ontwerp maakt dat hij volledig met de hand schildert. We zien het bij Sony of Warner nog niet direct gebeuren. Een sympathiek initiatief dus, dat gevierd werd met een reeks sympathieke concerten. Lees verder…
Nieuwjaarsgroeten uit de Gentse Speakers Corner (4 januari 2015)
Elke eerste zondagvoormiddag van de maand houden Guy Reynebeau en Daan Hugaert een Gentse Speakers Corner. In de winter vinden ze warm onderdak in stadsbrouwerij Gruut. Op 4 januari was het tijd voor de nieuwjaarsbrieven. Eerst (en ook nadien) mocht Gentse volkszanger Wim Claeys de volgelopen Gruut muzikaal verwarmen. Met dit sonnet bracht stadsdichter David Troch zijn nieuwjaarsgroet aan Gent.
fonkelnieuw
u bent sinds eeuwen de jongste niet meer.
wat u heeft gehoord, gezien, geroken,
iets fonkelnieuws komt nooit opgedoken.
alle wensen ontving u al een keer.het komt op torenhoge clichés neer,
we laten ze maar onuitgesproken.
er u op uw leeftijd mee bestoken,
verknalt pas goed de feestelijke sfeer.laat ons doen wat wij elk jaar al deden,
u zwijgzaam kleine facelifts geven.
het is echt een eeuwigheid geledendat wij uw plattegrond niet herschreven.
u bent net als alle wereldsteden
nooit erg lang dezelfde stad gebleven.David Troch, 4 januari 2014
Albert Sugg en de Belle Epoque in Gent: Série 1 (85) Belfort en Lakenhalle
In deel 11 wandelden we reeds rond het Belfort. In dit deel 85 bekijken we de resterende belfortpostkaarten uit de serie 1 van Albert Sugg en tonen de foto’s die Jos Tavernier maakte van deze zichten nu alsook enkele interieurfoto’s.
Serie 1 nr. 250 De Lakenhalle I-Voorgevel, 1425-1429 (Simon Van Assche)
Op deze Suggkaart nr. 250 zien we de vernieuwde zuidgevel met dubbele trap en hoofdingang aan de voet van het Belfort van Gent. Het is de voorgevel van de gerestaureerde Lakenhalle. Deze gevel was kort voordien rechts nog geflankeerd door de huizenrij in de toenmalige Sint-Jansstraat, nu Sint-Baafsplein.
De Lakenhalle is samen met het aanpalende Belfort, zijn Secreet en de belendende Mammelokker, één van de belangrijkste toeristische smaakmakers van Gent. Eens hadden de Halleheren er hun zetel terwijl de Lakenhalle destijds ook dienst deed als vergaderzaal van de wol- en lakenhandelaars. De wol- en lakenhandel maakten in de middeleeuwen van Gent de belangrijkste handelsstad van Vlaanderen. De stad en haar bevolking groeide gestaag aan, om omstreeks 1275 haar hoogtepunt te bereiken. De eerste Gentse Lakenhalle was een houten loods welke volgens Sanderus gebouwd werd in 1228. Zij besloeg een ruime plaats tussen de Hoogpoort en het Belfort, achter de huizen van wat thans de Botermarkt heet. Lees verder…
Nieuwjaarsdrink Zwijnaarde
Naar jaarlijkse gewoonte was Zwijnaarde gisteren weer paraat voor hun nieuwjaarsdrink rond de kiosk. Onder het toeziend oog van het vernieuwd zwijntje, dat meerdere vandalismeaanvallen niet had overleefd. De Zwijnaardse bevolking kon massaal een toast uit brengen op het nieuwe jaar onder een stralende zon. Het traditionele zwijntjesbier, zwijntjesaperitief en de zwijnenhapjes konden zeker niet ontbreken om het dorpsplein om te toveren in een gezellige sfeer. De jazzband deed er nog een schepje boven op. Hierbij een beeldverslag van Marc Careel van de nieuwjaarsdrink georganiseerd door de feestcommissie met medewerking van “Wijk aan zetâ€.
Spekkenfestival: de winnaars zijn bekend
Na tien dagen, 47 voorstellingen en meer dan 5.500 verkochte tickets zit de kersteditie van het Spekkenfestival er weer op. Dit jaar waren er ook twee voorstellingen, iets wat ook volgend jaar opnieuw en mogelijks zelfs uitgebreider op het programma zal staan. Ook de twee voorstellingen in het Gravensteen konden op heel wat bijval rekenen. Ook deze piste zal bij een volgende editie verder worden uitgebreid, het Gentse erfgoed leent zich immers bijzonder goed voor bv verhalen over ridders en prinsessen.
Gedurende tien dagen engageerden zich heel wat kinderen tussen de 4 en 12 jaar om als heuse juryleden elk een aantal voorstellingen te bekijken en te bespreken. Ze gaven hierbij hun hoogst persoonlijke en ongezouten mening over het verhaal, de decors, de verhaallijn, de kostuums, … Al die beoordelingen resulteerden in drie winnaars, eentje in elke categorie.
Bij de allerkleinsten, de kleuters, ging de eerste prijs naar ‘Koekensprook’ van Poppentheater Kukulu. In de middencategorie, de 6 tot 9-jarigen, werd ‘Alleendje’ van Tweelicht en Zoon uitgekozen. De adaptatie van Het lelijke eendje kon duidelijk vele kinderen bekoren. Bij de oudsten, een behoorlijk kritische jury, ging de eer naar Draadpoppentheater met de voorstelling ‘Bed op straat’. Zowel de artiesten als de kinderjury werden voor hun prestaties beloond met een zoet geschenk. De winnende gezelschappen mogen gedurende een jaar hun titel gebruiken bij promotie- en communicatieacties. Lees verder…
